Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 31

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 31)

ἐπειδὴ δὲ καὶ τῆσ γνώμησ κατηγοροῦσί μου προδοσίαν μὲν οὐ τολμῶντεσ ἐπικαλεῖν οὐδ’ ἀνανδρίαν, ἐφ’ οἷσ αἱ κατὰ τῶν ἄλλων στρατηγῶν γίνονται κρίσεισ, ἀπειρίαν δὲ τοῦ στρατηγεῖν καὶ ἀφροσύνην, ὅτι κίνδυνον ὑπέμεινα οὐκ ἀναγκαῖον ἐπὶ τὸν χάρακα τῶν πολεμίων ὠσάμενοσ, βούλομαι καὶ περὶ τούτου λόγον ὑποσχεῖν ὑμῖν, προχειρότατον μὲν τοῦτ’ ἔχων εἰπεῖν, ὅτι τὸ μὲν ἐπιτιμᾶν τοῖσ γενομένοισ πάνυ ῥᾴδιον καὶ παντὸσ ἀνθρώπου, τὸ δὲ παραβάλλεσθαι πράγμασι καλοῖσ χαλεπὸν καὶ ὀλίγων· καὶ ὅτι οὐχ ὥσπερ τὰ γεγονότα φαίνεται, ὁποῖά ἐστιν, οὕτω καὶ τὰ μέλλοντα, ὁποῖα ἔσται· ἀλλ’ ἐκεῖνα μὲν αἰσθήσει καὶ πάθεσι καταλαμβανόμεθα, ταῦτα δὲ μαντείαισ καὶ δόξαισ εἰκάζομεν, ἐν αἷσ πολὺ τὸ ἀπατηλόν· καὶ ὅτι ῥᾷστον ἁπάντων ἐστὶ λόγῳ στρατηγεῖν πολέμουσ ἔξω τοῦ δεινοῦ βεβηκότασ, ὃ ποιοῦσιν οἱ κατηγοροῦντεσ ἐμοῦ.

ἀλλ’ ἵνα ταῦτ’ ἀφῶ, φέρε πρὸσ θεῶν εἴπατέ μοι, μόνοσ ἢ πρῶτοσ ὑμῖν ἐγὼ φαίνομαι βιάσασθαι φρούριον ἐπιβαλόμενοσ καὶ πρὸσ ὑψηλὰ χωρία τὰσ δυνάμεισ ἀγαγών; ἢ πολλῶν μετ’ ἄλλων ὑμετέρων στρατηγῶν, ἐξ ὧν οἱ μὲν κατώρθωσαν, τοῖσ δ’ οὐκ ἐχώρησεν ἡ πεῖρα κατὰ νοῦν;

τί δήποτ’ οὖν τοὺσ ἄλλουσ ἀφέντεσ ἐμὲ σ κρίνετε, εἰ ταῦτ’ ἀστρατηγησίασ καὶ ἀφροσύνησ ἔργα νομίζετε; πόσα δ’ ἄλλα τούτου τολμηρότερα τοῖσ ἡγεμόσιν ἔπεισι πράττειν, ὅταν τὸ ἀσφαλὲσ καὶ λελογισμένον ἥκιστα οἱ καιροὶ δέχωνται; οἱ μέν γε τὰσ σημαίασ ἁρπάσαντεσ τῶν σφετέρων ἔρριψαν εἰσ τοὺσ πολεμίουσ, ἵνα τοῖσ βλακεύουσι καὶ ἀποδειλιῶσιν ἐκ τοῦ ἀναγκαίου παραστῇ τὸ εὔψυχον ἐπισταμένοισ, ὅτι τοὺσ μὴ ἀνασώσαντασ τὰ σημεῖα ὑπὸ τῶν στρατηγῶν δεῖ σὺν αἰσχύνῃ ἀποθανεῖν·

οἱ δ’ εἰσ τὴν τῶν πολεμίων χώραν ἐμβαλόντεσ ἔλυσαν τὰ ζεύγματα τῶν ποταμῶν, οὓσ διέβησαν, ἵνα τοῖσ φεύγειν διανοουμένοισ ἄποροσ ἡ τοῦ σωθῆναι ἐλπὶσ φανεῖσα θάρσοσ παραστήσῃ καὶ μένοσ ἐν ταῖσ μάχαισ·

οἱ δὲ τὰσ σκηνὰσ καὶ τὰ σκευοφόρα κατακαύσαντεσ ἀνάγκην ἐπέθηκαν τοῖσ σφετέροισ ἐκ τῆσ πολεμίασ, ὅσων δέονται, λαμβάνειν. ἐῶ τἆλλα μυρία ὄντα λέγειν, καὶ ὅσα τολμηρὰ ἔργα καὶ ἐνθυμήματα ἕτερα στρατηγῶν ἱστορίᾳ τε καὶ πείρᾳ παραλαβόντεσ ἔχομεν, ἐφ’ οἷσ οὐδεὶσ πώποτε τῶν ψευσθέντων τῆσ ἐλπίδοσ ὑπέσχε δίκασ.

εἰ μὴ ἄρα ἔχει τισ ὑμῶν αἰτιάσασθαί με, ὅτι προβαλὼν τοὺσ ἄλλουσ εἰσ προὖπτον ὄλεθρον, αὐτὸσ ἔξω τοῦ κινδύνου τὸ σῶμα εἶχον. εἰ δὲ μετὰ πάντων τ’ ἐξηταζόμην καὶ τελευταῖοσ ἀπηλλαττόμην καὶ τῆσ αὐτῆσ τοῖσ ἄλλοισ μετεῖχον τύχησ, τί ἀδικῶ; καὶ περὶ μὲν ἐμοῦ ταῦθ’ ἱκανὰ εἰρήσθω.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION