Sense

1. help, aid, succour given
2. an act of vengeance: a penalty

Examples

• τὸ δὲ τιμώρημα ποῖόν τι τὸ Κορινθίων εἰσ Σαμίουσ; (Plutarch, De Herodoti malignitate, section 22 7:1)
• ἐὰν δέ τισ ἀπειθῇ καὶ πρῶτον μὲν ἀκάθαρτοσ ὢν εἰσ τὰ ἱερὰ τολμᾷ πορεύεσθαι καὶ θύειν, ἔτι δὲ τοὺσ χρόνουσ μὴ ἐθέλῃ πληροῦν ἀποξενούμενοσ τοὺσ εἰρημένουσ, ὁ τοῦ τελευτήσαντοσ γένει ἐγγύτατα ἐπεξίτω μὲν φόνου τῷ κτείναντι, διπλᾶ δὲ πάντα ἔστω τὰ τιμωρήματα τῷ ὀφλόντι. (Plato, Laws, book 9 82:2)
• τοὺσ δὲ ἀνοσίουσ αὖ καὶ ἀδίκουσ εἰσ πηλόν τινα κατορύττουσιν ἐν Αἵδου καὶ κοσκίνῳ ὕδωρ ἀναγκάζουσι φέρειν, ἔτι τε ζῶντασ εἰσ κακὰσ δόξασ ἄγοντεσ, ἅπερ Γλαύκων περὶ τῶν δικαίων δοξαζομένων δὲ ἀδίκων διῆλθε τιμωρήματα, ταῦτα περὶ τῶν ἀδίκων λέγουσιν, ἄλλα δὲ οὐκ ἔχουσιν. (Plato, Republic, book 2 65:4)
• ἡ δὲ Πυθίη ὑπεκρίνατο "ὦ νήπιοι, ἐπιμέμφεσθε ὅσα ὑμῖν ἐκ τῶν Μενελάου τιμωρημάτων Μίνωσ ἔπεμψε μηνίων δακρύματα, ὅτι οἳ μὲν οὐ συνεξεπρήξαντο αὐτῷ τὸν ἐν Καμικῷ θάνατον γενόμενον, ὑμεῖσ δὲ ἐκείνοισι τὴν ἐκ Σπάρτησ ἁρπασθεῖσαν ὑπ’ ἀνδρὸσ βαρβάρου γυναῖκα. (Herodotus, The Histories, book 7, chapter 169 3:1)

Similar forms

• τιμωρήσεσθε (14)
• τιμωρῆσαι (13)
• τιμωρήσομαι (10)
• τιμωρήσεται (9)
• τιμωρήσασθε (8)
• τιμωρήσειν (8)
• τιμωρήσησθε (4)
• τιμωρητέον (4)
• τιμωρήσαιτο (4)
• τιμωρῆσαί (3)
• τιμωρήσωμαι (3)
• τιμωρηθῆναι (3)
• τιμωρηθεὶς (3)
• τιμωρήσων (3)
• τιμωρήσατε (2)
• τιμωρήσας (2)
• τιμωρήσομαί (2)
• τιμωρῇ (2)
• τιμωρητικὸν (2)
• τιμωρήσομεν (2)
• τιμωρήματα (2)
• τιμωρήσεις (2)
• τιμωρητικός (2)
• τιμωρητικόν (2)
• τιμωρηθῶσιν (1)
• τιμωρήσεταί (1)
• τιμωρήσοντά (1)
• τιμωρητήρων (1)
• τιμωρημάτων (1)
• τ[ιμ]ωρήσεσθε (1)
• τιμωρητὰς (1)
• τιμωρητικὸς (1)
• τιμωρήσειεν (1)
• τιμωρησάσθω (1)
• τιμωρητέος (1)
• τιμωρήσαντα (1)
• τιμώρησίν (1)
• τιμωρῆται (1)
• τιμωρήσει (1)
• τιμωρήσεων (1)
• τιμωρῆσθε (1)
• τιμωρητικά (1)
• τιμώρημα (1)
• τιμωρήσητε (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.