αἰσχύνω
Non-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
αἰσχύνω
Structure:
αἰσχύν
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to make ugly, disfigure, mar
- to dishonour, tarnish
- to dishonour
- to be dishonoured
- to be ashamed, feel shame
- to be ashamed at, to be ashamed at doing, to be ashamed to do
- to feel shame before one
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἄνευ ποδῶν ἐπ’ ὤμοισ φέρονται ἐνδεικνύμενοι τὴν ἑαυτῶν ἀτιμίαν τοῖσ ἀνθρώποισ, αἰσχύνονταί τε καὶ οἱ θεραπεύοντεσ αὐτὰ (Septuagint, Litterae Ieremiae 1:26)
- ὅτι δ’ οὐκ αἰσχύνονται πενίαν ὁμολογοῦντεσ, ἐμέμνητο πρόσ με φωνῆσ τινοσ, ἣν ἀκοῦσαι πάντων ἔφη κοινῇ προεμένων ἐν τῷ ἀγῶνι τῶν Παναθηναίων· (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 14:1)
- εἰ Κρῆτεσ μὲν τὸν Διὸσ τάφον δεικνύντεσ οὐκ αἰσχύνονται, Ἀθηναῖοι δὲ τὸν Ἐριχθόνιον ἐκ τῆσ γῆσ ἀναδοθῆναί φασιν καὶ τοὺσ πρώτουσ ἀνθρώπουσ ἐκ τῆσ Ἀττικῆσ ἀναφῦναι καθάπερ τὰ λάχανα, πολὺ σεμνότερον οὗτοί γε τῶν Θηβαίων, οἳ ἐξ ὄφεωσ ὀδόντων Σπαρτούσ τινασ ἀναβεβλαστηκέναι διηγοῦνται. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 3:2)
- τούτῳ χρῆσθαι μετ’ εὐλαβείασ τὸν ἄνδρα καὶ τὴν γυναῖκα, τῶν ἀνιέρων καὶ παρανόμων πρὸσ ἑτέρουσ ἁγνεύοντασ ὁμιλιῶν, καὶ μὴ σπείροντασ ἐξ ὧν οὐδὲν αὐτοῖσ φύεσθαι θέλουσιν ἀλλὰ κἂν γένηται καρπὸσ αἰσχύνονται καὶ ἀποκρύπτουσι. (Plutarch, Conjugalia Praecepta, chapter, section 42 3:1)
- καίτοι Παυσανίασ γε ὁ Ἀγάθωνοσ τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴσ ἀπολογούμενοσ ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡσ καὶ στράτευμα ἀλκιμώτατον ἄν γένοιτο ἐκ παιδικῶν καὶ ἐραστῶν, τούτουσ γὰρ ἂν ἔφη οἰέσθαι μάλιστα ἂν αἰδεῖσθαι ἀλλήλουσ ἀπολιπεῖν, θαυμαστὰ λέγων, εἴ γε οἱ ψόγου τε ἀφροντιστεῖν καὶ ἀναισχυντεῖν πρὸσ ἀλλήλουσ ἐθιζόμενοι οὗτοι μάλιστ’ αἰσχύνονται αἰσχρόν τι ποιεῖν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 56 2:2)
Synonyms
-
to dishonour
-
to be dishonoured
-
to be ashamed
-
to be ashamed at
-
to feel shame before one