Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τιμωρίᾱ

First declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τιμωρίᾱ τιμωρίας

Structure: τιμωρι (Stem) + ᾱ (Ending)

Etym.: from timwro/s

Sense

  1. vengeance, revenge
  2. penalty, punishment, torture
  3. help, aid, assistance

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative τιμωρίᾱ τιμωρίᾱ τιμωρίαι
Genitive τιμωρίᾱς τιμωρίαιν τιμωριῶν
Dative τιμωρίᾱͅ τιμωρίαιν τιμωρίαις
Accusative τιμωρίᾱν τιμωρίᾱ τιμωρίᾱς
Vocative τιμωρίᾱ τιμωρίᾱ τιμωρίαι

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ γὰρ καὶ ἐπὶ τοῦ παρόντοσ ἐξελοῦμαι τὴν ἐξ ἀνθρώπων τιμωρίαν, ἀλλὰ τὰσ τοῦ Παντοκράτοροσ χεῖρασ οὔτε ζῶν οὔτε ἀποθανὼν ἐκφεύξομαι. (Septuagint, Liber Maccabees II 6:26)
  • Στῆσον σεαυτὴν Σιών, ποίησον τιμωρίαν, δὸσ καρδίαν σου εἰσ τοὺσ ὤμουσ. ὁδὸν ᾗ ἐπορεύθησ ἀποστράφηθι, παρθένοσ Ἰσραήλ, ἀποστράφηθι εἰσ τὰσ πόλεισ σου πενθοῦσα. (Septuagint, Liber Ieremiae 38:21)
  • αὐτὸσ δ’ ἀπ’ ἐμαυτοῦ παρῆλθον, ὅπωσ κἀμὲ κατακτείνασ περὶ πλειόνων ἀδικημάτων ὀφειλήσῃσ τῇ οὐρανίῳ δίκῃ τιμωρίαν. (Septuagint, Liber Maccabees IV 11:3)
  • τὴν δὲ τῶν ἐναντίων τιμωρίαν ποθεινοτέραν αὐτῶν λαβόντεσ καὶ κινδύνων ἅμα τόνδε κάλλιστον νομίσαντεσ ἐβουλήθησαν τοὺσ μὲν τιμωρεῖσθαι τῶν δ’ ἐφίεσθαι, ἐλπίδι μὲν τὸ ἀφανὲσ τοῦ κατορθώσειν ἐπιτρέψαντεσ, ἔργῳ δὲ περὶ τοῦ ἤδη ὁρωμένου σφίσιν αὐτοῖσ ἀξιοῦντεσ πεποιθέναι· (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 163)
  • ἀλλ’ εἰ θέλεισ, ἐγώ σοι καινήν τινα καὶ πρέπουσαν αὐτῷ τιμωρίαν ὑποθήσομαι. (Lucian, Cataplus, (no name) 28:7)

Synonyms

  1. vengeance

  2. penalty

  3. help

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION