헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί3́12́

(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 12)

Ἀλλὰ Κικέρωνα μὲν ἥ τε βουλὴ τῆσ φιλαρχίασ ἐγέλασε, καὶ οἱ συγγενεῖσ μάλιστα τῶν σφαγέων ἐνέστησαν, δεδιότεσ μὴ αὐτοὺσ ὁ Καῖσαρ τίσαιτο ὑπατεύων· ὑπερθέσεων δὲ ἐπὶ τῇ χειροτονίᾳ γιγνομένων ἐννόμων κατὰ ποικίλασ αἰτίασ, ὁ Ἀντώνιοσ ἐν τῷ τέωσ τὰσ Ἄλπεισ ὑπερέβαλε, Κουλλεῶνα πείσασ τὸν ἐκ Λεπίδου φύλακα αὐτῶν, ἐπί τε ποταμὸν ἦλθεν, ἔνθα ἐστρατοπεδευμένοσ ἦν ὁ Λέπιδοσ, καὶ οὔτε χάρακα περιεβάλετο οὔτε τάφρον ὡσ δὴ φίλῳ παραστρατοπεδεύων.

διαπομπαὶ δὲ ἦσαν ἐσ ἀλλήλουσ πυκναί, Ἀντωνίου μὲν ὑπομιμνήσκοντοσ φιλίασ τε καὶ χαρίτων ποικίλων, καὶ διδάσκοντοσ, ὅτι μεθ’ αὑτὸν ὅμοια πείσονται καθ’ ἕνα πάντεσ, οἳ τῆσ Καίσαροσ ἐγένοντο φιλίασ, Λεπίδου δὲ τὴν μὲν βουλὴν δεδιότοσ πολεμεῖν αὐτῷ κελεύουσαν, ὑπισχνουμένου δ’ ὅμωσ οὐ πολεμήσειν ἑκόντοσ. ὁ δὲ στρατὸσ ὁ τοῦ Λεπίδου τό τε ἀξίωμα αἰδούμενοι τὸ Ἀντωνίου καὶ τῶν διαπομπῶν αἰσθανόμενοι καὶ τὴν ἀφέλειαν αὐτοῦ τῆσ στρατοπεδείασ ἀγάμενοι, ἐπεμίγνυντο τοῖσ Ἀντωνίου λανθάνοντεσ, εἶτα φανερῶσ οἱᾶ πολίταισ τε καὶ συστρατιώταισ γενομένοισ, τῶν τε χιλιάρχων κωλυόντων ὑπερεώρων καὶ τὸν ποταμὸν ἐσ εὐμάρειαν τῆσ ἐπιμιξίασ ναυσὶν ἐγεφύρουν· τό τε καλούμενον δέκατον τέλοσ, ἐξεναγημένον ὑπὸ Ἀντωνίου πάλαι, τὰ ἔνδον αὐτῷ παρεσκεύαζεν. Ὧν αἰσθανόμενοσ Λατερήσιοσ, τῶν τισ ἐκ τῆσ βουλῆσ ἐπιφανῶν, προηγόρευε τῷ Λεπίδῳ καὶ ἀπιστοῦντα ἐκέλευε τὴν στρατιὰν ἐσ πολλὰ διελόντα ἐκπέμψαι κατὰ δή τινασ χρείασ, ἐσ ἐπίδειξιν ἢ τῆσ προδοσίασ ἢ τῆσ πίστεωσ.

καὶ τοῖσδε ὁ μὲν Λέπιδοσ ἐπωνομάζετο ἔτι, ὁ δὲ Ἀντώνιοσ ἅπαντα διῴκει. καὶ ὁ Λέπιδοσ ἐσ τρία διελών, ἐκέλευε νυκτὸσ ἐξορμᾶν ἐσ φρουρὰν ταμιείων πλησιαζόντων. οἱ δὲ ἀμφὶ τὴν ἐσχάτην φυλακήν, ὡσ ἐσ τὴν ἔξοδον ὁπλισάμενοι, τὰ ἐρυμνὰ τοῦ στρατοπέδου κατέλαβον καὶ τὰσ πύλασ ἀνεῴγνυον Ἀντωνίῳ. ὁ δ’ ἐπὶ τὴν Λεπίδου σκηνὴν ἱέτο δρόμῳ, τοῦ στρατοῦ παντὸσ ἤδη τοῦ Λεπίδου παραπέμποντοσ αὐτὸν καὶ τὸν Λέπιδον αἰτοῦντοσ εἰρήνην τε καὶ ἔλεον ἐσ ἀτυχοῦντασ πολίτασ. ὁ μὲν δὴ Λέπιδοσ, ὡσ εἶχεν, ἐκ τῆσ εὐνῆσ ἄζωστοσ ἐσ αὐτοὺσ ἐξέθορε καὶ ὑπισχνεῖτο ποιήσειν καὶ τὸν Ἀντώνιον ἠσπάζετο καὶ ἐξελογεῖτο τῆσ ἀνάγκησ. οἱ δὲ αὐτὸν καὶ προσπεσεῖν Ἀντωνίῳ νομίζουσιν, ἄπρακτον μὲν ὄντα καὶ ἄτολμον, οὐ μὴν ἅπασι τοῖσ συγγραφεῦσι πιστὸν οὐδ’ ἐμοὶ πιθανόν· οὐ γάρ πώ τι αὐτῷ πολέμιον ἐσ τὸν Ἀντώνιον ἐπέπρακτο, δέουσ ἄξιον. οὕτω μὲν ὁ Ἀντώνιοσ ἐσ μέγα δυνάμεωσ αὖθισ ἐπῆρτο, καὶ τοῖσ ἐχθροῖσ ἦν ἐπιφοβώτατοσ· στρατὸν γὰρ εἶχεν, ὅν τε ἐξανέστησε Μουτίνησ καὶ σὺν αὐτῷ λαμπρότατον ἱππικόν, τρία τε αὐτῷ τέλη κατὰ τὴν ὁδὸν προσγεγένητο τὰ Οὐεντιδίου, καὶ Λέπιδοσ αὐτῷ σύμμαχοσ ἐγίγνετο ἑπτὰ ἔχων ὁπλιτικὰ τέλη καὶ πολὺν ὅμιλον ἄλλον καὶ παρασκευὴν ἀξιόλογον. Ἐξαγγελθέντων δὲ τῶνδε ἐσ Ῥώμην θαυμαστὴ καὶ αἰφνίδιοσ ἦν αὖθισ μεταβολή, τῶν μὲν ἐκ τῆσ οὐ πρὸ πολλοῦ καταφρονήσεωσ ἐσ δέοσ, τῶν δὲ ἐσ θάρσοσ ἀπὸ τοῦ δέουσ μεθισταμένων.

αἵ τε προγραφαὶ τῶν δέκα ἀνδρῶν κατεσπῶντο σὺν ὕβρει, καὶ αἱ χειροτονίαι τῶν ὑπάτων ἐπείχοντο ἔτι μᾶλλον· ἥ τε βουλὴ πάμπαν ἀποροῦσα, καὶ δεδιυῖα, μὴ συνθοῖντο ἀλλήλοισ ὅ τε Καῖσαρ καὶ ὁ Ἀντώνιοσ, ἔπεμπε μὲν ἐσ Βροῦτόν τε καὶ Κάσσιον κρύφα ἀπὸ σφῶν Λεύκιον καὶ Πάνσαν, ὡσ ἐπὶ θέασ εἰσ Ἑλλάδα ἐξιόντασ, ἀμύνειν αὑτοῖσ ἐσ ὃ δύναιντο, μετεκάλει δὲ ἐκ Λιβύησ ἀπὸ τριῶν τῶν ὑπὸ Σέξτιον δύο τέλη, καὶ τὸ τρίτον ἐκέλευε Κορνιφικίῳ παραδοθῆναι, τῆσ ἑτέρασ ἄρχοντι Λιβύησ καὶ τὰ τῆσ βουλῆσ φρονοῦντι, εἰδότεσ μὲν καὶ τούσδε Γαϊῴ Καίσαρι ἐστρατευμένουσ καὶ τὰ ἐκείνου πάντα ὑπονοοῦντεσ· ἡ δὲ ἀπορία σφᾶσ ὧδε ἤπειγεν, ἐπεὶ καὶ τὸν νέον Καίσαρα, δεδιότεσ μὴ συνθοῖτο Ἀντωνίῳ, στρατηγὸν αὖθισ ἐπὶ Ἀντωνίῳ μάλα ἀπρεπῶσ ἐχειροτόνουν ἅμα Δέκμῳ. Ὁ δὲ Καῖσαρ ἤδη τὸν στρατὸν εἰσ ὀργὴν ὑπέρ τε αὑτοῦ, ὡσ συνεχῶσ ὑβριζόμενοσ, ἀνεκίνει καὶ ὑπὲρ σφῶν ἐκείνων, ἐπὶ δευτέραν στρατείαν πεμπομένων, πρὶν ἐπὶ τῇ προτέρᾳ λαβεῖν τὰσ πεντακισ χιλίασ δραχμάσ, ὅσασ αὐτοῖσ ὑπέσχοντο δώσειν·

ἐδίδασκέ τε πέμποντασ αἰτεῖν. οἱ δ’ ἔπεμπον τοὺσ λοχαγούσ. καὶ ἡ βουλὴ συνίει μὲν αὐτοὺσ ἐσ ταῦτα διδασκομένουσ, ἀποκρινεῖσθαι δὲ αὐτοῖσ ἔφη δι’ ἑτέρων πρέσβεων. καὶ ἔπεμπον, οὓσ ἐδίδαξαν τοῖσ δύο τέλεσι τοῖσ ἀπ’ Ἀντωνίου μεθεστηκόσιν ἐντυχεῖν ἄνευ τοῦ Καίσαροσ, καὶ διδάσκειν μὴ ἐφ’ ἑνὶ ποιεῖσθαι τὰσ ἐλπίδασ, ἀλλ’ ἐπὶ τῇ βουλῇ τὸ κράτοσ ἀθάνατον ἐχούσῃ μόνῃ, χωρεῖν δὲ πρὸσ Δέκμον, ἔνθα σφίσι τὰ χρήματα ἀπαντήσειν. ταῦτ’ ἐπισκήψαντεσ λέγειν ἐσέφερον ἤδη τὸ ἥμισυ τῆσ δωρεᾶσ καὶ δέκα ἄνδρασ ἐσ τὴν διανέμησιν ἐχειροτόνουν, οἷσ οὐδὲ ἑνδέκατον προσετίθεσαν εἶναι τὸν Καίσαρα. οἱ μὲν δὴ πρέσβεισ, οὐκ ἀνασχομένων τῶν δύο τελῶν ἐντυχεῖν σφίσιν ἄνευ τοῦ Καίσαροσ, ὑπέστρεφον ἄπρακτοι· ὁ δὲ Καῖσαρ οὐκέτι τοὺσ λόγουσ καθίει δι’ ἑτέρων οὐδὲ μέλλειν ἠξίου, ἀλλ’ αὐτὸσ ἐσ τὸν στρατὸν συνειλεγμένον ἐπελθών, τά τε ὑβρίσματα, ὅσα ἐσ αὐτὸν ἐκ τῆσ βουλῆσ γεγένητο, κατέλεξε, καὶ τὴν ἐσ πάντασ τοὺσ Γαϊού Καίσαροσ ἐπιβουλήν, καθ’ ἕνα καθαιρουμένουσ, δεδιέναι τε αὐτοῖσ περὶ σφῶν διεκελεύσατο, μεταφερομένοισ ἔσ τε πολέμιον τῆσ μοίρασ στρατηγὸν καὶ πολέμουσ ἑτέρουσ ἀφ’ ἑτέρων, ἵν’ ἢ ἐκφθαρεῖεν ἢ καὶ πρὸσ ἀλλήλουσ στασιάσειαν· ἐπὶ γὰρ τῷδε καὶ τοῦ περὶ Μουτίνην ἔργου κοινοῦ γεγονότοσ τὰ γέρα τοῖσ δύο τέλεσι μόνοισ δίδοσθαι, ἵν’ αὐτοὺσ ἐσ ἔριν καὶ στάσιν ἐμβάλοιεν. "Ἴστε δέ," ἔφη, "καὶ ἐφ’ οἷσ ὁ Ἀντώνιοσ ἔναγχοσ ἡττήθη οἱᾶ́ τε τοὺσ Πομπηιανοὺσ ἐπύθεσθε ἐν ἄστει πεποιηκέναι κατὰ τῶν τινασ δωρεὰσ παρὰ Καίσαροσ εἰληφότων.

τί δὴ πιστὸν ἢ ὑμῖν ὧν ἐλάβετε παρ’ ἐκείνου χωρίων τε καὶ χρημάτων ἢ ἐμοὶ τῆσ σωτηρίασ, ὧδε ἐν τῇ βουλῇ δυναστευόντων τῶν οἰκείων τοῖσ σφαγεῦσι; κἀγὼ μὲν ἐκδέξομαι τὸ τέλοσ, ὅ τι ἂν ἐπιγίγνηταί μοι ̔καλὸν γάρ τι καὶ παθεῖν πατρὶ ἐπικουροῦντἀ, ὑπὲρ δὲ ὑμῶν δέδια τοιῶνδε καὶ τοσῶνδε, κινδυνευόντων ἐσ ἐμὴν καὶ τοῦ πατρὸσ χάριν. ἴστε μὲν δή με καθαρεύοντα φιλοτιμίασ, ἐξ οὗ στρατηγεῖν μοι διδόντων ὑμῶν ὑπὸ σημείοισ οὐκ ἐδεχόμην· ἓν δὲ μόνον ὁρῶ νῦν ἀμφοτέροισ σωτήριον, εἰ δι’ ὑμῶν ὕπατοσ ἀποδειχθείην. τά τε γὰρ παρὰ τοῦ πατρὸσ ὑμῖν δοθέντα πάντα βέβαια ἔσται, ἀποικίαι τε προσέσονται αἱ ἔτι ὀφειλόμεναι, καὶ γέρα πάντα ἐντελῆ· ἐγώ τε τοὺσ φονέασ ὑπὸ δίκην ἀγαγὼν τοὺσ ἄλλουσ ἂν ὑμῖν καταλύσαιμι πολέμουσ. Ὧν λεγομένων ἥ τε στρατιὰ προθύμωσ ἐπεβόησε, καὶ τοὺσ λοχαγοὺσ αὐτίκα ἔπεμπον αἰτήσοντασ τὴν ἀρχὴν τῷ Καίσαρι.

καὶ οἱ μὲν ἔφευγον μετὰ τῶν χρημάτων. ὑποκριναμένησ δὲ τῆσ βουλῆσ τὴν ἡλικίαν, ἔλεγον οἱ λοχαγοὶ ἃ ἐδιδάχθησαν, ὅτι καὶ πάλαι Κορουῖνόσ τε ἄρξειε νεώτεροσ ὢν ἔτι καὶ Σκιπίων ὕστερον, ὅ τε πρότεροσ καὶ ὁ δεύτεροσ, καὶ ἐκ τῆσ νεότητοσ ἑκάστου πολλὰ ὄναιτο ἡ πατρίσ. τά τε ἔναγχοσ ταῦτα καὶ Πομπήιον Μάγνον αὐτοῖσ καὶ Δολοβέλλαν προύφερον, αὐτῷ τε Καίσαρι ἤδη δεδόσθαι τὴν ἀρχὴν μετιέναι θᾶσσον ἐτῶν δέκα. ταῦτα τῶν λοχαγῶν σὺν πλέονι παρρησίᾳ λεγόντων, οὐκ ἀνασχόμενοί τινεσ τῶν βουλευτῶν λοχαγοὺσ ὄντασ ὧδε παρρησιάζεσθαι, ἐπέπλησσον ὡσ θρασυνομένοισ ὑπὲρ τὸ στρατιώταισ πρέπον. καὶ ὁ στρατὸσ πυθόμενοσ ἔτι μᾶλλον ὠργίζοντο καὶ ἄγειν σφᾶσ εὐθὺσ ἐκέλευον ἐσ τὴν πόλιν, ὡσ αὐτοὶ χειροτονήσοντεσ αὐτὸν ἐξαιρέτῳ χειροτονίᾳ, Καίσαροσ υἱὸν ὄντα, πολλά τε τὸν πρότερον Καίσαρα ἀπαύστωσ εὐφήμουν. ὧδε δὲ αὐτοὺσ ὁρμῆσ ἔχοντασ ὁ Καῖσαρ ἰδὼν ἦγεν εὐθὺσ ἀπὸ τῆσ συνόδου, ὀκτὼ τέλη πεζῶν καὶ ἵππον ἱκανὴν καὶ ὅσα ἄλλα τοῖσ τέλεσι συνετάσσετο. περάσασ δὲ τὸν Ῥουβίκωνα ποταμὸν ἐκ τῆσ Κελτικῆσ ἐσ τὴν Ἰταλίαν, ὅν τινα αὐτοῦ καὶ ὁ πατὴρ ὁμοίωσ ἐπὶ τῷ πολιτικῷ πολέμῳ πρῶτον ἐπέρασεν, ἐσ δύο πάντασ διῄρει· καὶ τὸ μὲν ἕπεσθαι κατὰ σχολὴν ἐκέλευσε, τὸ δὲ ἄμεινον ἐπιλεξάμενοσ ἐτρόχαζεν, ἐπειγόμενοσ ἔτι ἀπαρασκεύουσ καταλαβεῖν. μέρουσ τε τῶν χρημάτων ὑπαντῶντοσ, ἃ ἐσ τὰ γέρα τοῖσ στρατιώταισ ἡ βουλὴ πεπόμφει, δείσασ ἐπὶ τοῖσ μισθοφόροισ ὁ Καῖσαρ προύπεμπε κρύφα τοὺσ ἐκφοβήσοντασ·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 12

(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 12)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION