Sense

1. held in equal honour, with, having an equal share in
2. nobles of equal rank, the peers of the realm

Examples

• τοὺσ μὲν ἐξ ὁμοτίμων ποιησάμενοσ, ἐνίουσ δὲ νόθουσ ἐκ τοῦ θνητοῦ καὶ ἐπιγείου γένουσ, ἄρτι μὲν ὁ γεννάδασ γενόμενοσ χρυσόσ, ἄρτι δὲ ταῦροσ ἢ κύκνοσ ἢ ἀετόσ, καὶ ὅλωσ ποικιλώτεροσ αὐτοῦ Πρωτέωσ· (Lucian, De sacrificiis, (no name) 5:5)
• καὶ μέντοι καὶ Λακεδαιμόνιόν τινα ἰδὼν τὸν αὑτοῦ οἰκέτην μαστιγοῦντα, Παῦσαι, ἔφη, ὁμότιμον σαυτοῦ τὸν δοῦλον ἀποφαίνων. (Lucian, (no name) 46:1)
• χαλκῶ μὲν γὰρ ἀμφοτέρω ἐστὸν καὶ τέχνησ τῆσ αὐτῆσ, Λυσίππου ἑκάτερον τὸ ἔργον, καὶ τὸ μέγιστον, ὁμοτίμω τὰ ἐσ γένοσ, ἅτε δὴ Διὸσ παῖδε, ὁ Διόνυσοσ οὑτοσὶ καὶ Ἡρακλῆσ. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 12:2)
• ἠγανάκτει δ̓ ὅμωσ ὁμότιμοσ ὢν τῶν ἄλλων καὶ ἠξίου ἱππεὺσ κατιέναι. (Lucian, Dialogi mortuorum, 8:6)
• "τῷ πατρὶ τῆσ δυσμόρφου ταύτησ φίλοσ ἦν ὁ Ζηνόθεμισ, πλουτοῦντι καὶ τιμωμένῳ ὁμότιμοσ ὤν. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 24:6)
• παραπλησία δὲ καὶ ἡ κατὰ τὰ ἄλλα πρὸσ αὐτὸν κοινωνία ὁμότιμοσ, οὐ πρὸσ ὁμότιμον, οἱο͂ν ἐμπόρων καὶ ναυκλήρων, οὐ μόνον δεκάτασ ἀναγόντων, ἀλλὰ καὶ μερίτην ἐξ ἴσου ποιουμένων, ὥσπερ συνέμπορον καὶ κοινωνὸν τῶν διὰ μέσου πάντων· (Aristides, Aelius, Orationes, 8:8)
• ἀλλ’ εἰ τὰ μάλιστα αὐτὸσ μὲν μὴ εἶπεν, ἕτεροσ δὲ ὁμότιμοσ εἴρηκεν ὡσ ἐκείνῳ προσήκοντασ, εἰσ ταυτὸν ἀφικνεῖται. (Aristides, Aelius, Orationes, 20:14)

Similar forms

• ὁμοτίμων (19)
• ὁμοτίμους (17)
• ὁμότιμοι (9)
• ὁμότιμον (8)
• ὁμοτίμοις (6)
• ὁμότιμος (4)
• ὁμοτίμω (1)
• ὁμότιμα (1)
• ὁμοτίμῳ (1)
• ὁμοτίμου (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.