헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί3́11́

(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 11)

Τῷ δ’ αὐτῷ χρόνῳ περί τε Συρίαν καὶ Μακεδονίαν τοιάδε ἐγίγνετο. ὁποτέρωσ δ’ ἐγένετο, Στάιον Μοῦρκον οἵδε, μετὰ τριῶν τελῶν ἐπιπεμφθέντα σφίσιν ὑπὸ τοῦ Καίσαροσ, ἐγκρατῶσ ἀπεμάχοντο, ἑώσ ὁ Μοῦρκοσ ἐπεκαλεῖτο Μάρκιον Κρίσπον ἡγούμενον Βιθυνίασ καὶ ἀφίκετο αὐτῷ βοηθῶν ὁ Κρίσποσ τέλεσιν ἄλλοισ τρισίν. Γάιοσ Καῖσαρ ὅτε Συρίαν διώδευε, τέλοσ ἐν αὐτῇ καταλελοίπει τὰ ἐσ Παρθυαίουσ ἤδη διανοούμενοσ. τούτου τὴν μὲν ἐπιμέλειαν Καικίλιοσ Βάσσοσ εἶχε, τὸ δὲ ἀξίωμα Ιοὔλιοσ Σέξστοσ, μειράκιον αὐτοῦ Καίσαροσ συγγενέσ, ὅπερ ἐκδιαιτώμενον ἐσ τρυφὴν τὸ τέλοσ ἀσχημόνωσ ἐπήγετο πανταχοῦ. μεμψαμένῳ δὲ τῷ Βάσσῳ ποτὲ ἐνύβρισε· καὶ καλῶν αὐτὸν ὕστερον, ἐπεὶ βραδέωσ ὑπήκουσεν, ἄγειν ἐκέλευσεν ἕλκοντασ. θορύβου δὲ καὶ πληγῶν γενομένων ἡ στρατιὰ τὴν ὕβριν οὐ φέρουσα τὸν Ιοὔλιον κατηκόντισε. καὶ εὐθὺσ ἦν μετάνοια καὶ δέοσ ἐκ τοῦ Καίσαροσ. συνομόσαντεσ οὖν, εἰ μή τισ αὑτοῖσ συγγνώμη καὶ πίστισ γένοιτο, μέχρι θανάτου διαγωνιεῖσθαι καὶ ἐσ αὐτὸ Βάσσον ἀναγκάσαντεσ ἄλλο συνέλεξαν τέλοσ καὶ συνεγύμνασαν. ὧδε μέν τισι περὶ τοῦ Βάσσου δοκεῖ, Λίβωνι δ’, ὅτι τῆσ Πομπηίου στρατιᾶσ γενόμενοσ καὶ μετὰ τὴν ἧτταν ἰδιωτεύων ἐν Τύρῳ, διέφθειρέ τινασ τοῦ τέλουσ, καὶ διεχρήσαντο τὸν Σέξστον καὶ τῷ Βάσσῳ σφᾶσ ἐνεχείρισαν. Ὡσ δὲ ὑπὸ τούτων ἐπολιορκοῦντο, ὁ Κάσσιοσ σὺν ἐπείξει καταλαβὼν τά τε τοῦ Βάσσου δύο τέλη παρελάμβανεν αὐτίκα καὶ τὰ τῶν πολιορκούντων αὐτὸν ἕξ, φιλίᾳ τε παραδόντων καὶ ὡσ ἀνθυπάτῳ κατηκόων γενομένων·

ἐψήφιστο γάρ, ὥσ μοι προείρηται, πάντασ ὑπακούειν Κασσίῳ τε καὶ Βρούτῳ. ἄρτι δὲ καὶ Ἀλλιηνόσ, ὑπὸ Δολοβέλλα πεμφθεὶσ ἐσ Αἴγυπτον, ἐπανῆγεν ἐξ αὐτῆσ τέσσαρα τέλη τῶν ἐκ τῆσ ἥσσησ Πομπηίου τε καὶ Κράσσου διαρριφέντων ἢ ὑπὸ Καίσαροσ Κλεοπάτρᾳ καταλελειμμένων. καὶ αὐτὸν ὁ Κάσσιοσ οὐδὲν προπεπυσμένον ἐν τῇ Παλαιστίνῃ περιέλαβέ τε καὶ ἠνάγκασεν ἑαυτῷ προσθέσθαι, δείσαντα τοῖσ τέσσαρσι μάχεσθαι πρὸσ ὀκτώ. ὧδε μὲν δὴ Κάσσιοσ ἐκ παραδόξου δυώδεκα τελῶν ἀθρόωσ ἐκράτει καὶ Δολοβέλλαν ἐκ τῆσ Ἀσίασ σὺν δύο τέλεσιν ἐλθόντα τε καὶ ἐσ Λαοδίκειαν ὑπὸ οἰκειότητοσ ἐσδεχθέντα περικαθήμενοσ ἐπολιόρκει. καὶ ἡ βουλὴ μαθοῦσα ἐφήδετο. Μακεδονίασ δὲ πέρι Γάιοσ Ἀντώνιοσ, ὁ Ἀντωνίου Μάρκου ἀδελφόσ, Βρούτῳ διεφέρετο καὶ ἐπολέμει, τέλοσ ἔχων ἓν ὁπλιτῶν·

καὶ τὸν Βροῦτον ἡσσώμενοσ ἐνήδρευσεν. ὁ δ’ ἐκφυγὼν ἀντενήδρευσε καὶ οὐδὲν εἰργάσατο ἀποληφθέντασ, ἀλλὰ ἀσπάσασθαι τῷ ἰδίῳ στρατῷ τοὺσ ἐναντίουσ προσέταξε· τῶν δὲ οὐκ ἀντασπασαμένων οὐδὲ τὴν πεῖραν ἐνδεξαμένων, μεθῆκεν ἀπαθεῖσ ἐκ τῆσ ἐνέδρασ ἀπιέναι. κατὰ δὲ ἄλλασ ὁδοὺσ περιελθὼν αὖθισ ἐν ἀποκρήμνοισ κατέστησε καὶ πάλιν οὐκ ἐπεχείρησεν, ἀλλ’ ἠσπάσατο. οἱ δέ, ὡσ πολιτῶν τε περιφειδόμενον καὶ τῆσ δόξησ ἄξιον ἧσ εἶχεν ἐπὶ σοφίᾳ τε καὶ πραότητι, ἠγάσαντο καὶ ἀντησπάσαντο καὶ ἐσ αὐτὸν μετεβάλοντο. ἐπέτρεψε δὲ καὶ ὁ Γάιοσ ἑαυτὸν καὶ ἦν ἐν τιμῇ παρὰ Βρούτῳ, μέχρι τὸν στρατὸν πολλάκισ διαφθείρων ἐλεγχθεὶσ ἀνῃρέθη. οὕτω μὲν δὴ καὶ Βρούτῳ μετὰ τῶν προτέρων στρατῶν ἓξ ἐγίνετο τέλη· καὶ Μακεδόνασ ἐπαινῶν δύο τέλη κατέλεξεν ἐξ αὐτῶν, καὶ ἐσ τὸν Ἰταλικὸν τρόπον καὶ τάδε ἐγυμνάζετο. Τοιαῦτα μὲν δὴ καὶ τὰ περὶ Συρίαν καὶ Μακεδονίαν ἦν·

ἐν δὲ τῇ Ἰταλίᾳ ὁ Καῖσαρ ἐν ὕβρει θέμενοσ ἀντὶ οὗ Δέκμον ᾑρῆσθαι στρατηγὸν ἐπὶ Ἀντωνίῳ, τὴν μὲν ὀργὴν ἐπέκρυπτε, θρίαμβον δ’ ἐπὶ τοῖσ εἰργασμένοισ ᾔτει. καταφρονούμενοσ δ’ ὑπὸ τῆσ βουλῆσ ὡσ πρεσβύτερα τῆσ ἡλικίασ ἐπινοῶν, ἔδεισε, μὴ διαφθαρέντοσ Ἀντωνίου μᾶλλον ἔτι καταφρονηθείη, καὶ τὰσ ἐσ αὐτὸν συμβάσεισ ἐπόθει, καθὰ καὶ Πάνσασ αὐτῷ διεσήμαινεν ἀποθνῄσκων. τούσ τε οὖν ἀλωμένουσ ἐκ τῆσ ἐκείνου στρατιᾶσ ἡγεμόνασ ἢ στρατιώτασ ἐφιλανθρωπεύετο, καὶ τοῖσ ἰδίοισ ἐγκατέλεγεν ἢ τοὺσ ἐθέλοντασ αὐτῶν ἐσ τὸν Ἀντώνιον ἔπεμπεν, ὡσ οὐ δι’ ἔχθρασ ἀνηκέστου πρὸσ αὐτὸν ἰόντα· Οὐεντιδίῳ τε τῷ Ἀντωνίου φίλῳ, μετὰ τριῶν τελῶν ὄντι, παραστρατοπεδεύσασ καὶ δέοσ ἐμβαλὼν ἔπραξε μὲν οὐδὲν πολέμιον, ἐδίδου δὲ ὁμοίωσ συνεῖναί οἱ ἢ ἐσ τὸν Ἀντώνιον ἀδεῶσ ἀπιέναι μετὰ τοῦ στρατοῦ καὶ μέμφεσθαι τῆσ ἐσ τὸ κοινὸν συμφέρον ἀγνωσίασ. ὧν Οὐεντίδιοσ συνεὶσ ἐσ τὸν Ἀντώνιον ἀπῄει. ὁ δὲ Καῖσαρ Δέκιον, τῶν τινα ἡγεμόνων Ἀντωνίου, περὶ Μουτίνην ληφθέντα διὰ τιμῆσ ἄγων μεθῆκεν, εἰ θέλοι, πρὸσ τὸν Ἀντώνιον ἀπιέναι· καὶ πυνθανομένῳ περὶ τῆσ ἐσ τὸν Ἀντώνιον γνώμησ πολλὰ ἔφη σύμβολα τοῖσ εὖ φρονοῦσιν ἐξενηνοχέναι, τοῖσ δ’ ἄφροσιν οὐδὲ τὰ πλείονα ἀρκέσειν. Ἀντωνίῳ μὲν δὴ τάδε ὁ Καῖσαρ ἐνεσήμαινε, Λεπίδῳ δὲ καὶ Ἀσινίῳ σαφέστερον ἔτι περὶ τῆσ ἐσ αὑτὸν ὕβρεωσ καὶ τῆσ τῶν σφαγέων ἀθρόασ προαγωγῆσ ἐπέστελλεν, ἐκφοβῶν αὐτούσ, μὴ ἐσ χάριν τῆσ Πομπηιανῆσ ἑταιρείασ καθ’ ἕνα τῶν Καίσαροσ ἕκαστοσ ὅμοια Ἀντωνίῳ πάθοι, κἀκείνῳ δι’ ἀφροσύνην καὶ ὑπεροψίαν τοῦδε τοῦ δέουσ τάδε παθόντι.

ἠξίου τε ἐσ μὲν εὐπρέπειαν τῆσ βουλῆσ εἶναι κατηκόουσ, ἐσ δὲ τὸ σφέτερον ἀσφαλὲσ συμφρονεῖν, ἑώσ ἔτι δύνανται, καὶ ὀνειδίζειν ταῦτα Ἀντωνίῳ, μιμεῖσθαί τε τοὺσ ὑπὸ σφίσιν ὁπλίτασ· οὐ διαλυομένουσ, οὐδ’ ὅτε παύσαιντο τῶν στρατειῶν, ἵνα μὴ τοῖσ ἐχθροῖσ εἰε͂ν εὐεπίθετοι, ἀλλ’ ἀθρόουσ ἐν ἀλλοτρίᾳ συνοικίζεσθαι διὰ τὴν ἰσχὺν μᾶλλον ἐθέλοντασ ἢ καθ’ ἕνα τῶν πατρίδων ἀπολαύειν. τάδε μὲν ὁ Καῖσαρ Λεπίδῳ τε ἐπέστελλε καὶ Ἀσινίῳ· Δέκμῳ δὲ ὁ ἀρχαῖοσ στρατὸσ ἐνόσει πιμπλάμενοσ ἐκ λιμοῦ καὶ τὰσ γαστέρασ κατερρήγνυντο, ὅ τε νεοστράτευτοσ ἀγύμναστοσ ἔτι ἦν. Πλάγκοσ δὲ προσεγένετο μετὰ τοῦ οἰκείου στρατοῦ, καὶ ὁ Δέκμοσ ἐπέστελλε τῇ βουλῇ τὸν Ἀντώνιον ἀλώμενον κυνηγετήσειν ναυτικῶν περ ἤδη γεγονότων. Οἵ τε Πομπηιανοὶ πυθόμενοι θαυμαστοὶ ὅσοι διεφάνησαν, ἐκβοῶντεσ ἄρτι τὴν πάτριον ἐλευθερίαν ἀπειληφέναι, καὶ θυσίαι καθ’ ἕνα ἦσαν καὶ χειροτονίαι δέκα ἀνδρῶν ἐσ εὔθυναν τῆσ ἀρχῆσ τῆσ Ἀντωνίου.

πρόσχημα δὲ τοῦτο ἦν ἐσ ἀκύρωσιν τῶν ὑπὸ Καίσαροσ διατεταγμένων· Ἀντώνιοσ γὰρ οὐδὲν αὐτὸσ ἢ πάνυ σμικρά, πάντα δὲ ἐκ τῶν Καίσαροσ ὑπομνημάτων διῳκήκει, καὶ τόδε σαφῶσ εἰδυῖα ἡ βουλὴ τὰ μέν τινα αὐτῶν ἐπὶ προφάσεσι διέλυεν, ἀθρόα δὲ οὕτωσ ἤλπιζε διαλύσειν. οἱ μὲν δὴ δέκα προύγραφον, ὅ τι τισ λάβοι παρὰ τὴν ἀρχὴν Ἀντωνίου, πάντασ αὐτίκα ἀπογράφεσθαι καὶ διδάσκειν· ἀπειλαί τε τοῖσ ἀπειθοῦσιν ἐπετίθεντο. καὶ τὴν ὕπατον ἀρχὴν ἐσ τὸ λοιπὸν τοῦ ἔτουσ οἱ Πομπηιανοὶ μετῄεσαν ἀντὶ Ἱρτίου τε καὶ Πάνσα· μετῄει δὲ καὶ ὁ Καῖσαρ, οὐκ ἐσ τὴν βουλὴν ἔτι πέμπων, ἀλλ’ ἐσ τὸν Κικέρωνα ἰδίᾳ, καὶ αὐτὸν παρεκάλει καὶ συνάρξαι, ὡσ Κικέρωνα μὲν τὴν ἀρχὴν διοικήσοντα πρεσβύτερόν τε καὶ ἐμπειρότερον ὄντα, αὐτὸσ δὲ τὴν ἐπωνυμίαν καρπωσόμενοσ μόνην ἐσ ἀπόθεσιν τῶν ὅπλων εὐπρεπῆ, οὗ δὴ καὶ πρῴην ἕνεκα τὸν θρίαμβον αἰτῆσαι. Κικέρων μὲν δὴ τούτοισ ἐπαρθεὶσ διὰ φιλαρχίαν, ἔλεγεν αἰσθέσθαι σπονδῶν ἐν τοῖσ ἔξω στρατηγοῖσ ὑπονοουμένων καὶ συνεβούλευε θεραπεῦσαι τὸν ἄνδρα, ὑβρισμένον καὶ στρατοῦ ἔτι ἄρχοντα πολλοῦ, ἀνασχέσθαι τε παρ’ ἡλικίαν ἄρχοντοσ ἐν τῇ πόλει μᾶλλον ἢ μηνίοντοσ ἐν ὅπλοισ· ὡσ δ’ ἄν τι μὴ πράξειε παρὰ τὸ τῇ βουλῇ συμφέρον, ἐκέλευεν αὐτῷ συνελέσθαι τῶν τινα πρεσβυτέρων ἔμφρονα, τῆσ ἐκείνου νεότητοσ ἐγκρατῆ παιδαγωγόν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 11

(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 11)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION