Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 48

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 48)

ταῦτ’ εἰπὼν ὁρ́κον, ὅσπερ μέγιστοσ αὐτοῖσ ἦν, διομοσάμενοσ ἢ τὸν νόμον ἐπικυρώσειν ἢ τοῦ ζῆν μεθήσεσθαι, σιωπῆσ γενομένησ ἐκ τοῦ πλήθουσ καὶ ἐναγωνίου προσδοκίασ, ἐφ’ ᾧ μέλλει δρᾶν, ἐκέλευσε μεταχωρεῖν ἐκ τῆσ ἐκκλησίασ τὸν Ἄππιον. ὡσ δ’ οὐκ ἐπείθετο, ἀλλὰ τοὺσ ῥαβδούχουσ παραστησάμενοσ καὶ τὸν ὄχλον, ὃν ἦγε παρασκευασάμενοσ οἴκοθεν, ἀπεμάχετο μὴ παραχωρῆσαι τῆσ ἀγορᾶσ, σιωπὴν ὑποκηρυξάμενοσ ὁ Λαιτώριοσ ἀνεῖπεν, ὅτι τὸν ὕπατον εἰσ φυλακὴν κελεύουσιν ἀπάγειν οἱ δήμαρχοι. καὶ ὁ μὲν ὑπηρέτησ κελευσθεὶσ ὑπ’ αὐτοῦ προσῆγεν ὡσ τοῦ σώματοσ ἐπιληψόμενοσ·

τῶν δὲ ῥαβδούχων ὁ πρῶτοσ ἐπιτυχὼν παίων αὐτὸν ἀπήλασε. κραυγῆσ δ’ ἐκ τῶν παρόντων γενομένησ μεγάλησ καὶ ἀγανακτήσεωσ ἱέται αὐτὸσ ὁ Λαιτώριοσ παρακελευσάμενοσ τοῖσ ὄχλοισ ἀμύνειν, καὶ οἱ περὶ τὸν Ἄππιον στῖφοσ ἔχοντεσ νέων πολὺ καὶ καρτερὸν ὑφίστανται. καὶ μετὰ τοῦτο λόγοι τ’ ἀσχήμονεσ ἐγένοντο εἰσ ἀλλήλουσ καὶ καταβοαὶ καὶ σωμάτων ὠθισμοί·

καὶ τελευτῶσα εἰσ χεῖρασ ἀπέσκηψεν ἡ ἔρισ, καὶ εἰσ λίθων ἤρξατο προβαίνειν βολάσ. ἐπέσχε δὲ ταῦτα καὶ τοῦ μὴ προσωτέρω χωρῆσαι τὰ δεινὰ Κοίντιοσ ἅτεροσ τῶν ὑπάτων αἴτιοσ ἐγένετο, δεόμενόσ τε πάντων καὶ λιπαρῶν σὺν τοῖσ πρεσβυτάτοισ τῶν ἐκ τοῦ συνεδρίου καὶ εἰσ μέσουσ τοὺσ ἁψιμαχοῦντασ ὠθούμενοσ.

ἦν δὲ καὶ τῆσ ἡμέρασ τὸ λειπόμενον βραχὺ μέροσ, ὥστ’ ἀκούσιοι ἀπ’ ἀλλήλων διελύθησαν. ταῖσ δ’ ἑξῆσ ἡμέραισ αἵ τ’ ἀρχαὶ ἀλλήλαισ ἐνεκάλουν, ὁ μὲν ὕπατοσ τοῖσ δημάρχοισ, ὅτι καταλύειν αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν ἠξίουν ἐσ τὸ δεσμωτήριον τὸν ὕπατον ἀπάγειν κελεύσαντεσ, τῷ δ’ ὑπάτῳ οἱ δήμαρχοι, ὡσ ἐμβεβληκότι πληγὰσ σώμασιν ἱεροῖσ καὶ καθωσιωμένοισ ὑπὸ τοῦ νόμου ‐ καὶ ὁ Λαιτώριοσ τὰ ἴχνη τῶν πληγῶν εἶχεν ἐπὶ τῆσ ὄψεωσ ἔτι φανερά ‐ ἥ τε πόλισ ὅλη διοιδοῦσα καὶ ἀγριαινομένη διειστήκει.

ἔπειτα ὁ μὲν δῆμοσ ἐφρούρει τὸ Καπιτώλιον ἅμα τοῖσ δημάρχοισ, οὔθ’ ἡμέρασ οὔτε νυκτὸσ ἐκλείπων τὴν φυλακήν·

ἡ δὲ βουλὴ συνιοῦσα πολλὴν καὶ ἐπίπονον ἐποιεῖτο ζήτησιν, ὅπωσ χρὴ παῦσαι τὴν διχοστασίαν, τοῦ τε κινδύνου τὸ μέγεθοσ ἐνθυμουμένη, καὶ ὅτι οὐδὲ τοῖσ ὑπάτοισ τὰ αὐτὰ παρειστήκει φρονεῖν.

ὁ μὲν γὰρ Κοίντιοσ εἴκειν τῷ δήμῳ τὰ μέτρια ἠξίου, ὁ δ’ Ἄππιοσ μέχρι θανάτου ἀντέχειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION