- καί γε ἐν συνειδήσει σου βασιλέα μὴ καταράσῃ, καὶ ἐν ταμιείοισ κοιτώνων σου μὴ καταράσῃ πλούσιον. ὅτι πετεινὸν τοῦ οὐρανοῦ ἀποίσει σὺν τὴν φωνήν σου, καὶ ὁ ἔχων τὰσ πτέρυγασ ἀπαγγελεῖ λόγον σου. (Septuagint, Liber Ecclesiastes 10:20)
(70인역 성경, 코헬렛 10:20)
- δειλὸν γὰρ ἰδίωσ πονηρία μαρτυρεῖ καταδικαζομένη, ἀεὶ δὲ προσείληφε τὰ χαλεπὰ συνεχομένη τῇ συνειδήσει. (Septuagint, Liber Sapientiae 17:11)
(70인역 성경, 지혜서 17:11)
- νῦν δ’ ὑπὸ τῆσ συνειδήσεωσ ἐλαυ‐ νόμενοσ, ὃ πάσχουσιν ἅπαντεσ οἱ τὰσ ἀνοσίουσ βουλὰσ κατὰ τῶν ἀναγκαιοτάτων σφίσι ποιησάμενοι, τοῦτο ἔπαθε· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 3 1:9)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 3 1:9)
- Ἀμόλιοσ δὲ εἴτε κατὰ τὴν συνείδησιν τῶν πραχθέντων εἴτε ὑπονοίᾳ τῶν εἰκότων προαχθεὶσ ἔρευναν ἐποιεῖτο τῆσ χρονίου τῶν ἱερῶν ἀποστάσεωσ, κατὰ τίνα γίνεται μάλιστ’ αἰτίαν ἰατρούσ τε οἷσ μάλιστα ἐπίστευεν εἰσπέμπων καὶ, ἐπειδὴ τὴν νόσον αἱ γυναῖκεσ ἀπόρρητον ἀνθρώποισ ᾐτιῶντο εἶναι, τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα φύλακα τῆσ κόρησ καταλιπών. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 78 1:1)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 78 1:1)
- ἐτάραττε δ’ αὐτὸν ἡ συνείδησισ, ὅτι πλειστάκισ κατὰ τὰσ μάχασ δεινὰ δεδρακὼσ ἦν αὐτοὺσ καὶ πόλεισ συμμαχίδασ ἀφῃρημένοσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 1 5:2)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 1 5:2)
- τινὲσ δὲ τῇ συνηθείᾳ ἑώσ ἄρτι τοῦ εἰδώλου ὡσ εἰδωλόθυτον ἐσθίουσιν, καὶ ἡ συνείδησισ αὐτῶν ἀσθενὴσ οὖσα μολύνεται. (PROS KORINQIOUS A, chapter 8 8:1)
(PROS KORINQIOUS A, chapter 8 8:1)
- ἐὰν γάρ τισ ἴδῃ [σὲ] τὸν ἔχοντα γνῶσιν ἐν εἰδωλίῳ κατακείμενον, οὐχὶ ἡ συνείδησισ αὐτοῦ ἀσθενοῦσ ὄντοσ οἰκοδομηθήσεται εἰσ τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν; (PROS KORINQIOUS A, chapter 8 11:1)
(PROS KORINQIOUS A, chapter 8 11:1)
- τοῖσ δὲ μεμιαμμένοισ καὶ ἀπίστοισ οὐδὲν καθαρόν, ἀλλὰ μεμίανται αὐτῶν καὶ ὁ νοῦσ καὶ ἡ συνείδησισ. (PROS TITON 19:2)
(PROS TITON 19:2)
- καὶ σοὶ μὲν ἡ συνείδησισ αὕτη συζήσειεν, ἐγὼ δὲ νικῴην ἀεὶ τοὺσ ἐμοὺσ μήτε ἀμυνόμενοσ κατ’ ἀξίαν καὶ μειζόνωσ εὐεργετῶν ἢ τυχεῖν εἰσι δίκαιοι. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 16 251:2)
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 251:2)