Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 53

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 53)

ἴστε δήπου πάντεσ, ὅσουσ ἐχειρωσάμεθα πολεμίουσ, καὶ ὅσην γῆν προὐνομεύσαμεν, καὶ ὅσα λάφυρα ἐκ τῶν ἁλόντων χωρίων ἐλάβομεν, ὧν οἱ πολέμιοι στερόμενοι τέωσ εὐδαίμονεσ ὄντεσ ἐν πολλῇ νῦν καθεστήκασιν ἀπορίᾳ· καὶ ὅτι τούτων οὐδενὸσ ἀπηλάσθησαν οὐδὲ μεῖον ἐκτήσαντο ἐν ταῖσ διανομαῖσ οἱ τὴν ἀπορίαν ὀδυρόμενοι. ἆρ’ οὖν διὰ ταύτασ τὰσ ἐπικτήσεισ ἐπανορθωσάμενοι φαίνονταί τι τῆσ παλαιᾶσ τύχησ καὶ προεληλυθότεσ εἰσ ἐπιφάνειαν τοῖσ βίοισ;

αὐτῶν ὀδυρομένων, ὅτι ἐν ἐσχάτῃ εἰσὶν ἀπορίᾳ.

ὥστ’ οὐδ’ εἰ ταῦτα, ἃ νῦν αἰτοῦνται, καὶ ἔτι πλείω τούτων λάβοιεν, ἐπανορθώσονται τοὺσ βίουσ. οὐ γὰρ ἐν ταῖσ τύχαισ αὐτῶν ἐνοικεῖ τὸ ἄπορον, ἀλλ’ ἐν τοῖσ τρόποισ·

οὓσ οὐχ οἱο͂ν ὁ βραχὺσ οὗτοσ ἐκπληρώσει κλῆροσ, ἀλλ’ οὐδ’ αἱ σύμπασαι βασιλέων τε καὶ τυράννων δωρεαί. δράσομέν τ’, εἰ καὶ ταῦτα συγχωρήσομεν αὐτοῖσ, ὅμοια τοῖσ πρὸσ ἡδονὴν θεραπεύουσι τοὺσ κάμνοντασ ἰατροῖσ. οὐ γὰρ τὸ νοσοῦν ὑγιασθήσεται τῆσ πολιτείασ μέροσ, ἀλλὰ καὶ τὸ ὑγιαῖνον ἀπολαύσει τῆσ νόσου. καθόλου τ’, ὦ βουλή, πολλῆσ ὑμῖν δεῖ ἐπιμελείασ τε καὶ φροντίδοσ, ὅπωσ ἂν σώσητε πάσῃ προθυμίᾳ διαφθειρόμενα τὰ ἤθη τῆσ πόλεωσ. ὁρᾶτε γάρ, εἰσ ἃ προελήλυθεν ἡ τοῦ δήμου ἀκοσμία, καὶ ὡσ οὐκέτι ἄρχεσθαι πρὸσ τῶν ὑπάτων ἀξιοῖ·

ἐλθεῖν ἐπονειδίστῳ χρησάμενοσ, ὥσπερ ἐμοῦ μόνον ἀφαιρησόμενοσ τὴν ἐκ τῆσ νίκησ δόξαν, ἀλλ’ οὐχὶ καὶ τῆσ πατρίδοσ τὸ κατὰ τῶν ἐχθρῶν πάθοσ.

καὶ νῦν Οὐολούσκοισ κατὰ Ῥωμαίων ἵσταται τρόπαια, καὶ κοσμεῖται τοῖσ ἡμετέροισ λαφύροισ τἀκείνων ἱερὰ καὶ ἐν αὐχήμασιν, ἡλίκοισ οὐπώποτε αἱ πόλεισ αὐτῶν εἰσιν τέωσ ὑπὲρ ἀνδραποδισμοῦ τε καὶ κατασκαφῆσ τῶν ἡμετέρων δεόμεναι ἡγεμόνων.

ἆρά γε δίκαιον ἢ καλὸν ἐπὶ τοιούτοισ κατορθώμασι χάριν αὐτοῖσ ὑμᾶσ εἰδέναι, καὶ δημοσίαισ ἐπικοσμεῖν δωρεαῖσ κληρουχήσαντασ τὴν γῆν, ἧσ πολέμιοι κρατοῦσι τὸ κατὰ τούτουσ εἶναι μέροσ;

ἀλλὰ τί δεῖ τούτοισ ἐγκαλεῖν, οἷσ δι’ ἀπαιδευσίαν τε καὶ δυσγένειαν ὀλίγοσ ἐστὶ τῶν καλῶν λόγοσ, ὁρῶντασ, ὡσ οὐδ’ ἐν τοῖσ ὑμετέροισ ἤθεσι πᾶσιν ἔτι τὸ ἀρχαῖον οἰκεῖ φρόνημα, ἀλλ’ αὐθάδεια μὲν ἡ σεμνότησ καλεῖται πρὸσ ἐνίων, μωρία δ’ ἡ δικαιοσύνη, μανικὸν δὲ τὸ ἀνδρεῖον, καὶ ἠλίθιον τὸ σῶφρον;

ἃ δὲ μισητὰ παρὰ τοῖσ προτέροισ ἦν, ταῦτα πυργοῦταί τε νῦν καὶ θαυμάσια ἡλίκα φαίνεται τοῖσ διεφθαρμένοισ ἀγαθά, ἀνανδρία καὶ βωμολοχία καὶ κακοήθεια καὶ τὸ πανούργωσ σοφὸν καὶ τὸ πρὸσ ἅπαντα ἰταμὸν καὶ τὸ μηδενὶ τῶν κρειττόνων εὐπειθέσ· ἃ πολλὰσ ἤδη πόλεισ ἰσχυρὰσ λαβόντα ἐκ βάθρων ἀνέτρεψε.

ταῦθ’ ὑμῖν, ὦ βουλή, εἴθ’ ἡδέα ἐστὶν ἀκούειν εἴτ’ ἀνιαρά, μετὰ πάσησ ἀληθείασ καὶ παρρησίασ εἴρηται, τοῖσ μὲν πεισθησομένοισ ὑμῶν, ἐὰν ἄρα πεισθῆτε, ἔν τε τῷ παρόντι χρήσιμα καὶ εἰσ τὸ μέλλον ἀσφαλῆ·

ἐμοὶ δ’, ὃσ ὑπὲρ τοῦ κοινῇ συμφέροντοσ ἰδίασ ἀπεχθείασ ἀναιροῦμαι, πολλῶν ἐσόμενα κινδύνων αἴτια. προορᾶν γὰρ ἱκανόσ εἰμι τὰ συμβησόμενα ἐκ λογισμοῦ, καὶ παραδείγματα ποιοῦμαι τἀλλότρια πάθη τῶν ἐμαυτοῦ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION