헬라어 문장 검색 - Διονψσ́Αντιθυι

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 44)

τοῦτο μαθοῦσι τοῖσ ὑπάτοισ φροντὶσ εἰσῄει καὶ λογισμόσ, ὅπωσ ἂν ἐν τάχει καὶ σὺν τῷ ἀσφαλεῖ τὸ παρακινοῦν καὶ στασιάζον ἐξαιρεθῇ. ὁ μὲν οὖν Ἄππιοσ ἐπὶ τὰ ὅπλα καλεῖν γνώμην ἐδίδου τοὺσ βουλομένουσ σώζεσθαι τὴν πάτριον πολιτείαν· εἰ δέ τινεσ ἐνατία θήσονται σφίσι τὰ ὅπλα, τούτουσ ἐν πολεμίων ποιεῖσθαι μοίρᾳ. ὁ δὲ Κοίντιοσ λόγῳ πείθειν ᾤετο δεῖν τοὺσ δημοτικοὺσ καὶ μεταδιδάσκειν ὡσ δἰ ἄγνοιαν τοῦ συμφέροντοσ εἰσ ὀλέθρια βουλεύματα φερομένουσ·

ἐσχάτησ μανίασ ἔργον εἶναι λέγων, ἃ παρ’ ἑκόντων ἔξεστι φέρεσθαι τῶν συμπολιτευομένων, ταῦτα παρ’ ἀκόντων βούλεσθαι λαμβάνειν. ἐπαινεσάντων δὲ καὶ τῶν ἄλλων τῶν συμπαραληφθέντων εἰσ τὸ συνέδριον τὴν Κοιντίου γνώμην παρελθόντεσ εἰσ τὴν ἀγορὰν οἱ ὕπατοι λόγον ᾐτοῦντο παρὰ τῶν δημάρχων καὶ χρόνον.

μόλισ δ’ ἀμφοῖν τυχόντεσ, ἐπειδὴ καθῆκεν ἣν ᾐτήσαντο παρ’ αὐτῶν ἡμέραν, ὄχλου παντοδαποῦ συνεληλυθότοσ εἰσ τὴν ἀγοράν, ὃν ἀμφότεραι παρεσκευάσαντο σύμμαχον ἑαυταῖσ ἐκ παρακλήσεωσ αἱ ἀρχαί, παρῆσαν ὡσ κατηγορήσοντεσ τοῦ νόμου.

οὖν Κοίντιοσ, τά τ’ ἄλλα ἐπιεικὴσ ὢν ἀνὴρ καὶ δῆμον οἰκειώσασθαι λόγῳ πιθανώτατοσ, πρῶτοσ αἰτησάμενοσ λόγον, ἐπιδέξιόν τινα καὶ κεχαρισμένην ἅπασι διεξῆλθε δημηγορίαν, ὥστε τοὺσ ὑπὲρ τοῦ νόμου λέγοντασ εἰσ πολλὴν ἐλθεῖν ἀμηχανίαν, οὔτε δικαιότερα λέγειν ἔχοντασ οὔτ’ ἐπιεικέστερα.

καὶ εἰ μηδὲν ἔτι πολυπραγμονεῖν ὁ συνύπατοσ αὐτοῦ προείλετο, συγγνοὺσ ἂν ὁ δῆμοσ, ὡσ οὔτε δίκαια οὔθ’ ὅσια ἀξιῶν ἔλυσε τὸν νόμον·

ὀργὴν ἐγένετο καὶ ἀμείλικτοσ καὶ εἰσ ἔριν ἦλθεν ὅσην οὔπω πρότερον.

οὐ γὰρ ὡσ ἐλευθέροισ τε καὶ πολίταισ ὁ ἀνὴρ διαλεγόμενοσ, οἳ τοῦ θεῖναι τὸν νόμον ἢ λῦσαι κύριοι ἦσαν, ἀλλ’ ὡσ ἐν ἀτίμοισ ἢ ξένοισ ἢ μὴ βεβαίωσ ἔχουσι τὴν ἐλευθερίαν ἐξουσιάζων, πικρὰσ καὶ ἀνυπομονήτουσ ἐποιήσατο κατηγορίασ, τῶν τε χρεῶν τὰσ ἀποκοπὰσ αὐτοῖσ ὀνειδίζων καὶ τῶν ὑπάτων τὴν ἀπόστασιν προφέρων, ὅτε τὰ ἱερὰ σημεῖα ἁρπάσαντεσ ᾤχοντο ἐκ τοῦ στρατοπέδου φυγὴν ἐπιβάλλοντεσ ἑαυτοῖσ ἑκούσιον·

τούσ θ’ ὁρ́κουσ ἀνακαλούμενοσ, οὓσ ὤμοσαν τὰ ὅπλα περὶ τῆσ γειναμένησ αὐτοὺσ γῆσ ἀναλαμβάνοντεσ, οἷσ κατ’ αὐτῆσ ἐκείνησ ἐχρήσαντο. τοιγάρτοι θαυμαστὸν οὐδὲν ἔφησεν αὐτοὺσ ποιεῖν, εἰ θεοὺσ μὲν ἐπιορκήσαντεσ, ἡγεμόνασ δὲ καταλιπόντεσ, πόλιν δ’ ἔρημον τὸ καθ’ ἑαυτοὺσ εἶναι μέροσ ἀφέντεσ, ἐπὶ δὲ πίστεωσ συγχύσει καὶ νόμων ἀνατροπῇ καὶ πολιτεύματοσ πατρίου φθορᾷ ποιησάμενοι τὴν κάθοδον, οὐ μετριάζουσιν οὐδὲ χρηστοὺσ δύνανται πολίτασ ἑαυτοὺσ παρασχεῖν, ἀλλ’ αἰεί τινοσ ὀρέγονται πλεονεξίασ καὶ παρανομίασ, τοτὲ μὲν ἀρχὰσ ἐξεῖναι σφίσιν ἀξιοῦντεσ αὐτοὺσ ἐφ’ ἑαυτῶν ἀποδεικνύναι, καὶ ταύτασ ἀνυπευθύνουσ ποιοῦντεσ καὶ παναγεῖσ·

τοτὲ δ’ εἰσ ἀγῶνασ ὑπὲρ τῶν ἐσχάτων κινδύνων καθιστάντεσ οὓσ αὐτοῖσ δόξειε τῶν πατρικίων, καὶ τὰ νόμιμα δικαστήρια, οἷσ περὶ θανάτου καὶ φυγῆσ ἡ πόλισ πρότερον ἔδωκε κρίνειν, μεταφέροντεσ ἐκ τῆσ καθαρωτάτησ φυλῆσ ἐπὶ τὸν ῥυπαρώτατον ὄχλον·

τῶν εὐπατριδῶν τυραννικοὺσ καὶ ἀνίσουσ, καὶ οὐδὲ τοῦ προβουλεῦσαι περὶ αὐτῶν ἐξουσίαν τῇ βουλῇ καταλείποντεσ, ἀλλ’ ἀφαιρούμενοι καὶ ταύτην αὐτῆσ τὴν τιμήν, ἣν ἐκ τοῦ παντὸσ εἶχεν ἀναμφίλεκτον χρόνου, βασιλευομένησ τε καὶ τυραννουμένησ τῆσ πόλεωσ.

πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα τούτοισ ὅμοια προσθεὶσ καὶ οὐδενὸσ οὔτε πικροῦ πράγματοσ οὔτε βλασφήμου ὀνόματοσ φεισάμενοσ, τελευτῶν ἐκεῖνον ἔτι προσέθηκεν τὸν λόγον, ἐφ’ ᾧ μάλιστα ἡ πληθὺσ ἠγανάκτησεν, ὅτι χρόνον οὐδένα παύσεται στασιάζουσα περὶ παντὸσ χρήματοσ ἡ πόλισ, ἀλλ’ αἰεί τινα καινὴν ἐπὶ παλαιᾷ νοσήσει νόσον, ἑώσ ἂν ἡ τῶν δημάρχων ἐξουσία διαμένῃ·

διδάσκων, ὅτι πράγματοσ παντὸσ πολιτικοῦ καὶ κοινοῦ τὰσ ἀρχὰσ προσήκει σκοπεῖν, ὅπωσ εὐσεβεῖσ ἔσονται καὶ δίκαιοι. καὶ εὐτυχεῖσ τοὺσ καρπούσ, ἐκ δὲ τῶν πονηρῶν κακοὺσ καὶ ὀλεθρίουσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 44

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 44)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION