Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 7 1:

(디오니시오스, De Demosthene, chapter 7 1:)

παράδειγμα δὲ ποιοῦμαι τῆσ γε ὑψηλῆσ λέξεωσ ἐξ ἑνὸσ βυβλίου τῶν πάνυ περιβοήτων, ἐν ᾧ τοὺσ ἐρωτικοὺσ διατίθεται λόγουσ ὁ Σωκράτησ πρὸσ ἕνα τῶν γνωρίμων Φαῖδρον, ἀφ’ οὗ τὴν ἐπιγραφὴν εἴληφε τὸ βυβλίον. ἐν γὰρ δὴ τῷ συγγράμματι τούτῳ πολλὴν μὲν ὡρ́αν ἔχει καὶ χαρίτων ἐστὶ μεστὰ τὰ πρῶτα ταυτί· ὦ φίλε Φαῖδρε, ποῖ δὴ καὶ πόθεν; παρὰ Λυσίου, ὦ Σώκρατεσ, τοῦ Κεφάλου. πορεύομαι δὴ πρὸσ περίπατον ἔξω τείχουσ. συχνὸν γὰρ ἐκεῖ διέτριψα χρόνον καθήμενοσ ἐξ ἑωθινοῦ μέχρι τῆσ ἀναγνώσεωσ τοῦ Λυσιακοῦ λόγου καὶ μετὰ τὴν ἀνάγνωσιν ἑώσ τινόσ. εἶθ’, ὥσπερ ἐξ ἀέροσ εὐδίου καὶ σταθεροῦ πολὺσ ἄνεμοσ καταρραγείσ, ταράττει τὸ καθαρὸν τῆσ φράσεωσ ἐσ ποιητικὴν ἐκφέρων ἀπειροκαλίαν, ἐνθένδ’ ἀρξάμενοσ· ἄγετε δή, Μοῦσαι, εἴτε δι’ ᾠδῆσ εἶδοσ λίγειαι εἴτε διὰ γένοσ τὸ Λιγύων μουσικὸν ταύτην ἔσχετε τὴν ἐπωνυμίαν, ξύμ μοι λάβεσθε τοῦ μύθου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION