Ancient Greek-English Dictionary Language

αἰσχύνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: αἰσχύνω

Structure: αἰσχύν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make ugly, disfigure, mar
  2. to dishonour, tarnish
  3. to dishonour
  4. to be dishonoured
  5. to be ashamed, feel shame
  6. to be ashamed at, to be ashamed at doing, to be ashamed to do
  7. to feel shame before one

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αἰσχύνω αἰσχύνεις αἰσχύνει
Dual αἰσχύνετον αἰσχύνετον
Plural αἰσχύνομεν αἰσχύνετε αἰσχύνουσιν*
SubjunctiveSingular αἰσχύνω αἰσχύνῃς αἰσχύνῃ
Dual αἰσχύνητον αἰσχύνητον
Plural αἰσχύνωμεν αἰσχύνητε αἰσχύνωσιν*
OptativeSingular αἰσχύνοιμι αἰσχύνοις αἰσχύνοι
Dual αἰσχύνοιτον αἰσχυνοίτην
Plural αἰσχύνοιμεν αἰσχύνοιτε αἰσχύνοιεν
ImperativeSingular αί̓σχυνε αἰσχυνέτω
Dual αἰσχύνετον αἰσχυνέτων
Plural αἰσχύνετε αἰσχυνόντων, αἰσχυνέτωσαν
Infinitive αἰσχύνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰσχυνων αἰσχυνοντος αἰσχυνουσα αἰσχυνουσης αἰσχυνον αἰσχυνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αἰσχύνομαι αἰσχύνει, αἰσχύνῃ αἰσχύνεται
Dual αἰσχύνεσθον αἰσχύνεσθον
Plural αἰσχυνόμεθα αἰσχύνεσθε αἰσχύνονται
SubjunctiveSingular αἰσχύνωμαι αἰσχύνῃ αἰσχύνηται
Dual αἰσχύνησθον αἰσχύνησθον
Plural αἰσχυνώμεθα αἰσχύνησθε αἰσχύνωνται
OptativeSingular αἰσχυνοίμην αἰσχύνοιο αἰσχύνοιτο
Dual αἰσχύνοισθον αἰσχυνοίσθην
Plural αἰσχυνοίμεθα αἰσχύνοισθε αἰσχύνοιντο
ImperativeSingular αἰσχύνου αἰσχυνέσθω
Dual αἰσχύνεσθον αἰσχυνέσθων
Plural αἰσχύνεσθε αἰσχυνέσθων, αἰσχυνέσθωσαν
Infinitive αἰσχύνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰσχυνομενος αἰσχυνομενου αἰσχυνομενη αἰσχυνομενης αἰσχυνομενον αἰσχυνομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἢ ταῦτα μὲν ἰσχυρὰ καὶ ἄκρατοσ ἀπάθεια πρὸσ γαμετὴν καὶ τὰ ταράττοντα καὶ κατακαίοντα ζηλοτυπίαισ τοὺσ πολλούσ, ἐκεῖνα δὲ ὥσπερ αἰσχυνομένη ἀτυφία τίσ, παρακάλυμμα τὴν ἐγγύην ἐφελκομένη καὶ τὸ δυσκαρτέρητον ἐξομολογουμένη τῆσ κοινωνίασ; (Plutarch, Comparison of Lycurgus and Numa, chapter 3 2:2)
  • οἰκίδιον δὲ πάνυ μικρὸν ἦν αὐτοῖσ, καὶ χωρίδιον ἓν ἤρκει πᾶσι, μίαν ἑστίαν νέμουσι μετὰ παίδων πολλῶν καὶ γυναικῶν, ἐν αἷσ καὶ ἡ Αἰμιλίου τοῦδε θυγάτηρ ἦν δὶσ ὑπατεύσαντοσ καὶ δὶσ θριαμβεύσαντοσ, οὐκ αἰσχυνομένη τὴν πενίαν τοῦ ἀνδρόσ, ἀλλὰ θαυμάζουσα τὴν ἀρετὴν δι’ ἣν πένησ ἦν. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 5 4:3)
  • καὶ τῶν ἐραστῶν Συριακοῦ τινοσ ξένου πέμψαντοσ αὐτῇ χιόνα σαπέρδην θ’ ἕνα, αἰσχυνομένη τὰ δῶρα μή τισ καταμάθῃ φυλαττομένη τε πολὺ μάλιστα Δίφιλον μὴ δῷ δίκην μετὰ ταῦτα κωμῳδουμένη, τὸ μὲν τάριχοσ εἶπε ταχέωσ ἀποφέρειν πρὸσ τοὺσ σπανίζειν ὁμολογουμένουσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 43 2:1)
  • καὶ δὴ καὶ ἐν τῷ τότε χρόνῳ οὐχ οἱά τε ἐγένετο καρτερῆσαι οὐδὲ διαφυλάξαι ἃ ἐδέδοκτο αὐτῇ, τὸ μηδενὶ δουλουμένῳ βοηθεῖν τῶν σφᾶσ ἀδικησάντων, ἀλλὰ ἐκάμφθη καὶ ἐβοήθησεν, καὶ τοὺσ μὲν Ἕλληνασ αὐτὴ βοηθήσασα ἀπελύσατο δουλείασ, ὥστ’ ἐλευθέρουσ εἶναι μέχρι οὗ πάλιν αὐτοὶ αὑτοὺσ κατεδουλώσαντο, βασιλεῖ δὲ αὐτὴ μὲν οὐκ ἐτόλμησεν βοηθῆσαι, αἰσχυνομένη τὰ τρόπαια τά τε Μαραθῶνι καὶ Σαλαμῖνι καὶ Πλαταιαῖσ, φυγάδασ δὲ καὶ ἐθελοντὰσ ἐάσασα μόνον βοηθῆσαι ὁμολογουμένωσ ἔσωσεν. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 69:2)
  • ὅμωσ δὲ οὕτωσ ἔχουσα πρὸσ σὲ ὥσπερ σὺ οἶσθα, ἐπομνύω σοι τὴν ἐμὴν καὶ σὴν φιλίαν ἦ μὴν ἐγὼ βούλεσθαι ἂν μετὰ σοῦ ἀνδρὸσ ἀγαθοῦ γενομένου κοινῇ γῆν ἐπιέσασθαι μᾶλλον ἢ ζῆν μετ’ αἰσχυνομένου αἰσχυνομένη· (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 4 9:1)

Synonyms

  1. to dishonour

  2. to be dishonoured

  3. to be ashamed

  4. to be ashamed at

  5. to feel shame before one

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION