Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 39 2:

(디오니시오스, De Demosthene, chapter 39 2:)

καὶ ταῦτα δ’ ἔτι τῆσ ἀρχαίασ καὶ αὐστηρᾶσ ἁρμονίασ ἐστὶ χαρακτηρικά· τὸ μήτε συνδέσμοισ χρῆσθαι πολλοῖσ μήτ’ ἄρθροισ συνεχέσιν ἀλλ’ ἔστιν ὅτε καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐλάττοσιν, τὸ μὴ χρονίζειν ἐπὶ τῶν αὐτῶν πτώσεων τὸν λόγον ἀλλὰ θαμινὰ μεταπίπτειν, τὸ τῆσ ἀκολουθίασ τῶν προεξενεχθέντων ὑπεροπτικῶσ ἔχειν τὴν φράσιν μηδὲ κατ’ ἄλληλα, τὸ περιττῶσ καὶ ἰδίωσ καὶ μὴ κατὰ τὴν ὑπόληψιν ἢ βούλησιν τῶν πολλῶν συζεύγνυσθαι τὰ μόρια. καὶ παραδείγματα δὲ αὐτῆσ ποιητῶν μὲν καὶ μελοποιῶν ἥ τ’ Αἰσχύλου λέξισ ὀλίγου δεῖν πᾶσα καὶ ἡ Πινδάρου, χωρὶσ ὅτι μὴ τὰ Παρθένεια καὶ εἴ τινα τούτοισ ὁμοίασ ἀπαιτεῖ κατασκευάσ· διαφαίνεται δέ τισ ὁμοία κἀν τούτοισ εὐγένεια καὶ σεμνότησ ἁρμονίασ τὸν ἀρχαῖον φυλάττουσα πίνον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION