Hellas Alive Dictionary - παρανομημα

Ancient Greek-English Dictionary

παρανόμημα

Third declension Noun; Neuter 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παρανόμημα παρανόμηματος

Structure: παρανομηματ (Stem)

Sense

an illegal act, transgression

Declension

Third declension

	Singular	Dual	Plural
Nominative	παρανόμημα	παρανομήματε	παρανομήματα
Genitive	παρανομήματος	παρανομημάτοιν	παρανομημάτων
Dative	παρανομήματι	παρανομημάτοιν	παρανομήμασιν*
Accusative	παρανόμημα	παρανομήματε	παρανομήματα
Vocative	παρανόμημα	παρανομήματε	παρανομήματα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

τὴν γάρ τοι ἀρχὴν τῶν τοιούτων παρανομημάτων καὶ τὴν αἰτίαν τοῦ νοθευθῆναι ἡμῶν τὸ ξυνέδριον σύ, ὦ Ζεῦ, παρέσχεσ θνηταῖσ ἐπιμιγνύμενοσ καὶ κατιὼν παρ’ αὐτὰσ ἐν ἄλλοτε ἄλλῳ σχήματι, ὥστε ἡμᾶσ δεδιέναι μή σε καταθύσῃ τισ ξυλλαβών, ὁπόταν ταῦροσ ᾖσ, ἢ τῶν χρυσοχόων τισ κατεργάσηται χρυσὸν ὄντα, καὶ ἀντὶ Διὸσ ἢ ὁρ́μοσ ἢ ψέλιον ἢ ἐλλόβιον ἡμῖν γένῃ. (Lucian, Deorum concilium, (no name) 6:12)
οὐδεὶσ γὰρ ἐξ ἀρχῆσ εὐθὺσ μεγάλῳ παρανομήματι κινεῖ πολιτείαν, ἀλλὰ καὶ τὴν τῶν μειζόνων φρουρὰν καταλύουσιν οἱ προϊέμενοι τὴν ἐν τοῖσ μικροῖσ ἀκρίβειαν. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 3 3:2)
ἑτέρωθι μὲν γὰρ ἀτυχῶν οὔπω δῆλον εἰ διὰ ταῦτα δίκην δίδωσιν ἐνταῦθα δὲ παρ’ οἷσ προὔδωκε φανερόν ἐστιν ὅτι τῶν αὑτοῦ παρανομημάτων ὑπέχει ταύτην τὴν τιμωρίαν. (Lycurgus, Speeches, 122:1)
ἀπολυθέντοσ δὲ τοῦ Σφοδρίου, καὶ τῶν Ἀθηναίων, ὡσ ἐπύθοντο, πρὸσ πόλεμον τραπομένων, σφόδρα κακῶσ ὁ Ἀγησίλαοσ ἤκουσε, δι’ ἐπιθυμίαν ἄτοπον καὶ παιδαριώδη δοκῶν ἐμποδὼν γεγονέναι κρίσει δικαίᾳ, καὶ τὴν πόλιν παραίτιον ἀπειργάσθαι παρανομημάτων τηλικούτων εἰσ τοὺσ Ἕλληνασ, ἐπεὶ δὲ τὸν Κλεόμβροτον οὐχ ἑώρα πρόθυμον ὄντα πολεμεῖν τοῖσ Θηβαίοισ, οὕτω δὴ χαίρειν τὸν νόμον ἐάσασ ᾧ πρόσθεν ἐχρῆτο περὶ τῆσ στρατείασ, αὐτὸσ εἰσ Βοιωτίαν ἐνέβαλεν ἤδη καὶ κακῶσ ἐποίει τοὺσ Θηβαίουσ καὶ πάλιν ἀντέπασχεν, ὥστε καὶ τρωθέντοσ αὐτοῦ ποτε τὸν Ἀνταλκίδαν εἰπεῖν· (Plutarch, Agesilaus, chapter 26 1:1)
ἐπὶ τούτῳ δὲ τοὺσ Ἀλκμεωνίδασ τῷ παρανομήματι σχετλιάσαντασ ἐξελάσαι τὸν τύραννον. (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 16 2:3)
"παραίτιον γενέσθαι παρανομήματοσ ἀπαγορεύει ὁ νόμοσ, καὶ τὸ ἀδικεῖν ἐστι παρανόμημα· (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 16 3:2)
ἐν δὲ αὐταῖσ ἔστι μὲν οὐρανὸν καὶ γῆν Ἄτλασ ἀνέχων, παρέστηκε δὲ καὶ Ἡρακλῆσ ἐκδέξασθαι τὸ ἄχθοσ ἐθέλων τοῦ Ἄτλαντοσ, ἔτι δὲ Θησεύσ τε καὶ Πειρίθουσ καὶ Ἑλλάσ τε καὶ Σαλαμὶσ ἔχουσα ἐν τῇ χειρὶ τὸν ἐπὶ ταῖσ ναυσὶν ἄκραισ ποιούμενον κόσμον, Ἡρακλέουσ τε τῶν ἀγωνισμάτων τὸ ἐσ τὸν λέοντα τὸν ἐν Νεμέᾳ καὶ τὸ ἐσ Κασσάνδραν παρανόμημα Αἰάντοσ, Ἱπποδάμειά τε ἡ Οἰνομάου σὺν τῇ μητρὶ καὶ Προμηθεὺσ ἔτι ἐχόμενοσ μὲν ὑπὸ τῶν δεσμῶν, Ἡρακλῆσ δὲ ἐσ αὐτὸν ἦρται· (Pausanias, Description of Greece, , chapter 11 8:2)
ἀλλ’ ἐκεῖνο μὲν αὐτοῦ τὸ παρανόμημα πρόφασισ εὐπρεπὴσ συγγνωστὸν ἐδόκει ποιεῖν, ὁ ἀδελφὸσ Ἀσάηλοσ ἐκδεδικῆσθαι νομιζόμενοσ, τοῦ δ’ Ἀμασᾶ φόνου οὐδὲν τοιοῦτον ἔσχε παρακάλυμμα. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 7 349:2)

παραίτιος (being in part the cause)
συκοφάντημα (a sycophant's trick)
παρανάλωμα (useless expense)
συνεῖπον (to speak with)
παρασπόνδημα (a breach of faith)
ἐκδοτέος (one must give up)
ἀσέβημα (an impious or profane act)
συναίτιος (being the cause of)
παραδοτός (capable of being taught)
μισόδημος (hating the commons)
ἀδελφοκτόνος (murdering a brother or sister)
κατάλυσις (a dissolving)
κακοδοξία (bad repute)
πατροκτονία (murder of a father)
μνησίκακος (bearing malice)
πραότης (mildness)
ἀνάδικος (tried over again)
οὐδένεια (nothingness)
ἱεροσυλία (temple-robbery)
δυστύχημα (a piece of ill luck)
Μηδισμός (a leaning towards the Medes)
ζημίωμα (a penalty)
δωροδόκος (taking presents or bribes)
ἀπολόγημα (a plea alleged in defence)
βραβεύω (to act as a judge or umpire)
ἐμπληξία (amazement)
ἐφέσιμος (in which there was the right of appeal)
κολαστής (a chastiser)
ἡμικλήριον (half the inheritance)
διώνυμος (with two names)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

παρανόμημα

Sense

Declension

Examples

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

παρανόμημα

Sense

Declension

Examples

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어