뜻

1. to rule jointly with
2. to be a colleague in office, a colleague

예문

• καὶ γὰρ Συρακούσασ μόνοσ εἷλε, καὶ Κελτοὺσ ἄνευ τοῦ συνάρχοντοσ ἐτρέψατο, καὶ πρὸσ Ἀννίβαν μηδενὸσ συλλαμβάνοντοσ, ἀλλὰ καὶ πάντων ἀποτρεπόντων, ἀντιταξάμενοσ καὶ μεταβαλὼν τὸ σχῆμα τοῦ πολέμου πρῶτοσ ἡγεμὼν τοῦ τολμᾶν κατέστη. (Plutarch, Comparison of Pelopidas and Marcellus, chapter 2 2:1)

  (플루타르코스, Comparison of Pelopidas and Marcellus, chapter 2 2:1)

• ἐξελθὼν δὲ καί παραστρατοπεδεύσασ τοῖσ πολεμίοισ αὐτὸσ μὲν ἠξίου τρίβειν τὸν πόλεμον χρόνῳ, κἂν εἰ μάχησ δεήσειε ῥώσασ τὸ σῶμα διαγωνίσασθαι, Λευκίου δὲ τοῦ συνάρχοντοσ ἐπιθυμίᾳ δόξησ φερομένου πρὸσ τὸν κίνδυνον ἀκατασχέτωσ καί συνεξορμῶντοσ ἅμα ταξιάρχουσ καί λοχαγούσ, φοβηθεὶσ μὴ φθόνῳ δή τινι δοκῇ κατόρθωμα καί φιλοτιμίαν ἀφαιρεῖσθαι νέων ἀνδρῶν συνεχώρησεν ἄκων ἐκείνῳ παρατάξαι τὴν δύναμιν, αὐτὸσ δὲ διὰ τὴν ἀσθένειαν ὑπελείφθη μετ’ ὀλίγων ἐν τῷ στρατοπέδῳ. (Plutarch, Camillus, chapter 37 3:1)

  (플루타르코스, Camillus, chapter 37 3:1)

• τοῦτο εἰσ τὴν Ῥώμην ἀπαγγελθὲν οὐχ ἥκιστα τῷ Μαρίῳ συνέπραξε τὴν τρίτην ὑπατείαν ἅμα δὲ καὶ τῶν βαρβάρων ἔτουσ ὡρ́ᾳ προσδοκίμων ὄντων ἐβούλοντο μετὰ μηδενὸσ ἄλλου στρατηγοῦ κινδυνεῦσαι πρὸσ αὐτούσ, οὐ μὴν ἧκον ὡσ προσεδοκῶντο ταχέωσ, ἀλλὰ πάλιν διῆλθε τῷ Μαρίῳ ὁ τῆσ ὑπατείασ χρόνοσ, ἐνισταμένων δὲ τῶν ἀρχαιρεσιῶν καὶ τοῦ συνάρχοντοσ αὐτοῦ τελευτήσαντοσ, ἀπολιπὼν ἐπὶ τῶν δυνάμεων Μάνιον Ἀκύλλιον αὐτὸσ ἧκεν εἰσ Ῥώμην. (Plutarch, Caius Marius, chapter 14 6:1)

  (플루타르코스, Caius Marius, chapter 14 6:1)

• ἡ δὲ μηθὲν ἐῶσα τῶν μεγάλων εὐτυχημάτων ἄκρατον εἰσ ἡδονὴν καὶ καθαρόν, ἀλλὰ μείξει κακῶν καὶ ἀγαθῶν ποικίλλουσα τὸν ἀνθρώπινον βίον ἢ τύχη τισ ἢ νέμεσισ ἢ πραγμάτων ἀναγκαία φύσισ οὐ πολλαῖσ ὕστερον ἡμέραισ ἐπήγαγε τῷ Μαρίῳ τὴν περὶ Κάτλου τοῦ συνάρχοντοσ ἀγγελίαν, ὥσπερ ἐν εὐδίᾳ καὶ γαλήνῃ νέφοσ, αὖθισ ἕτερον φόβον καὶ χειμῶνα τῇ Ῥώμῃ περιστήσασα. (Plutarch, Caius Marius, chapter 23 1:1)

  (플루타르코스, Caius Marius, chapter 23 1:1)

• εὐθὺσ οὖν Τιγελλίνῳ μὲν τῷ συνάρχοντι προσέταξεν ἀποθέσθαι τὸ ξίφοσ, ὑποδοχὰσ δὲ ποιούμενοσ ἐδείπνιζε τοὺσ ὑπατικοὺσ καὶ τοὺσ ἡγεμονικούσ, ἔτι τὸ Γάλβα προστιθεὶσ ὄνομα ταῖσ κλήσεσιν, ἔν τε τῷ στρατοπέδῳ πολλοὺσ παρεσκεύασε λέγειν ὡσ πεμπτέον ἐστὶ πρὸσ Γάλβαν αἰτουμένουσ ἔπαρχον εἰσαεὶ Νυμφίδιον ἄνευ συνάρχοντοσ. (Plutarch, Galba, chapter 8 2:1)

  (플루타르코스, Galba, chapter 8 2:1)

유사 형태

• συνάρχοντα (41)
• συνάρασθαι (20)
• συνάρχων (19)
• συνάρχοντι (15)
• συναρπάσας (11)
• συναρμόσας (8)
• συναρμόσαι (8)
• συναρπάσαι (8)
• συνάρχειν (7)
• συνάρχου (4)
• σύναρχος (4)
• συνάρχῳ (4)
• σύναρχον (3)
• συνάρχουσι (3)
• συναρχίαις (3)
• συναραμένη (3)
• συνᾶραι (2)
• συνάρξαι (2)
• συναρηρότα (2)
• συναρμόζων (2)
• συνάρασσε (2)
• συναρχία (2)
• συνάρπασε (1)
• συναρχίας (1)
• συνάρασθαί (1)
• συναρέσαι (1)
• συνάρμοξεν (1)
• συναρτήσας (1)
• συναρχίαι (1)
• συναράμενα (1)
• συνάρξειν (1)
• συναρι‐ (1)
• συναρμόσῃ (1)
• συναρπάσω (1)
• σύναρχοι (1)
• συνάρχους (1)
• συναράξαι (1)
• συνάρηρεν (1)
• συναρωγὸν (1)
• συναρχίαν (1)
• συναρεῖται (1)
• συναριστᾶν (1)
• συναρμόζει (1)
• συναρτᾶν (1)
• συνάραιντο (1)
• συνάρξασα (1)
• συνάρηται (1)
• συναρμόσει (1)
• συναρπάσῃ (1)
• συνάρχοι (1)
• συνάρχοὐ (1)
• συνάρασθε (1)
• συνάρῃ (1)
• συναρμογὴν (1)
• συναρωγὲ (1)
• συνάρχοντί (1)
• συναρεῖς (1)
• συναριθμῶ (1)
• συναρμόσω (1)
• συναρπάζει (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.