Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 2 7:

(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 7:)

"ἐγὼ δέ, πάτερ Ἀντώνιε ̔πατέρα γὰρ εἶναι σέ μοι δικαιοῦσιν αἵ τε Καίσαροσ ἐσ σὲ εὐεργεσίαι καὶ ἡ σὴ πρὸσ ἐκεῖνον χάρισ̓, τῶν σοι πεπραγμένων ἐπ’ ἐκείνῳ τὰ μὲν ἐπαινῶ καὶ χάριν αὐτῶν ὀφλήσω, τὰ δ’ ἐπιμέμφομαι, καὶ λελέξεται μετὰ παρρησίασ, ἐσ ἣν ἡ λύπη με προάγει. κτεινομένῳ μὲν οὐ παρῆσ, τῶν φονέων σε περισπασάντων περὶ θύρασ, ἐπεὶ περιέσῳζεσ ἂν αὐτὸν ἢ συνεκινδύνευεσ ὅμοια παθεῖν· ὧν εἰ θάτερον ἔμελλεν ἔσεσθαι, καλῶσ, ὅτι μὴ παρῆσ. ψηφιζομένων δέ τινων αὐτοῖσ ὡσ ἐπὶ τυράννῳ γέρα ἀντεῖπασ ἐγκρατῶσ· καὶ τοῦδέ σοι χάριν οἶδα λαμπράν, εἰ καὶ τοὺσ ἄνδρασ ἔγνωσ συνανελεῖν σε βεβουλευμένουσ, οὐχ, ὡσ ἡμεῖσ ἡγούμεθα, τιμωρὸν ἐσόμενον Καίσαρι, ἀλλ’, ὡσ αὐτοὶ λέγουσι, τῆσ τυραννίδοσ διάδοχον. ἅμα δ’ οὐκ ἦσαν ἐκεῖνοι τυραννοκτόνοι, εἰ μὴ καὶ φονεῖσ ἦσαν· διὸ καὶ ἐσ τὸ Καπιτώλιον συνέφυγον ὡσ ἐσ ἱερὸν ἁμαρτόντεσ ἱκέται ἢ ὡσ ἐσ ἀκρόπολιν ἐχθροί. πόθεν οὖν αὐτοῖσ ἀμνηστία καὶ τὸ ἀνεύθυνον τοῦ φόνου, ἢ τῆσ βουλῆσ καὶ τοῦ δήμου ει τινεσ ἐφθάρατο ὑπ’ ἐκείνων; καὶ σὲ τὸ τῶν πλεόνων ὁρᾶν ἐχρῆν, ὕπατον ὄντα. ἀλλὰ καὶ θάτερα βουλομένῳ σοι ἡ ἀρχὴ συνελάμβανε, τιμωρουμένῳ τηλικοῦτον ἄγοσ καὶ τοὺσ πλανωμένουσ μεταδιδάσκοντι. σὺ δὲ καὶ ὅμηρα τῆσ ἀδείασ, οἰκεῖα αὐτοῦ σοῦ, τοῖσ ἀνδροφόνοισ ἔπεμψασ ἐσ τὸ Καπιτώλιον. "Ἀλλ’ ἔστω καὶ ταῦτα τοὺσ διεφθαρμένουσ σε βιάσασθαι. ὅτε μέντοι τῶν διαθηκῶν ἀναγνωσθεισῶν καὶ αὐτοῦ σοῦ δίκαιον ἐπιτάφιον εἰπόντοσ ὁ δῆμοσ ἐν ἀκριβεῖ Καίσαροσ μνήμῃ γενόμενοι πῦρ ἐπ’ αὐτοὺσ ἔφερον, καὶ φεισάμενοι χάριν τῶν γειτόνων ἐσ τὴν ἐπιοῦσαν ἥξειν ἐπὶ ὅπλα συνέθεντο, πῶσ οὐχὶ τῷ δήμῳ συνέπραξασ καὶ ἐστρατήγησασ τοῦ πυρὸσ ἢ τῶν ὅπλων ἢ δίκην γε τοῖσ ἀνδροφόνοισ ἐπέγραψασ, εἰ δίκησ ἔδει κατὰ αὐτοφώρων, καὶ φίλοσ ὢν Καίσαρι καὶ ὕπατοσ καὶ Ἀντώνιοσ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION