Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

τίκτω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: τίκτω τέξω ἔτεκον τέτοκα τέτεγμαι ἐτέχθην

Structure: τίκτ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Root TEK

Sense

  1. I beget, give birth to
  2. I bear, produce, generate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τίκτω τίκτεις τίκτει
Dual τίκτετον τίκτετον
Plural τίκτομεν τίκτετε τίκτουσιν*
SubjunctiveSingular τίκτω τίκτῃς τίκτῃ
Dual τίκτητον τίκτητον
Plural τίκτωμεν τίκτητε τίκτωσιν*
OptativeSingular τίκτοιμι τίκτοις τίκτοι
Dual τίκτοιτον τικτοίτην
Plural τίκτοιμεν τίκτοιτε τίκτοιεν
ImperativeSingular τίκτε τικτέτω
Dual τίκτετον τικτέτων
Plural τίκτετε τικτόντων, τικτέτωσαν
Infinitive τίκτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τικτων τικτοντος τικτουσα τικτουσης τικτον τικτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τίκτομαι τίκτει, τίκτῃ τίκτεται
Dual τίκτεσθον τίκτεσθον
Plural τικτόμεθα τίκτεσθε τίκτονται
SubjunctiveSingular τίκτωμαι τίκτῃ τίκτηται
Dual τίκτησθον τίκτησθον
Plural τικτώμεθα τίκτησθε τίκτωνται
OptativeSingular τικτοίμην τίκτοιο τίκτοιτο
Dual τίκτοισθον τικτοίσθην
Plural τικτοίμεθα τίκτοισθε τίκτοιντο
ImperativeSingular τίκτου τικτέσθω
Dual τίκτεσθον τικτέσθων
Plural τίκτεσθε τικτέσθων, τικτέσθωσαν
Infinitive τίκτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τικτομενος τικτομενου τικτομενη τικτομενης τικτομενον τικτομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τέξω τέξεις τέξει
Dual τέξετον τέξετον
Plural τέξομεν τέξετε τέξουσιν*
OptativeSingular τέξοιμι τέξοις τέξοι
Dual τέξοιτον τεξοίτην
Plural τέξοιμεν τέξοιτε τέξοιεν
Infinitive τέξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τεξων τεξοντος τεξουσα τεξουσης τεξον τεξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τέξομαι τέξει, τέξῃ τέξεται
Dual τέξεσθον τέξεσθον
Plural τεξόμεθα τέξεσθε τέξονται
OptativeSingular τεξοίμην τέξοιο τέξοιτο
Dual τέξοισθον τεξοίσθην
Plural τεξοίμεθα τέξοισθε τέξοιντο
Infinitive τέξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τεξομενος τεξομενου τεξομενη τεξομενης τεξομενον τεξομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τεχθήσομαι τεχθήσῃ τεχθήσεται
Dual τεχθήσεσθον τεχθήσεσθον
Plural τεχθησόμεθα τεχθήσεσθε τεχθήσονται
OptativeSingular τεχθησοίμην τεχθήσοιο τεχθήσοιτο
Dual τεχθήσοισθον τεχθησοίσθην
Plural τεχθησοίμεθα τεχθήσοισθε τεχθήσοιντο
Infinitive τεχθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τεχθησομενος τεχθησομενου τεχθησομενη τεχθησομενης τεχθησομενον τεχθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓τικτον έ̓τικτες έ̓τικτεν*
Dual ἐτίκτετον ἐτικτέτην
Plural ἐτίκτομεν ἐτίκτετε έ̓τικτον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτικτόμην ἐτίκτου ἐτίκτετο
Dual ἐτίκτεσθον ἐτικτέσθην
Plural ἐτικτόμεθα ἐτίκτεσθε ἐτίκτοντο

Aorist tense

Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐτέχθην ἐτέχθης ἐτέχθη
Dual ἐτέχθητον ἐτεχθήτην
Plural ἐτέχθημεν ἐτέχθητε ἐτέχθησαν
SubjunctiveSingular τέχθω τέχθῃς τέχθῃ
Dual τέχθητον τέχθητον
Plural τέχθωμεν τέχθητε τέχθωσιν*
OptativeSingular τεχθείην τεχθείης τεχθείη
Dual τεχθείητον τεχθειήτην
Plural τεχθείημεν τεχθείητε τεχθείησαν
ImperativeSingular τέχθητι τεχθήτω
Dual τέχθητον τεχθήτων
Plural τέχθητε τεχθέντων
Infinitive τεχθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
τεχθεις τεχθεντος τεχθεισα τεχθεισης τεχθεν τεχθεντος

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓τεκον έ̓τεκες έ̓τεκεν*
Dual ἐτέκετον ἐτεκέτην
Plural ἐτέκομεν ἐτέκετε έ̓τεκον
ImperativeSingular τέκε τεκέτω
Dual τέκετον τεκέτων
Plural τέκετε τεκόντων

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τέτοκα τέτοκας τέτοκεν*
Dual τετόκατον τετόκατον
Plural τετόκαμεν τετόκατε τετόκᾱσιν*
SubjunctiveSingular τετόκω τετόκῃς τετόκῃ
Dual τετόκητον τετόκητον
Plural τετόκωμεν τετόκητε τετόκωσιν*
OptativeSingular τετόκοιμι τετόκοις τετόκοι
Dual τετόκοιτον τετοκοίτην
Plural τετόκοιμεν τετόκοιτε τετόκοιεν
ImperativeSingular τέτοκε τετοκέτω
Dual τετόκετον τετοκέτων
Plural τετόκετε τετοκόντων
Infinitive τετοκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
τετοκως τετοκοντος τετοκυῑα τετοκυῑᾱς τετοκον τετοκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τέτεγμαι τέτεξαι τέτεκται
Dual τέτεχθον τέτεχθον
Plural τετέγμεθα τέτεχθε τετέκαται
ImperativeSingular τέτεξο τετέχθω
Dual τέτεχθον τετέχθων
Plural τέτεχθε τετέχθων
Infinitive τέτεχθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τετεγμενος τετεγμενου τετεγμενη τετεγμενης τετεγμενον τετεγμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀνάγαγε τὸν λόγον, ὧν ταῖσ μὲν τεκεῖν πρώταισ, τοῖσ δ’ ἰδεῖν συνέβη τικτόμενον βρέφοσ· (Plutarch, De amore prolis, section 41)
  • εὖ δ’ ἔχει καὶ τὸ μὴ πᾶσιν, ἀλλὰ τῶν συγγενῶν τοῦ ἀνδρὸσ ᾧ βούλεται διαλέγεσθαι τὴν ἐπίκληρον, ὅπωσ οἰκεῖον ᾖ καὶ μετέχον τοῦ γένουσ τὸ τικτόμενον. (Plutarch, , chapter 20 3:1)
  • τὸν οὖν Ἀριστῖνον φρονήσαντα παρασχεῖν ἑαυτὸν ὥσπερ ἐξ ἀρχῆσ τικτόμενον ταῖσ γυναιξὶν ἀπολοῦσαι καὶ σπαργανῶσαι καὶ θηλὴν ἐπισχεῖν, οὕτω τε δρᾶν καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἅπαντασ, ὑστεροπότμουσ προσαγορευομένουσ. (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 5 3:1)
  • τὸν οὖν Ἀριστῖνον συμφρονήσαντα παρασχεῖν ἑαυτὸν ὥσπερ ἀρχῆσ τικτόμενον ταῖσ γυναιξὶν ἀπολοῦσαι καὶ σπαργανῶσαι καὶ θηλὴν ἐπισχεῖν, οὕτω τε δρᾶν καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἅπαντασ, ὑστεροπότμουσ προσαγορευομένουσ. (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 5 7:1)
  • χωρὶσ δὲ τούτων τὰσ ἐπὶ τοῦ τόκου καὶ τῆσ λοχείασ παραγενομένασ διὰ τὸ συγγενὲσ καὶ τικτόμενον τὸ παιδίον ἰδούσασ ἐπεδείκνυντο καὶ ἀνακρίνειν ἠξίουν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 34 7:1)

Synonyms

  1. I beget

  2. I bear

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION