Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 24 1:

εἰ μὴ κράτιστον ἁπάντων τῶν περὶ τὰσ ταφὰσ νομίμων τοῦτο ὑπελάμβανεν ὁ ἀνὴρ εἶναι, λέγω δὴ τὸ παρεῖναι πολλοὺσ ταῖσ ἐκκομιδαῖσ, καὶ οὐθὲν ἄτοπον ἐδόκει ποιεῖν συμπεριλαβών τε αὐτὸ τοῖσ ἄλλοισ καὶ χωρὶσ ὑπὲρ αὐτοῦ μόνου λέγων. ἠλίθιοσ ἄρα τισ ἦν, εἰ τοῦτον ἐδόκει τοῖσ τελευτήσασι λαμπρότατον εἶναι τῶν κόσμων, οἷσ ἡ πόλισ αὐτοὺσ ἐκόσμει. ἵνα γὰρ ἀφῶ πάντα τὰ ἄλλα, τὸ δημοσίᾳ γηροτροφεῖσθαι τοὺσ πατέρασ αὐτῶν ἄχρι θανάτου καὶ παιδεύεσθαι τοὺσ υἱεῖσ ἑώσ ἥβησ πόσῳ κρεῖττον ἦν τοῦ προπέμπεσθαι τὰ σώματα δημοσίᾳ; ἐμοὶ μὲν δοκεῖ μακρῷ. οὐκοῦν οὐκ ἀναγκαία, Πλάτων, ἥδε ἡ προσθήκη. ἀλλ’ ἄρα γε εἰ μὴ τοῦ ἀναγκαίου, κάλλουσ γε ἢ τῶν ἄλλων τινὸσ τῶν ἐπιθέτων ἕνεκα κόσμων παρείληπται τὸ κῶλον αὐτῷ τουτί;