Sense

1. the commander of a squadron
2. the commander of a ta/cis, cavalry-, an officer

Examples

• αἱ δὲ δύο τετραρχίαι τάξις, λόχων μὲν ὀκτώ, ἀνδρῶν δὲ ὀκτὼ καὶ εἴκοσι καὶ ἑκατόν, καὶ ὁ τούτων ἡγούμενος ταξίαρχος. (Arrian, chapter 10 2:1)
• εἴτε τις ἔστι ταξίαρχος ἢ στρατηγὸς ἢ τειχομάχας ἀνήρ, βοηθησάτω τις ἀνύσας. (Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene, strophe 22)
• ποῦ σθ ὁ ταξίαρχος· (Aristophanes, Birds, Agon, 2)
• ὁ δὲ λαβὼν αὐτὴν ταξίαρχος ἐχρήσατο τῇ τύχῃ στρατιωτικῶς καὶ κατῄσχυνεν: (Plutarch, Mulierum virtutes, 1:1)
• ὁ δὲ λαβὼν αὐτὴν ταξίαρχος ἐχρήσατο τῇ τύχῃ στρατιωτικῶς καὶ κατῄσχυνεν ἦν δ ἄρα καὶ πρὸς ἡδονὴν καὶ ἀργύριον ἀμαθὴς καὶ ἀκρατὴς ἄνθρωπος: (Plutarch, Mulierum virtutes, 1:1)

Similar forms

• ταξιάρχους (50)
• ταξίαρχοι (26)
• ταξιάρχων (26)
• ταξίαρχον (22)
• ταξίαρχος (14)
• Ταξιάρχοις (11)
• ταξιαρχῶν (10)
• ταξιάρχῳ (6)
• ταξιάρχου (4)
• ταξιάρχας (3)
• ταξιάρχαις (3)
• ταξίαρχοί (3)
• ταξιάρχαι (2)
• ταξιαρχῇ (1)
• ταξιαρχεῖν (1)
• ταξιαρχίαι (1)
• ταξιαρχοῦσιν (1)
• ταξίαρχε? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.