Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 42

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 42)

ἐπέσχε δ’ αὐτοῦ τὰ βουλεύματα ὄντα τυραννικὰ ἑτέρα συμπεσοῦσα θεήλατοσ συμφορά. νόσοσ γὰρ ἥψατο λοιμικὴ τῆσ πόλεωσ, γενομένη μὲν καὶ κατὰ τὴν ἄλλην Ἰταλίαν, μάλιστα δὲ πλεονάσασα κατὰ τὴν Ῥώμην· καὶ οὔτ’ ἀνθρωπίνη βοήθεια ἤρκει τοῖσ κάμνουσιν οὐδεμία, ἀλλ’ ἐν τῷ ἴσῳ οἵ τε σὺν πολλῇ θεραπευόμενοι φροντίδι, καὶ οἷσ μηδὲν ἐγίνετο τῶν δεόντων, ἀπέθνησκον·

οὔτε λιτανεῖαι θεῶν καὶ θυσίαι καὶ ἐφ’ οὓσ ἄνθρωποι τελευταίουσ ἐν ταῖσ τοιαῖσδε ἀναγκάζονται καταφεύγειν συμφοραῖσ, οἱ κατ’ ἄνδρα τε γινόμενοι καὶ ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ καθαρμοὶ τότε προσωφέλουν, διέκρινέ τε τὸ πάθοσ οὐχ ἡλικίαν, οὐ φύσιν, οὐ ῥώμην ἢ ἀσθένειαν σωμάτων, οὐ τέχνην οὐκ ἄλλο τι τῶν δοκούντων κουφίζειν τὴν νόσον, ἀλλὰ γυναιξί τ’ ἐνέπιπτε καὶ ἀνδράσι καὶ γηραιοῖσ καὶ νέοισ. οὐ μὴν πολὺν κατέσχε χρόνον, ὅπερ αἴτιον ἐγένετο τοῦ μὴ σύμπασαν διαφθαρῆναι τὴν πόλιν·

ἀλλὰ ποταμοῦ δίκην ἢ πυρὸσ ἀθρόα τοῖσ ἀνθρώποισ ἐμπεσοῦσα τήν τε προσβολὴν ὀξεῖαν καὶ τὴν ἀπαλλαγὴν ταχεῖαν ἔλαβεν. ὡσ δὲ τὸ δεινὸν ἐλώφησεν, ἐπ’ ἐξόδῳ τῆσ ἀρχῆσ ὢν ὁ Πόπλιοσ, ἐπειδὴ οὐκ ἐδύνατο κυρῶσαι τὸν νόμον ἐν τῷ περιόντι χρόνῳ τῶν ἀρχαιρεσίων ἐπιστάντων, μετῄει πάλιν τὴν δημαρχίαν εἰσ τὸν ἐπιόντα ἐνιαυτόν, πολλὰ καὶ μεγάλα τοῖσ δημόταισ ὑπισχνούμενοσ· καὶ ἀποδείκνυται πάλιν δήμαρχοσ ὑπ’ αὐτῶν καὶ δύο τῶν συναρχόντων.

οἱ δὲ πατρίκιοι πρὸσ τοῦτ’ ἀντεμηχανήσαντο πικρὸν ἄνδρα καὶ μισόδημον καὶ μηδὲν ἐλαττώσοντα τῆσ ἀριστοκρατίασ ἐπὶ τὴν ὑπατείαν προαγαγεῖν, Ἄππιον Κλαύδιον, υἱὸν Ἀππίου, τοῦ πλεῖστα τῷ δήμῳ περὶ τὴν κάθοδον ἐναντιωθέντοσ.

καὶ αὐτὸν πολλὰ ἀντειπόντα καὶ οὐδ’ εἰσ τὸ πεδίον ἐλθεῖν βουληθέντα ἕνεκα τῶν ἀρχαιρεσίων, οὐδὲν ἧττον προὐβούλευσάν τε καὶ ἐψηφίσαντ’ ἀπόντα ὕπατον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION