Sense

1. beauty, elegance, charm, grace
2. A favourable disposition towards someone: grace, favor, goodwill
3. A voluntary act of goodwill
4. gratitude, thanks
5. influence (opposite force)
6. gratification, delight

Examples

• ἀλλὰ ἐποίησεν ἡμᾶσ ἐν χάριτι ἐνώπιον τῶν βασιλέων Περσῶν δοῦναι ἡμῖν τροφὴν (Septuagint, Liber Esdrae I 8:77)
• ὅτι οὐ τῇ ἐμαυτοῦ χάριτι, ἀλλὰ τῇ θελήσει τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἦλθον, ὅθεν εὐλογεῖτε αὐτὸν εἰσ τὸν αἰῶνα. (Septuagint, Liber Thobis 12:18)
• χάρισ ἐπὶ χάριτι γυνὴ αἰσχυντηρά, καὶ οὐκ ἔστι σταθμὸσ πᾶσ ἄξιοσ ἐγκρατοῦσ ψυχῆσ. (Septuagint, Liber Sirach 26:15)
• οὐ γὰρ ἐν τῇ τοῦ λέγοντοσ χάριτι δεῖ συνεκπίπτειν τὴν τῆσ πατρίδοσ σωτηρίαν. (Demades, On the Twelve Years, 8:3)
• ἣ μὲν γὰρ ἀφελήσ τε καὶ ἠθικὴ μᾶλλόν ἐστι σύγκειταί τε φυσικώτερον καὶ ἐσχημάτισται ἁπλούστερον ἡδονῇ τε καὶ χάριτι πολλῇ κεχορήγηται. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 33)

Similar forms

• χάριν (2418)
• χάρις (378)
• χάριτος (278)
• χάριτας (223)
• χαρίτων (177)
• χάριτι (170)
• χάριτες (94)
• Χάρισιν (49)
• Χάρισι (40)
• χαρίεν (33)
• χάριεν (33)
• χαρίεις (29)
• χάριτα (20)
• χάρισαι (18)
• χαρίτεσσιν (16)
• Χάριτές (14)
• Χαρῖνος (11)
• χάριτός (10)
• Χαρίτεσσι (10)
• χάρισμα (7)
• χάρισαί (6)
• χαριῇ (5)
• χαρίζῃ (5)
• Χαρῖνον (5)
• Χάριέν (5)
• Χαρίνου (5)
• χάριτάς (4)
• χαρίεσς (3)
• χαρίζου (3)
• χαριεῖ (3)
• χαρίεντ (3)
• Χάριλαν (3)
• Χαρίλλῳ (3)
• Χαρίτωνος (2)
• Χαρίλας (2)
• Χαριτὼ (2)
• Χαρίτεσσί (2)
• χαρίζεο (2)
• Χαρίτωνα (2)
• Χαρικλὼ (2)
• Χαρισία (2)
• Χαρίλαν (2)
• Χαρίππῳ (2)
• χαρίσῃ (2)
• χαρίζευ (2)
• Χάρισί (1)
• χαριτόφωνε (1)
• Χαρίδα (1)
• χάριν‧ (1)
• χάριτί (1)
• Χαρὶβ (1)
• Χαρίλαε (1)
• ΧΑΡΙΝ (1)
• Χαρίου (1)
• Χάριλλα (1)
• χάρισ̓ (1)
• Χαριτιμίδη (1)
• χαριξῇ (1)
• <χάριν (1)
• Χα[ρίπ]πῳ (1)
• χαριτώ‐ (1)
• Χαρίνῳ (1)
• χαρίσαι (1)
• χαρίζει (1)
• Χαρίδας (1)
• χαρίεσσ1 (1)
• Χαρίλεω (1)
• χάρισ‐ (1)
• χαριτίαν (1)
• χαρίξῃ (1)
• χάρι[ν (1)
• χαρίτος (1)
• χαρίης (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary