Hellas Alive Dictionary - υστατος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ὕστατος ὕστατη ὕστατον

Structure: ὑστατ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: v. u(/steros B.

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ύ̔στατος ὑστάτου	ὑστατώτερος ὑστατωτέρου	ὑστατώτατος ὑστατωτάτου
Adverb	ὑστάτως	ὑστατώτερον	ὑστατώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

τί δ’ ἂν αἰσχρὸν ἡγήσαιο τῶν ὑστάτων ; (Lucian, Pseudologista, (no name) 16:9)
ἄνασσ’ Ἀθάνα, πρῶτον ἐκ τῶν ὑστάτων τῶν σῶν ἐπῶν μέλημ’ ἀφαιρήσω μέγα. (Aeschylus, Eumenides, episode 1:5)
εἴτε τῶν ἀπερριμμένων εἰσὶ καὶ τῶν ὑστάτων, ἔτι μείζω καὶ χαλεπωτέραν ποιοῦσι τὴν ἀτιμίαν αὑτοῖσ, εἰ τῆσ ἐσχάτησ πόλεωσ ἔσχατοι τυγχάνουσιν ὄντεσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 15:1)
βαλόντων δὲ τῶν ὑστάτων ἀναπηδᾶν ἅπαντασ ὁμοῦ, καὶ σὺν βοῇ τάχιστα ἐσ χεῖρασ ἰέναι· (Appian, The Foreign Wars, chapter 1:6)
διαστάντων δὲ τῶν Ῥωμαίων, τὰ μὲν ἁρ́ματα ὑπὸ τῆσ φορᾶσ ἐσ τοὺσ ὀπίσω παρενεχθέντα τε καὶ δυσεπίστροφα ὄντα πρὸσ τῶν ὑστάτων περιστάντων αὐτὰ καὶ ἐσακοντιζόντων διεφθείρετο· (Appian, The Foreign Wars, chapter 6 5:9)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com