αἴτησις
Third declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
αἴτησις
Structure:
αἰτησι
(Stem)
+
ς
(Ending)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ νῦν αἴτησιν μίαν ἐγὼ αἰτοῦμαι παρὰ σοῦ, μὴ ἀποστρέψῃσ τὸ πρόσωπόν σου. καὶ εἶπεν αὐτῷ Βηρσαβεέ. λάλει. (Septuagint, Liber I Regum 2:16)
- καὶ εἶπεν αὐτῷ. αἴτησιν μίαν μικρὰν ἐγὼ αἰτοῦμαι παρὰ σοῦ, μὴ ἀποστρέψῃσ τὸ πρόσωπόν σου. καὶ εἶπεν αὐτῇ ὁ βασιλεύσ. αἴτησαι, μῆτερ ἐμή, καὶ οὐκ ἀποστρέψω σε. (Septuagint, Liber I Regum 2:20)
- καὶ αἰτησαμένῳ αὐτῷ φιλοσοφίασ ἀλλοτρίαν αἴτησιν, ὅπωσ πορφυροῦν τε χιτωνίσκον φορήσει καὶ χρυσοῦν στέφανον ἔχοντα πρόσωπον Ἀρετῆσ κατὰ μέσον, ἧσ ἱερεὺσ ἠξίου προσαγορεύεσθαι, συνεχώρησε καὶ τὸν στέφανον προσχαρισάμενοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 47 2:2)
- ἐγὼ δὲ τῆσ πατρίδοσ πεσούσησ μηδὲν ἔχων τιμιώτερον, ὃ τῶν ἐμαυτοῦ συμφορῶν εἰσ παραμυθίαν λαβὼν φυλάξαιμι, σωμάτων ἐλευθέρων τὴν αἴτησιν ἐποιούμην Τίτον καὶ βιβλίων ἱερῶν ἔλαβον χαρισαμένου Τίτου. (Flavius Josephus, 493:1)
- φασὶ τοὺσ Λατίνουσ, εἴτε προφάσει χρωμένουσ εἴτε βουλομένουσ ὡσ ἀληθῶσ ἀναμίξασθαι τὰ γένη πάλιν ἐξ ὑπαρχῆσ, πέμψαντασ αἰτεῖν παρὰ τῶν Ῥωμαίων παρθένουσ ἐλευθέρασ γυναῖκασ, ἀπορούντων δὲ τῶν Ῥωμαίων, τί χρὴ ποιεῖν καὶ γὰρ τὸν πόλεμον ὠρρώδουν οὔπω καθεστῶτεσ οὐδ’ ἀνειληφότεσ αὑτούσ, καὶ τὴν αἴτησιν τῶν γυναικῶν ὑπώπτευον ἐξομήρευσιν εἶναι, τοῦ δ’ εὐπρεποῦσ χάριν ἐπιγαμίαν καλεῖσθαι, θεραπαινίδα τοὔνομα Τουτούλαν, ὡσ δ’ ἔνιοι λέγουσι, Φιλωτίδα τοῖσ ἄρχουσι παραινέσαι πέμπειν σὺν αὐτῇ τῶν δμωίδων τὰσ ἐν ὡρ́ᾳ μάλιστα καὶ ταῖσ ὄψεσιν ἐλευθερίουσ, κοσμήσαντασ ὡσ νύμφασ εὐγενεῖσ, τὰ λοιπὰ δ’ αὐτῇ μελήσειν. (Plutarch, Camillus, chapter 33 2:3)
