Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔπειτα πάντων ἀγγελλόντων τὰ δεινὰ δὴ ταῦτα, ὅτι πάντα χρήματα μίγνυται καὶ τῶν Ἑλλήνων κερδανοῦσιν οἱ τελευταῖοι, πάντεσ δὲ ὥσπερ ὑπὸ κύματοσ τοῦ πολέμου καλυφθήσονται, καὶ τοσαύτησ κατεχούσησ ἐκπλήξεωσ τοῦ βαρβάρου ὥστ’ εἰκάζειν θεῶν τινοσ εἶναι πορείαν μετὰ τῶν λοιπῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἐλαύνοντοσ, οὐδὲν μᾶλλον ὑφεῖτο οὐδὲ μετέγνω περὶ ὧν ἐβουλεύσατο, οὐδὲ ἐμέμψατο αὐτῇ τῆσ ἀποκρίσεωσ, ἀλλὰ τούσ τε Ἕλληνασ συνεκάλει πρὸσ τὸν ἀγῶνα τὸν κοινὸν, αἰσχυνομένη μοι δοκεῖν μόνη φανῆναι τῷ βαρβάρῳ, καθάπερ πρότερον Μαραθῶνι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 40:2)
ὅπερ δὲ καὶ πρὶν ἅπτεσθαι τῶν λόγων τούτων προειρήκειν, ὅτι ἄμφω τὼ γένη τῆσ πόλεωσ ἡττᾶτο λαμπρῶσ, τό τε Ἑλληνικὸν καὶ τὸ βαρβαρικὸν, τὸ μὲν ἁπάντων ἀποτυχὸν, τὸ δὲ οὐδ’ ἐγγὺσ γενόμενον, καὶ πάλιν ὃ μικρῷ πρόσθεν ἔφην, ὅτι μᾶλλον αἰσχυνομένη συνῆγε τοὺσ Ἕλληνασ ἢ δεομένη, νῦν τοῦτο ἄξιον εἰπεῖν καὶ πάρεστι διὰ τῶν πραγμάτων καταμαθεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 41:2)
καὶ τῶν ἐραστῶν Συριακοῦ τινοσ ξένου πέμψαντοσ αὐτῇ χιόνα σαπέρδην θ’ ἕνα, αἰσχυνομένη τὰ δῶρα μή τισ καταμάθῃ φυλαττομένη τε πολὺ μάλιστα Δίφιλον μὴ δῷ δίκην μετὰ ταῦτα κωμῳδουμένη, τὸ μὲν τάριχοσ εἶπε ταχέωσ ἀποφέρειν πρὸσ τοὺσ σπανίζειν ὁμολογουμένουσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 43 2:1)
ὅσον μὲν δὴ χρόνον ἦν ἔλασσον, ἣ δὲ κρύπτουσα καὶ αἰσχυνομένη ἔφραζε οὐδενί·
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 133 2:3)
καὶ δὴ καὶ ἐν τῷ τότε χρόνῳ οὐχ οἱά τε ἐγένετο καρτερῆσαι οὐδὲ διαφυλάξαι ἃ ἐδέδοκτο αὐτῇ, τὸ μηδενὶ δουλουμένῳ βοηθεῖν τῶν σφᾶσ ἀδικησάντων, ἀλλὰ ἐκάμφθη καὶ ἐβοήθησεν, καὶ τοὺσ μὲν Ἕλληνασ αὐτὴ βοηθήσασα ἀπελύσατο δουλείασ, ὥστ’ ἐλευθέρουσ εἶναι μέχρι οὗ πάλιν αὐτοὶ αὑτοὺσ κατεδουλώσαντο, βασιλεῖ δὲ αὐτὴ μὲν οὐκ ἐτόλμησεν βοηθῆσαι, αἰσχυνομένη τὰ τρόπαια τά τε Μαραθῶνι καὶ Σαλαμῖνι καὶ Πλαταιαῖσ, φυγάδασ δὲ καὶ ἐθελοντὰσ ἐάσασα μόνον βοηθῆσαι ὁμολογουμένωσ ἔσωσεν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μενέξενος 69:2)
οἰκίδιον δὲ πάνυ μικρὸν ἦν αὐτοῖσ, καὶ χωρίδιον ἓν ἤρκει πᾶσι, μίαν ἑστίαν νέμουσι μετὰ παίδων πολλῶν καὶ γυναικῶν, ἐν αἷσ καὶ ἡ Αἰμιλίου τοῦδε θυγάτηρ ἦν δὶσ ὑπατεύσαντοσ καὶ δὶσ θριαμβεύσαντοσ, οὐκ αἰσχυνομένη τὴν πενίαν τοῦ ἀνδρόσ, ἀλλὰ θαυμάζουσα τὴν ἀρετὴν δι’ ἣν πένησ ἦν.
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 5 4:3)
ἢ ταῦτα μὲν ἰσχυρὰ καὶ ἄκρατοσ ἀπάθεια πρὸσ γαμετὴν καὶ τὰ ταράττοντα καὶ κατακαίοντα ζηλοτυπίαισ τοὺσ πολλούσ, ἐκεῖνα δὲ ὥσπερ αἰσχυνομένη ἀτυφία τίσ, παρακάλυμμα τὴν ἐγγύην ἐφελκομένη καὶ τὸ δυσκαρτέρητον ἐξομολογουμένη τῆσ κοινωνίασ;
(플루타르코스, Comparison of Lycurgus and Numa, chapter 3 2:2)
ὅμωσ δὲ οὕτωσ ἔχουσα πρὸσ σὲ ὥσπερ σὺ οἶσθα, ἐπομνύω σοι τὴν ἐμὴν καὶ σὴν φιλίαν ἦ μὴν ἐγὼ βούλεσθαι ἂν μετὰ σοῦ ἀνδρὸσ ἀγαθοῦ γενομένου κοινῇ γῆν ἐπιέσασθαι μᾶλλον ἢ ζῆν μετ’ αἰσχυνομένου αἰσχυνομένη·
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείας, chapter 4 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION