- ἐτόλμησε δέ ποτε καὶ Ἀθηναίουσ ἐρωτῆσαι δημοσίᾳ τῆσ προρρήσεωσ ἀκούσασ, διὰ τίνα αἰτίαν ἀποκλείουσι τοὺσ βαρβάρουσ, καὶ ταῦτα τοῦ τὴν τελετὴν αὐτοῖσ καταστησαμένου Εὐμόλπου βαρβάρου καὶ Θρᾳκὸσ ὄντοσ. (Lucian, (no name) 34:1)
(루키아노스, (no name) 34:1)
- καὶ μέχρι τούτου λέγει τὴν στρατιὰν ἐλθεῖν τῶν Ἑλλήνων, ἧσ αὐτὸσ ἡγήσατο, ὅτε τὰ τελευταῖα σὺν Σεύθῃ τῷ Θρᾳκὶ ἐστράτευσεν. (Arrian, Periplus Ponti Euxini, chapter 25 2:1)
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 25 2:1)
- τὸ γὰρ τῆσ τε ἁρμονίασ τὸ ἀκριβέστατον διαφυλάττειν, ὡσ μὴ παραβαίνειν τι τοῦ ῥυθμοῦ, ἀλλ’ εὐκαίρῳ τῇ ἄρσει καὶ θέσει διαμεμετρῆσθαι τὸ ᾆσμα καὶ συνῳδὸν εἶναι τὴν κιθάραν καὶ ὁμοχρονεῖν τῇ γλώττῃ τὸ πλῆκτρον, καὶ τὸ εὐαφὲσ τῶν δακτύλων καὶ τὸ εὐκαμπὲσ τῶν μελῶν, πόθεν ἂν ταῦτα ὑπῆρχε τῷ Θρᾳκὶ ἐκείνῳ καὶ τῷ ἀνὰ τὸν Κιθαιρῶνα μεταξὺ βουκολοῦντι καὶ κιθαρίζειν μελετῶντι; (Lucian, Imagines, (no name) 14:2)
(루키아노스, Imagines, (no name) 14:2)
- Κότυσ Θρᾷξ παρὰ Περινθίων ἐδανείζετο χρήματα εἰσ τοὺσ στρατιώτασ συναγαγεῖν· (Aristotle, Economics, Book 2 99:1)
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 99:1)
- ἕτεροσ δ’ <αὖ> Θρᾷξ πέλτην σείων κἀκόντιον ὥσπερ ὁ Τηρεύσ, ἐδεδίσκετο τὴν ἰσχαδόπωλιν καὶ τὰσ δρυπεπεῖσ κατέπινεν. (Aristophanes, Lysistrata, Agon, antepirrheme10)
(아리스토파네스, Lysistrata, Agon, antepirrheme10)
- ὁ μὲν γὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα προβεβλημένοσ κοντόν, ὁ Θρᾷξ δὲ ἐπειδὴ τῇ πέλτῃ ἀπεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ παρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή, ἐσ τὸ γόνυ ὀκλάσασ δέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τιτρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυμοῦ καὶ σφοδρότητοσ διαπείραντα ἑαυτόν· (Lucian, Dialogi mortuorum, 8:3)
(루키아노스, Dialogi mortuorum, 8:3)
- "ἐπεὶ δὲ προὐχώρει ὁ πότοσ, εἰσῆλθεν ἀνὴρ Θρᾷξ ἵππον ἔχων λευκὸν καὶ λαβὼν κέρασ μεστὸν ’ προπίνω σοι, ὦ Σεύθη, ἔφη, καὶ τὸν ἵππον δωροῦμαι, ἐφ’ οὗ καὶ διώκων ὃν ἂν θέλῃσ αἱρήσεισ καὶ ἀποχωρῶν οὐ μὴ δείσῃσ τὸν πολέμιον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 35 1:13)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 35 1:13)
- "καὶ Σπάρτακοσ δὲ ὁ μονομάχοσ ἐκ Καπύησ πόλεωσ Ἰταλικῆσ ἀποδρὰσ κατὰ τὰ Μιθριδατικὰ πολὺ πλῆθοσ ἀποστήσασ οἰκετῶν ἦν δὲ καὶ αὐτὸσ οἰκέτησ, Θρᾲξ γένοσ κατέδραμε πᾶσαν Ἰταλίαν χρόνον οὐκ ὀλίγον πολλῶν δούλων καθ’ ἑκάστην ἡμέραν συρρεόντων ὡσ αὐτὸν καὶ εἰ μὴ ἀπέθανεν ἐν τῇ πρὸσ Λικίννιον Κράσσον παρατάξει, οὐ τὸν τυχόντα ἂν ἱδρῶτα τοῖσ ἡμεδαποῖσ παρεσχήκει, ὡσ ὁ κατὰ τὴν Σικελίαν Εὔνουσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1048)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1048)