Sense

1. help, aid, succour given
2. an act of vengeance: a penalty

Examples

• τὸ δὲ τιμώρημα ποῖόν τι τὸ Κορινθίων εἰς Σαμίους· (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 22 7:1)
• ἐὰν δέ τις ἀπειθῇ καὶ πρῶτον μὲν ἀκάθαρτος ὢν εἰς τὰ ἱερὰ τολμᾷ πορεύεσθαι καὶ θύειν, ἔτι δὲ τοὺς χρόνους μὴ ἐθέλῃ πληροῦν ἀποξενούμενος τοὺς εἰρημένους, ὁ τοῦ τελευτήσαντος γένει ἐγγύτατα ἐπεξίτω μὲν φόνου τῷ κτείναντι, διπλᾶ δὲ πάντα ἔστω τὰ τιμωρήματα τῷ ὀφλόντι. (Plato, Laws, book 9 82:2)
• τοὺς δὲ ἀνοσίους αὖ καὶ ἀδίκους εἰς πηλόν τινα κατορύττουσιν ἐν Αἵδου καὶ κοσκίνῳ ὕδωρ ἀναγκάζουσι φέρειν, ἔτι τε ζῶντας εἰς κακὰς δόξας ἄγοντες, ἅπερ Γλαύκων περὶ τῶν δικαίων δοξαζομένων δὲ ἀδίκων διῆλθε τιμωρήματα, ταῦτα περὶ τῶν ἀδίκων λέγουσιν, ἄλλα δὲ οὐκ ἔχουσιν. (Plato, Republic, book 2 65:4)
• ἡ δὲ Πυθίη ὑπεκρίνατο "ὦ νήπιοι, ἐπιμέμφεσθε ὅσα ὑμῖν ἐκ τῶν Μενελάου τιμωρημάτων Μίνως ἔπεμψε μηνίων δακρύματα, ὅτι οἳ μὲν οὐ συνεξεπρήξαντο αὐτῷ τὸν ἐν Καμικῷ θάνατον γενόμενον, ὑμεῖς δὲ ἐκείνοισι τὴν ἐκ Σπάρτης ἁρπασθεῖσαν ὑπ ἀνδρὸς βαρβάρου γυναῖκα. (Herodotus, The Histories, book 7, chapter 169 3:1)

Similar forms

• τιμωρήσεσθε (14)
• τιμωρῆσαι (13)
• τιμωρήσομαι (10)
• τιμωρήσεται (9)
• τιμωρήσασθε (8)
• τιμωρήσειν (8)
• τιμωρητέον (4)
• τιμωρήσαιτο (4)
• τιμωρήσησθε (4)
• τιμωρηθεὶς (3)
• τιμωρήσων (3)
• τιμωρῆσαί (3)
• τιμωρήσωμαι (3)
• τιμωρηθῆναι (3)
• τιμωρήματα (2)
• τιμωρήσεις (2)
• τιμωρητικός (2)
• τιμωρητικόν (2)
• τιμωρήσατε (2)
• τιμωρήσας (2)
• τιμωρήσομαί (2)
• τιμωρῇ (2)
• τιμωρητικὸν (2)
• τιμωρήσομεν (2)
• τιμωρήσαντα (1)
• τιμώρησίν (1)
• τιμωρῆται (1)
• τιμωρήσει (1)
• τιμωρήσεων (1)
• τιμωρῆσθε (1)
• τιμωρητικά (1)
• τιμώρημα (1)
• τιμωρήσητε (1)
• τιμωρηθῶσιν (1)
• τιμωρήσεταί (1)
• τιμωρήσοντά (1)
• τιμωρητήρων (1)
• τιμωρημάτων (1)
• τ[ιμ]ωρήσεσθε (1)
• τιμωρητὰς (1)
• τιμωρητικὸς (1)
• τιμωρήσειεν (1)
• τιμωρησάσθω (1)
• τιμωρητέος? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.