Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

χρόνιος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: χρόνιος χρονίᾱ χρόνιον

Structure: χρονι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: xro/nos

Sense

  1. after a long time, late
  2. for a long time, a long while
  3. long-continued
  4. (of ailments) chronic

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative χρόνιος χρονίᾱ χρόνιον
Genitive χρονίου χρονίᾱς χρονίου
Dative χρονίῳ χρονίᾱͅ χρονίῳ
Accusative χρόνιον χρονίᾱν χρόνιον
Vocative χρόνιε χρονίᾱ χρόνιον
DualN/A/V χρονίω χρονίᾱ χρονίω
G/D χρονίοιν χρονίαιν χρονίοιν
PluralNominative χρόνιοι χρονίαι χρόνια
Genitive χρονίων χρονιῶν χρονίων
Dative χρονίοις χρονίαις χρονίοις
Accusative χρονίους χρονίᾱς χρόνια
Vocative χρόνιοι χρονίαι χρόνια
Positive Comparative Superlative
Adjective χρόνιος χρονίου χρονιώτερος χρονιωτέρου χρονιώτατος χρονιωτάτου
Adverb χρονίως χρονιώτερον χρονιώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δὲ Ἄλεξισ, ὦ δέσποθ̓, ὑγίαιν̓, ὡσ χρόνιοσ ἐλήλυθασ· (Lucian, Pro lapsu inter salutandum 14:5)
  • χρόνιοσ γὰρ ἄπεστιν. (Euripides, Rhesus, choral, antistrophe 19)
  • ὦ χρόνιοσ ἐλθὼν σῆσ δάμαρτοσ ἐσχάρασ λαβέ με λαβέ με πόσι, περίβαλε δὲ χέρασ. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Episode 1:16)
  • ἔμολεσ ἔμολεσ, ὤ, χρόνιοσ ἁμέρα, κατέλαμψασ, ἔδειξασ ἐμφανῆ πόλει πυρσόν, ὃσ παλαιᾷ φυγᾷ πατρίων ἀπὸ δωμάτων τάλασ ἀλαίνων ἔβα. (Euripides, episode, lyric1)
  • σὺ δὲ χαῖρε, Πολέμων, χρόνιοσ φανείσ. (Lucian, Dialogi meretricii, 4:3)

Synonyms

  1. after a long time

  2. long-continued

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION