Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 6

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 6)

οἱ δὲ Τυρρηνοὶ ἀχθόμενοι τῇ τριβῇ τοῦ πολέμου δειλίαν τ’ ὠνείδιζον τοῖσ Ῥωμαίοισ, ἐπειδὴ οὐκ ἐξῄεσαν εἰσ μάχην, καὶ ὡσ παρακεχωρηκότων αὐτῶν σφίσι τῆσ ὑπαίθρου μέγα ἐφρόνουν. καὶ ἔτι μᾶλλον ἐπήρθησαν εἰσ ὑπεροψίαν τοῦ ἀντιπάλου στρατοῦ καὶ καταφρόνησιν τῶν ὑπάτων δόξαντεσ καὶ τὸ θεῖον αὑτοῖσ συμμαχεῖν.

τοῦ γὰρ ἑτέρου τῶν ὑπάτων Γναϊού Μαλλίου κεραυνὸσ εἰσ τὸ στρατήγιον ἐμπεσὼν τήν τε σκηνὴν διέσπασε καὶ τὴν ἑστίαν ἀνέτρεψε καὶ τῶν πολεμιστηρίων ὅπλων τὰ μὲν ἐσπίλωσε, τὰ δὲ περιέκαυσε, τὰ δ’ εἰσ τέλοσ ἠφάνισεν·

ἀπέκτεινε δὲ καὶ τὸν λαμπρότατον αὐτοῦ τῶν ἵππων, ᾧ παρὰ τοὺσ ἀγῶνασ ἐχρῆτο, καὶ τῶν θεραπόντων τινάσ. λεγόντων δὲ τῶν μάντεων τοῦ τε χάρακοσ ἅλωσιν προσημαίνειν τοὺσ θεοὺσ καὶ τῶν ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν ἀπώλειαν, ἀναστήσασ τὴν δύναμιν ὁ Μάλλιοσ ἀπῆγε περὶ μέσασ νύκτασ ἐπὶ τὸν ἕτερον χάρακα καὶ μετὰ τοῦ συνάρχοντοσ κατεστρατοπέδευσε.

μαθόντεσ οὖν οἱ Τυρρηνοὶ τὴν ἀπανάστασιν τοῦ στρατηγοῦ καί, δι’ ἃσ αἰτίασ ἐγένετο, παρά τινων αἰχμαλώτων ἀκούσαντεσ ἐπήρθησάν τε ταῖσ γνώμαισ ἔτι μᾶλλον, ὡσ πολεμοῦντοσ τοῖσ Ῥωμαίοισ τοῦ δαιμονίου, καὶ πολλὴν εἶχον ἐλπίδα κρατήσειν αὐτῶν·

οἵ τε μάντεισ ἀκριβέστερον τῶν ἄλλοθί που δοκοῦντεσ ἐξητακέναι τὰ μετάρσια, πόθεν τε αἱ τῶν κεραυνῶν γίνονται βολαὶ καὶ τίνεσ αὐτοὺσ ὑποδέχονται μετὰ τὰσ πληγὰσ ἀπιόντασ τόποι, θεῶν τε οἷσ ἕκαστοι ἀποδίδονται καὶ τίνων ἀγαθῶν ἢ κακῶν μηνυταί, χωρεῖν ὁμόσε τοῖσ πολεμίοισ παρῄνουν διαιρούμενοι τὸ γενόμενον τοῖσ Ῥωμαίοισ σημεῖον κατὰ τάδε.

ἐπειδὴ τὸ βέλοσ εἰσ ὑπάτου σκηνὴν κατέσκηψεν, ἐν ᾗ τὸ στρατήγιον ἐνῆν, καὶ πᾶσαν αὐτὴν ἄχρι τῆσ ἑστίασ ἠφάνισεν, ὅλῃ προσημαίνειν τὸ δαιμόνιον τῇ στρατιᾷ τοῦ χάρακοσ ἔκλειψιν βίᾳ κρατηθέντοσ καὶ τῶν ἐπιφανεστάτων ὄλεθρον.

εἰ μὲν οὖν, ἔφασαν, ἔμειναν ἐν ᾧ κατέσκηψε χωρίῳ τὸ βέλοσ οἱ κατέχοντεσ αὐτό, καὶ μὴ μετηνέγκαντο τὰ σημεῖα ὡσ τοὺσ ἑτέρουσ, μιᾶσ τε παρεμβολῆσ ἁλώσει καὶ ἑνὸσ ὀλέθρῳ στρατοῦ τὸ νεμεσῶν αὐτοῖσ δαιμόνιον ἀπεπλήρωσεν ἂν τὸν χόλον·

ἐπειδὴ δὲ σοφώτεροι τῶν θεῶν εἶναι ζητοῦντεσ εἰσ τὸν ἕτερον χάρακα μετεστρατοπεδεύσαντο, καταλιπόντεσ ἔρημον τὸν τόπον, ὡσ οὐ τοῖσ ἀνθρώποισ τοῦ θεοῦ προδηλοῦντοσ τὰσ συμφοράσ, ἀλλὰ τοῖσ τόποισ, κοινὸσ ἅπασιν αὐτοῖσ ὁ παρὰ τοῦ δαίμονοσ ἥξει χόλοσ, τοῖσ τ’ ἀπαναστᾶσι καὶ τοῖσ ὑποδεξαμένοισ.

καὶ ἐπειδὴ ἁλῶναι σφῶν τὸν ἕτερον χάρακα βίᾳ θείασ ἐπιθεσπιζούσησ ἀνάγκησ οὐ περιέμειναν τὸ χρεών, ἀλλ’ αὐτοὶ παρέδοσαν τοῖσ ἐχθροῖσ, ἐκεῖνοσ ὁ χάραξ ὁ τὸν ἐκλειφθέντα ὑποδεξάμενοσ ἀντὶ τοῦ καταλειφθέντοσ ἁλώσεται βίᾳ κρατηθείσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION