헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

δευτέρα δ’ ἦν μερὶσ ἡ τῶν Ἀργείων Νικοστράτου στρατηγοῦντοσ καὶ μετ’ αὐτοῦ Πέρσου συνάρχοντοσ Ἀρισταζάνου·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 46 15:1)
Τατίῳ δὲ θυμόσ τε εἰσέρχεται τῆσ ὕβρεωσ, ἣν ὑπὸ τοῦ συνάρχοντοσ ᾐτιᾶτο ὑβρίσθαι κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν ἀνδρῶν, καὶ οἶκτοσ τῶν ἀπαγομένων ἡ̓͂ν γὰρ καὶ συγγενήσ τισ αὐτοῦ τῷ ἄγει ἔνοχοσ’ καὶ αὐτίκα τοὺσ στρατιώτασ ἀναλαβὼν ἐβοήθει διὰ τάχουσ ἐν ὁδῷ τε ὄντασ τοὺσ πρέσβεισ καταλαβὼν ἀφείλετο τοὺσ ἀπαγομένουσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 52 2:1)
ἀποκτείνασ δὲ τοὺσ υἱοὺσ εὐθὺσ ἐκάλει τοὺσ ἀδελφιδοῦσ τοῦ συνάρχοντοσ Ἀκυλλίουσ, παρ’ οἷσ αἱ σύνοδοι τῶν κατὰ τῆσ πόλεωσ συνομοσαμένων ἐγένοντο·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 9 1:1)
τελευταία γὰρ αὕτη τοῦ συνάρχοντοσ δέησισ ἦν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 9 5:4)
τὴν δ’ ἀνιέρωσιν αὐτοῦ καὶ τὴν ἐπιγραφὴν ἔλαβε Μάρκοσ Ὁράτιοσ ὁ ἕτεροσ τῶν ὑπάτων φθάσασ τὴν παρουσίαν τοῦ συνάρχοντοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 35 4:2)
ἔφη γὰρ αὑτῷ δοκεῖν, ἐπειδὴ τὸ μὲν τῆσ ἀρχῆσ κράτοσ ἥ τε βουλὴ διέγνωκε καὶ ὁ δῆμοσ ἐπεψήφικεν ἑνὶ δοθῆναι, δύο δὲ καταλείπεται βουλῆσ καὶ φροντίδοσ οὐ μικρᾶσ δεόμενα, τίσ ὁ παραληψόμενοσ τὴν ἰσοτύραννον ἀρχὴν ἔσται καὶ ὑπὸ τίνοσ ἀποδειχθεὶσ ἐξουσίασ νομίμου, ἐκ τῶν τότε ὄντων ὑπάτων τὸν ἕτερον, εἴτε παραχωρήσαντοσ τοῦ συνάρχοντοσ, εἴτε κλήρῳ λαχόντα, ἑλέσθαι Ῥωμαίων ὃν ὑπολαμβάνει κράτιστα καὶ συμφορώτατα τὰ τῆσ πόλεωσ ἐπιτροπεύσειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 71 5:1)
ἐμοὶ δ’, ὦ βουλή, δοκεῖ καὶ τοῦτ’ ἔτι προστεθῆναι τῇ γνώμῃ, δυεῖν ἀνδρῶν κρατίστων εἰσ τόδε χρόνου τὰ κοινὰ διοικούντων, ὧν οὐκ ἂν εὑρ́οιτε ἀμείνουσ, τὸν μὲν ἕτερον αὐτῶν κύριον ἀποδειχθῆναι τῆσ ἀναρρήσεωσ, τὸν δ’ ἕτερον ὑπὸ τοῦ συνάρχοντοσ αἱρεθῆναι διαγνόντων αὐτῶν ἐν ἀλλήλοισ τὸν ἐπιτηδειότερον·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 72 1:2)
ἵνα αὐτοῖσ περιγένηται σὺν τῷ τιμίῳ καὶ τὸ χαῖρον ἴσον, τῷ μὲν ὅτι τὸν συνάρχοντα κράτιστον ἀπέφηνε, τῷ δ’ ὅτι πρὸσ τοῦ συνάρχοντοσ ἄριστοσ ἐκρίθη·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 72 1:3)
ἁπάντων δὲ τὴν αὐτὴν γνώμην λαβόντων, ὅτι μιᾶσ δεῖ πάλιν τοῖσ πράγμασιν ἐφειμένησ ἅπαντα διοικεῖν κατὰ τὸν αὑτῆσ λογισμὸν ἀνυπευθύνου ἀρχῆσ, δικτάτωρ ἀποδείκνυται τῶν ὑπάτων ὁ νεώτεροσ Αὖλοσ Ποστόμιοσ ὑπὸ τοῦ συνάρχοντοσ Οὐεργινίου·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 2 4:1)
καλέσασ γὰρ εἰσ ἐκκλησίαν τὸν δῆμον ἐν τῷ πρὸ τῆσ πόλεωσ πεδίῳ καὶ διεξελθὼν τὰ πραχθέντα κατὰ τὸν πόλεμον καὶ τοῦ συνάρχοντοσ τὸν φθόνον καὶ τῆσ βουλῆσ τὸν προπηλακισμὸν διηγησάμενοσ, ἔφη παρὰ τῶν ἑαυτοῦ πράξεων καὶ τοῦ συναγωνισαμένου στρατεύματοσ ἔχειν τὴν τοῦ πομπεύειν ἐπὶ καλοῖσ τε καὶ εὐτυχέσιν ἔργοισ ἐξουσίαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 30 3:4)
ἐπειδὴ δὲ συνῆκτο ἤδη πᾶσα ἡ δύναμισ, ἐβουλεύετο μετὰ τοῦ συνάρχοντοσ ὁ Μάρκιοσ, ὅπωσ χρηστέον τοῖσ λοιποῖσ πράγμασιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 13 1:1)
λεγόντων δὲ τῶν μάντεων τοῦ τε χάρακοσ ἅλωσιν προσημαίνειν τοὺσ θεοὺσ καὶ τῶν ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν ἀπώλειαν, ἀναστήσασ τὴν δύναμιν ὁ Μάλλιοσ ἀπῆγε περὶ μέσασ νύκτασ ἐπὶ τὸν ἕτερον χάρακα καὶ μετὰ τοῦ συνάρχοντοσ κατεστρατοπέδευσε.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 6 4:1)
πάντων δὲ τῶν κατὰ τὴν πόλιν, ὡσ ἐπὶ μεγίστῳ ἀγῶνι κάλλιστον τέλοσ εἰληφότι, τὴν ἐπινίκιον τιμὴν τοῦ θριάμβου τῷ περιόντι ὑπάτῳ προσθεῖναι βουλομένων, ἠρνήσατο τὴν χάριν αὐτῶν ὁ ὕπατοσ, οὔτε ὅσιον εἶναι λέγων οὔτε θεμιτὸν ἐπ’ ἀδελφοῦ θανάτῳ καὶ συνάρχοντοσ ἀποβολῇ πομπεύειν καὶ στεφανηφορεῖν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 13 6:2)
ὁ δ’ ἕτεροσ τῶν ὑπάτων Φάβιοσ γραμμάτων παρὰ τοῦ συνάρχοντοσ ἀφικομένων ἐπιγνούσ, ὅτι ἐν ἐσχάτοισ εἰσὶν οἱ κατακλεισθέντεσ ἐν τῷ λόφῳ, καὶ κινδυνεύσουσιν, εἰ μή τισ αὐτοῖσ βοηθήσει, λιμῷ ἁλῶναι, ἀναστήσασ τὸν στρατὸν ἦγεν ἐπὶ τοὺσ Οὐιεντανοὺσ σὺν τάχει·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 14 7:1)
ἵνα δὲ μὴ πρὸσ ὕβριν ἢ πρὸσ ὀργὴν λάβῃ τὸ πρᾶγμα, ἐπὶ Οὐολούσκουσ αὐτὸν ἐψηφίσαντο τὴν δύναμιν ἀπάγειν ἐπικουρίασ τοῦ συνάρχοντοσ ἕνεκα, εἰ δύναιτο κατορθώσασ τὸν ἐκεῖ πόλεμον ‐ ἦν γὰρ ἐν αὐτῷ πολὺ τὸ ἀνδρεῖον ‐ ἀφανίσαι τὰσ ἐπὶ τοῖσ προτέροισ ἁμαρτήμασιν ὀργάσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 17 5:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION