Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄβιος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἄβιος ἄβιη ἄβιον

Structure: ἀβι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. without a living, starving
  2. simple in life

Examples

  • ὁρᾷσ τὸν Ηρακλέα καὶ τὸν Μελέαγρον καὶ ἄλλουσ θαυμαστοὺσ ἄνδρασ, οἳ οὐκ ἂν οἶμαι δέξαιντο ἀνελθεῖν, εἴ τισ αὐτοὺσ ἀναπέμψειε θητεύσοντασ ἀκλήροισ καὶ ἀβίοισ ἀνδράσιν. (Lucian, Dialogi mortuorum, 6:3)
  • οὐ πολλαῖσ δὲ ἡμέραισ ὕστερον ἀφικνοῦνται παῤ Ἀλέξανδρον πρέσβεισ παρά τε Σκυθῶν τῶν Ἀβίων καλουμένων, οὑ̔̀σ καὶ Ὅμηροσ δικαιοτάτουσ ἀνθρώπουσ εἰπὼν ἐν τῇ ποιήσει ἐπῄνεσεν· (Arrian, Anabasis, book 4, chapter 1 1:1)
  • λέγω δὲ ὃσ ἂν ἑαυτὸν κτείνῃ, τὴν τῆσ εἱμαρμένησ βίᾳ ἀποστερῶν μοῖραν, μήτε πόλεωσ ταξάσησ δίκῃ, μήτε περιωδύνῳ ἀφύκτῳ προσπεσούσῃ τύχῃ ἀναγκασθείσ, μηδὲ αἰσχύνησ τινὸσ ἀπόρου καὶ ἀβίου μεταλαχών, ἀργίᾳ δὲ καὶ ἀνανδρίασ δειλίᾳ ἑαυτῷ δίκην ἄδικον ἐπιθῇ. (Plato, Laws, book 9 128:2)
  • Ζεὺσ δ’ ἐπεὶ οὖν Τρῶάσ τε καὶ Ἕκτορα νηυσὶ πέλασσε, τοὺσ μὲν ἐά παρὰ τῇσι πόνον τ’ ἐχέμεν καὶ ὀϊζὺν νωλεμέωσ, αὐτὸσ δὲ πάλιν τρέπεν ὄσσε φαεινὼ νόσφιν ἐφ’ ἱπποπόλων Θρῃκῶν καθορώμενοσ αἰᾶν Μυσῶν τ’ ἀγχεμάχων καὶ ἀγαυῶν ἱππημολγῶν γλακτοφάγων Ἀβίων τε δικαιοτάτων ἀνθρώπων. (Homer, Iliad, Book 13 2:1)
  • καὶ τοὺσ ἀνθρώπουσ δὲ οἶδε τοὺσ προσβόρρουσ μάλιστα, οὓσ ὀνομαστὶ μὲν οὐ δηλοῖ οὐδὲ γὰρ νῦν που κοινὸν αὐτοῖσ ὄνομα κεῖται πᾶσι, τῇ διαίτῃ δὲ φράζει, νομάδασ αὐτοὺσ ὑπογράφων καὶ ἀγαυοὺσ ἱππημολγοὺσ γαλακτοφάγουσ ἀβίουσ τε. (Strabo, Geography, book 1, chapter 1 12:17)
  • τοιοῦτοσ πλανίων ἄβιοσ βίοσ· (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 7153)

Synonyms

  1. without a living

  2. simple in life

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION