Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 10

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 10)

καὶ πολλὰ μεταξὺ τῶν λόγων ἐκχέοντοσ δάκρυα, λοχαγῶν τε καὶ ταξιάρχων καὶ τῶν ἄλλων στρατιωτῶν ἕκαστον, ᾧ συνῄδει τι λαμπρὸν ἔργον ἐν μάχαισ ἀποδειξαμένῳ, κατ’ ὄνομα ἀνακαλοῦντοσ, καὶ πολλὰ καὶ μεγάλα τοῖσ ἀριστεύσασι κατὰ τὴν μάχην φιλάνθρωπα δώσειν ὑπισχνουμένου πρὸσ τὸ τῶν πράξεων μέγεθοσ, τιμάσ τε καὶ πλούτουσ καὶ τὰσ ἄλλασ βοηθείασ, ἀναβοήσεισ ἐξ ἁπάντων ἐγίνοντο θαρρεῖν τε παρακελευομένων καὶ ἄγειν ἐπὶ τὸν ἀγῶνα ἀξιούντων. ἐπειδὴ δ’ ἐπαύσατο, προέρχεταί τισ ἐκ τοῦ πλήθουσ, Μάρκοσ Φλαβολήιοσ ὄνομα, ἀνὴρ δημοτικὸσ μὲν καὶ αὐτουργόσ, οὐ μὴν τῶν ἀπερριμμένων τισ, ἀλλὰ τῶν ἐπαινουμένων δἰ ἀρετὴν καὶ τὰ πολέμια ἄλκιμοσ, καὶ δι’ ἄμφω ταῦτα ἑνὸσ τῶν ταγμάτων τῇ λαμπροτάτῃ ἀρχῇ κεκοσμημένοσ, ᾗ τὰσ ἑξήκοντα ἑκατονταρχίασ ἕπεσθαί τε καὶ τὸ κελευόμενον ὑπηρετεῖν κελεύει ὁ νόμοσ.

τούτουσ Ῥωμαῖοι τοὺσ ἡγεμόνασ τῇ πατρίῳ γλώττῃ πριμοπίλουσ καλοῦσιν.

οὗτοσ ὁ ἀνήρ ‐ ἦν δὲ πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ μέγασ τε καὶ καλὸσ ἰδεῖν ‐ στάσ, ὅθεν ἅπασιν ἔμελλεν ἔσεσθαι φανερόσ, Ἐπεὶ τοῦτ’, ἔφησεν, ὦ ὕπατοι, δεδοίκατε, μὴ τὰ ἔργα ἡμῶν οὐχ ὅμοια γένηται τοῖσ λόγοισ, ἐγὼ πρῶτοσ ὑμῖν ὑπὲρ ἐμαυτοῦ τὸ βέβαιον τῆσ ὑποσχέσεωσ ἐκ τῆσ μεγίστησ πίστεωσ παρέξομαι·

καὶ ὑμεῖσ δ’, ὦ πολῖται τε καὶ τῆσ αὐτῆσ κοινωνοὶ τύχησ, ὅσοι διεγνώκατε εἰσ ἴσον καταστῆσαι τὰ ἔργα τοῖσ λόγοισ, οὐκ ἂν ἁμαρτάνοιτε ταὐτὸ ποιοῦντεσ ἐμοί. ταῦτ’ εἰπὼν καὶ τὸ ξίφοσ ἀνατείνασ ὤμοσε τὸν ἐπιχώριόν τε Ῥωμαίοισ καὶ κράτιστον ὁρ́κον, τὴν ἀγαθὴν ἑαυτοῦ πίστιν, νικήσασ τοὺσ πολεμίουσ ἥξειν εἰσ τὴν πόλιν, ἄλλωσ δ’ οὔ. τοῦτον ὀμόσαντοσ τοῦ Φλαβοληίου τὸν ὁρ́κον πολὺσ ἐξ ἁπάντων ἔπαινοσ ἐγένετο· καὶ αὐτίκα οἵ τε ὕπατοι ἀμφότεροι ταὐτὸν ἔδρων καὶ οἱ τὰσ ἐλάττουσ ἔχοντεσ στρατηγίασ χιλίαρχοί τε καὶ λοχαγοί, τελευτῶσα δ’ ἡ πληθύσ.

ἐπεὶ δὲ τοῦτ’ ἐγένετο, πολλὴ μὲν εὐθυμία πᾶσιν ἐνέπεσε, πολλὴ δὲ φιλότησ ἀλλήλων, θάρσοσ τ’ αὖ καὶ μένοσ· καὶ ἀπελθόντεσ ἐκ τῆσ ἐκκλησίασ, οἱ μὲν ἵπποισ χαλινοὺσ ἐνέβαλλον, οἱ δὲ ξίφη καὶ λόγχασ ἔθηγον, οἱ δὲ τὰ σκεπαστήρια τῶν ὅπλων ἐξέματτον·

καὶ ὀλίγου πᾶσα ἦν ἕτοιμοσ εἰσ τὸν ἀγῶνα ἡ στρατιά. οἱ δ’ ὕπατοι τοὺσ θεοὺσ εὐχαῖσ τε καὶ θυσίαισ καὶ λιταῖσ ἐπικαλεσάμενοι τῆσ ἐξόδου σφίσι γενέσθαι ἡγεμόνασ, ἐξῆγον ἐκ τοῦ χάρακοσ ἐν τάξει καὶ κόσμῳ τὸν στρατόν.

καὶ οἱ Τυρρηνοὶ κατιόντασ αὐτοὺσ ἐκ τῶν ἐρυμάτων ἰδόντεσ ἐθαύμασάν τε καὶ ἀντεπεξῄεσαν ἁπάσῃ τῇ δυνάμει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION