Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σχολάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σχολάζω σχολάσω

Structure: σχολάζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: sxolh/

Sense

  1. to have leisure or spare time, to be at leisure, to have leisure or time to do
  2. to loiter, linger, delay
  3. respite from, cease from
  4. opportunity for, to devote one's time to
  5. to devote himself to, to devote oneself, attend his lectures, to give lectures
  6. to be vacant or unoccupied

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σχολάζω σχολάζεις σχολάζει
Dual σχολάζετον σχολάζετον
Plural σχολάζομεν σχολάζετε σχολάζουσιν*
SubjunctiveSingular σχολάζω σχολάζῃς σχολάζῃ
Dual σχολάζητον σχολάζητον
Plural σχολάζωμεν σχολάζητε σχολάζωσιν*
OptativeSingular σχολάζοιμι σχολάζοις σχολάζοι
Dual σχολάζοιτον σχολαζοίτην
Plural σχολάζοιμεν σχολάζοιτε σχολάζοιεν
ImperativeSingular σχόλαζε σχολαζέτω
Dual σχολάζετον σχολαζέτων
Plural σχολάζετε σχολαζόντων, σχολαζέτωσαν
Infinitive σχολάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σχολαζων σχολαζοντος σχολαζουσα σχολαζουσης σχολαζον σχολαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σχολάζομαι σχολάζει, σχολάζῃ σχολάζεται
Dual σχολάζεσθον σχολάζεσθον
Plural σχολαζόμεθα σχολάζεσθε σχολάζονται
SubjunctiveSingular σχολάζωμαι σχολάζῃ σχολάζηται
Dual σχολάζησθον σχολάζησθον
Plural σχολαζώμεθα σχολάζησθε σχολάζωνται
OptativeSingular σχολαζοίμην σχολάζοιο σχολάζοιτο
Dual σχολάζοισθον σχολαζοίσθην
Plural σχολαζοίμεθα σχολάζοισθε σχολάζοιντο
ImperativeSingular σχολάζου σχολαζέσθω
Dual σχολάζεσθον σχολαζέσθων
Plural σχολάζεσθε σχολαζέσθων, σχολαζέσθωσαν
Infinitive σχολάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σχολαζομενος σχολαζομενου σχολαζομενη σχολαζομενης σχολαζομενον σχολαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σχολάσω σχολάσεις σχολάσει
Dual σχολάσετον σχολάσετον
Plural σχολάσομεν σχολάσετε σχολάσουσιν*
OptativeSingular σχολάσοιμι σχολάσοις σχολάσοι
Dual σχολάσοιτον σχολασοίτην
Plural σχολάσοιμεν σχολάσοιτε σχολάσοιεν
Infinitive σχολάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σχολασων σχολασοντος σχολασουσα σχολασουσης σχολασον σχολασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σχολάσομαι σχολάσει, σχολάσῃ σχολάσεται
Dual σχολάσεσθον σχολάσεσθον
Plural σχολασόμεθα σχολάσεσθε σχολάσονται
OptativeSingular σχολασοίμην σχολάσοιο σχολάσοιτο
Dual σχολάσοισθον σχολασοίσθην
Plural σχολασοίμεθα σχολάσοισθε σχολάσοιντο
Infinitive σχολάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σχολασομενος σχολασομενου σχολασομενη σχολασομενης σχολασομενον σχολασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσχόλαζον ἐσχόλαζες ἐσχόλαζεν*
Dual ἐσχολάζετον ἐσχολαζέτην
Plural ἐσχολάζομεν ἐσχολάζετε ἐσχόλαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσχολαζόμην ἐσχολάζου ἐσχολάζετο
Dual ἐσχολάζεσθον ἐσχολαζέσθην
Plural ἐσχολαζόμεθα ἐσχολάζεσθε ἐσχολάζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "οὐ σχολάζω τοῦ πατρὸσ τεθνηκότοσ. (Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 7 16:4)
  • "ὄψομαί σ’ αὖθισ, νῦν δ’ οὐ σχολάζω ; (Plutarch, De vitioso pudore, section 5 8:1)
  • οὐ γὰρ σχολάζω πω πέμπειν’· (Theophrastus, Characters, 9:2)
  • ἀλλὰ σχολάζω γε καὶ πειράσομαι ὑμῖν διηγήσασθαι· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 8:3)

Synonyms

  1. to loiter

  2. respite from

  3. opportunity for

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION