Hellas Alive Dictionary - υστατος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ὕστατος ὕστατη ὕστατον

Structure: ὑστατ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: v. u(/steros B.

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ύ̔στατος ὑστάτου	ὑστατώτερος ὑστατωτέρου	ὑστατώτατος ὑστατωτάτου
Adverb	ὑστάτως	ὑστατώτερον	ὑστατώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ὑστάτη δὲ ἡ Μήδεια. (Lucian, De Domo, (no name) 31:1)
ὑστάτη δὲ ἡ Ὕβρισ ἐπιλαβομένη συρέτω πρὸσ τὴν Ἀπόγνωσιν. (Lucian, De mercede, (no name) 42:8)
ἔρισ περαίνει μῦθον ὑστάτη θεῶν. (Aeschylus, Seven Against Thebes, episode 2:11)
παῦλά τοι κακῶν αὕτη, τελευτὴ τοῦδε τἀνδρὸσ ὑστάτη. (Sophocles, Trachiniae, episode 8:21)
ἀλλὰ τάδε μὲν ἀρχὴ πρώτη· ὑστάτη δὲ καὶ καιρίη, ψύξισ ἐμφύτου θερμοῦ· ἐπὶ ὑγρότητι ἢ ξηρότητι πάσχει ἥδε, καὶ δυσαλθὴσ τῆσ ἑτέρησ μᾶλλον· ἀτὰρ καὶ ἐπὶ τρώματι καὶ διακοπῇ νεύρου ἀναλθήσ · ἡλικίη, γέροντεσ, καὶ οἵδε δυσαλθέεσ· παιδίοισι δὲ εὐανάκλητοι· ὡρ́η, χειμὼν, ἐάρ δεύτερον, ἔπειτα μετόπωρον, θέροσ ἥκιστα· ἕξεισ, οἱ παχέεσ κατὰ φύσιν, ὑγροὶ, ἀργοὶ, ζωώδεεσ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 127)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com