Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπάρχω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑπάρχω ὑπάρξω ὑπῆρξα ὕπηργμαι

Structure: ὑπ (Prefix) + ά̓ρχ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to begin, make a beginning, (absolute)
  2. (with genitive) to make a beginning of, begin
  3. (with participle) to begin doing
  4. (in middle with participle)

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπάρχω ὑπάρχεις ὑπάρχει
Dual ὑπάρχετον ὑπάρχετον
Plural ὑπάρχομεν ὑπάρχετε ὑπάρχουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπάρχω ὑπάρχῃς ὑπάρχῃ
Dual ὑπάρχητον ὑπάρχητον
Plural ὑπάρχωμεν ὑπάρχητε ὑπάρχωσιν*
OptativeSingular ὑπάρχοιμι ὑπάρχοις ὑπάρχοι
Dual ὑπάρχοιτον ὑπαρχοίτην
Plural ὑπάρχοιμεν ὑπάρχοιτε ὑπάρχοιεν
ImperativeSingular ὑπάρχε ὑπαρχέτω
Dual ὑπάρχετον ὑπαρχέτων
Plural ὑπάρχετε ὑπαρχόντων, ὑπαρχέτωσαν
Infinitive ὑπάρχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαρχων ὑπαρχοντος ὑπαρχουσα ὑπαρχουσης ὑπαρχον ὑπαρχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπάρχομαι ὑπάρχει, ὑπάρχῃ ὑπάρχεται
Dual ὑπάρχεσθον ὑπάρχεσθον
Plural ὑπαρχόμεθα ὑπάρχεσθε ὑπάρχονται
SubjunctiveSingular ὑπάρχωμαι ὑπάρχῃ ὑπάρχηται
Dual ὑπάρχησθον ὑπάρχησθον
Plural ὑπαρχώμεθα ὑπάρχησθε ὑπάρχωνται
OptativeSingular ὑπαρχοίμην ὑπάρχοιο ὑπάρχοιτο
Dual ὑπάρχοισθον ὑπαρχοίσθην
Plural ὑπαρχοίμεθα ὑπάρχοισθε ὑπάρχοιντο
ImperativeSingular ὑπάρχου ὑπαρχέσθω
Dual ὑπάρχεσθον ὑπαρχέσθων
Plural ὑπάρχεσθε ὑπαρχέσθων, ὑπαρχέσθωσαν
Infinitive ὑπάρχεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαρχομενος ὑπαρχομενου ὑπαρχομενη ὑπαρχομενης ὑπαρχομενον ὑπαρχομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ύ̔πηρξα ύ̔πηρξας ύ̔πηρξεν*
Dual ὑπῆρξατον ὑπήρξατην
Plural ὑπῆρξαμεν ὑπῆρξατε ύ̔πηρξαν
SubjunctiveSingular ὑπάρξω ὑπάρξῃς ὑπάρξῃ
Dual ὑπάρξητον ὑπάρξητον
Plural ὑπάρξωμεν ὑπάρξητε ὑπάρξωσιν*
OptativeSingular ὑπάρξαιμι ὑπάρξαις ὑπάρξαι
Dual ὑπάρξαιτον ὑπαρξαίτην
Plural ὑπάρξαιμεν ὑπάρξαιτε ὑπάρξαιεν
ImperativeSingular ὑπάρξον ὑπαρξάτω
Dual ὑπάρξατον ὑπαρξάτων
Plural ὑπάρξατε ὑπαρξάντων
Infinitive ὑπάρξαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαρξᾱς ὑπαρξαντος ὑπαρξᾱσα ὑπαρξᾱσης ὑπαρξαν ὑπαρξαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπήρξαμην ὑπῆρξω ὑπῆρξατο
Dual ὑπῆρξασθον ὑπήρξασθην
Plural ὑπήρξαμεθα ὑπῆρξασθε ὑπῆρξαντο
SubjunctiveSingular ὑπάρξωμαι ὑπάρξῃ ὑπάρξηται
Dual ὑπάρξησθον ὑπάρξησθον
Plural ὑπαρξώμεθα ὑπάρξησθε ὑπάρξωνται
OptativeSingular ὑπαρξαίμην ὑπάρξαιο ὑπάρξαιτο
Dual ὑπάρξαισθον ὑπαρξαίσθην
Plural ὑπαρξαίμεθα ὑπάρξαισθε ὑπάρξαιντο
ImperativeSingular ὑπάρξαι ὑπαρξάσθω
Dual ὑπάρξασθον ὑπαρξάσθων
Plural ὑπάρξασθε ὑπαρξάσθων
Infinitive ὑπάρξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαρξαμενος ὑπαρξαμενου ὑπαρξαμενη ὑπαρξαμενης ὑπαρξαμενον ὑπαρξαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μετὰ δὲ τὴν τούτων τροπὴν καὶ ἀπώλειαν ἐπεστράτευσεν Ἰούδασ καὶ ἐπὶ Ἐφρὼν πόλιν ὀχυράν, ἐν ᾗ κατῴκει Λυσίασ καὶ πάμφυλα πλήθη. νεανίαι δὲ πρὸ τῶν τειχῶν καθεστῶτεσ ρωμαλέοι ἀπεμάχοντο εὐρώστωσ, ἔνθα δὲ ὀργάνων καὶ βελῶν πολλαὶ παραθέσεισ ὑπῆρχον (Septuagint, Liber Maccabees II 12:27)
  • συστῆσαι κατασκευὴν ἑτέραν οἱά ἐπ’ Ἄγιδοσ ἐγένετο, ὅτε Λακεδαιμόνιοι μὲν ἅπαντεσ ἐξεστράτευσαν, Ἀχαιοὶ δὲ καὶ Ἠλεῖοι τῶν πραγμάτων ἐκοινώνουν, ὑπῆρχον δὲ ξένοι μύριοι, Ἀλέξανδροσ δ’, ὡσ οἱ λέγοντεσ, ἐν Ἰνδοῖσ ἦν, ἡ δ’ Ἑλλὰσ ἅπασα διὰ τοὺσ ἐν ἑκάστῃ τῶν πόλεων προδότασ ἀχθομένη τοῖσ παροῦσι πράγμασιν ἠσμένει μεταβολήν τινα τῶν κακῶν τῶν περιεστηκότων. (Dinarchus, Speeches, 40:1)
  • "ταῦτα δ’ εἶχεν ἄνω τε ἀκρωτήρια καὶ ἐν ταῖσ γάστραισ κύκλῳ καὶ ἐπὶ τῶν ποδῶν ζῷα τριημιπήχη καὶ πηχυαῖα πλήθει πολλά, καὶ λουτῆρεσ μεγάλοι δέκα καὶ κρατῆρεσ ἑκκαίδεκα, ὧν οἱ μείζουσ ἐχώρουν μετρητὰσ τριάκοντα, οἱ δ’ ἐλάχιστοι πέντε, εἶτα λέβητεσ βαλανωτοὶ εἴκοσι τέσσαρεσ ἐπ’ ἐγγυθήκαισ πάντεσ καὶ ληνοὶ ἀργυραῖ δύο, ἐφ’ ὧν ἦσαν βῖκοι εἴκοσι τέσσαρεσ, τράπεζά τε ὁλάργυροσ δωδεκάπηχυσ καὶ ἄλλαι ἑξαπήχεισ τριάκοντα, πρὸσ δὲ τούτοισ τρίποδεσ τέσσαρεσ, ὧν εἷσ μὲν εἶχε τὴν περίμετρον πηχῶν ἑκκαίδεκα, κατάργυροσ ὢν ὅλοσ, οἱ δὲ τρεῖσ ἐλάττονεσ ὄντεσ διάλιθοι κατὰ μέσον ὑπῆρχον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:133)
  • "τὴν τεσσαρακοντήρη ναῦν κατεσκεύασεν ὁ Φιλοπάτωρ τὸ μῆκοσ ἔχουσαν διακοσίων ὀγδοήκοντα πηχῶν, ὀκτὼ δὲ καὶ τριάκοντα ἀπὸ παρόδου ἐπὶ πάροδον, ὕψοσ δὲ ἑώσ ἀκροστολίου τεσσαράκοντα ὀκτὼ πηχῶν, ἀπὸ δὲ τῶν πρυμνητικῶν ἀφλάστων ἐπὶ τὸ πρὸσ τῇ θαλάσσῃ μέροσ αὐτῆσ τρεῖσ πρὸσ τοῖσ πεντήκοντα πήχεισ, πηδάλια δ’ εἶχε τέτταρα τριακονταπήχη, κώπασ δὲ θρανιτικὰσ ὀκτὼ καὶ τριάκοντα πηχῶν τὰσ μεγίστασ, αἳ διὰ τὸ μόλυβδον ἔχειν ἐν τοῖσ ἐγχειριδίοισ καὶ γεγονέναι λίαν εἴσω βαρεῖαι κατὰ τὴν ζύγωσιν εὐήρεισ ὑπῆρχον ἐπὶ τῆσ χρείασ, δίπρῳροσ δ’ ἐγεγόνει καὶ δίπρυμνοσ καὶ ἔμβολα εἶχεν ἑπτά· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 372)
  • ὑπῆρχον δὲ καὶ τῶν τοίχων ἑκατέρωθεν τρόποι προεωσμένοι, διάστημα σύμμετρον ἔχοντεσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 42 2:3)

Synonyms

  1. to begin

  2. to make a beginning of

  3. to begin doing

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION