Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

στρατηλάτης

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: στρατηλάτης στρατηλάτου

Structure: στρατηλατ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: e)lau/nw

Sense

  1. a leader of an army, a general, commander

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative στρατηλάτης στρατηλάτᾱ στρατηλάται
Genitive στρατηλάτου στρατηλάταιν στρατηλατῶν
Dative στρατηλάτῃ στρατηλάταιν στρατηλάταις
Accusative στρατηλάτην στρατηλάτᾱ στρατηλάτᾱς
Vocative στρατηλάτα στρατηλάτᾱ στρατηλάται

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀνὴρ γὰρ ἀλκῆσ μυρίασ στρατηλατῶν στείχει φίλοσ σοὶ σύμμαχόσ τε τῇδε γῇ. (Euripides, Rhesus, episode11)
  • ἢν δὲ Θηβαίων πόλισ ὀργῇ σὺν ὅπλοισ ἐξ ὄρουσ βάκχασ ἄγειν ζητῇ, ξυνάψω μαινάσι στρατηλατῶν. (Euripides, episode 5:4)
  • πλεῖστον γὰρ οἶμαι ‐ καὶ τόδ’ οὐ κόμπῳ λέγω ‐ στράτευμα κώπῃ διορίσαι Τροίαν ἔπι, τύραννοσ οὐδὲν πρὸσ βίαν στρατηλατῶν, ἑκοῦσι δ’ ἄρξασ Ἑλλάδοσ νεανίαισ. (Euripides, Helen, episode, dialogue2)
  • κἀδόκει μὲν ἔσθ’ ὅτε δισσοὺσ Ἀτρείδασ αὐτόχειρ κτείνειν ἔχων, ὅτ’ ἄλλοτ’ ἄλλον ἐμπίτνων στρατηλατῶν. (Sophocles, Ajax, episode 2:17)
  • χώρα γὰρ τῶν πράξεων ἐστὶ γῆ καὶ θάλαττα, ἣν οἰκοῦμεν, τῶν μὲν μικρῶν μικρὰ τῶν δὲ μεγάλων μεγάλη, μεγίστη δ’ ἡ σύμπασα, ἥνπερ ἰδίωσ καλοῦμεν οἰκουμένην, ὥστε τῶν μεγίστων πράξεων αὕτη ἂν εἰή χώρα, μέγιστοι δὲ τῶν στρατηλατῶν, ὅσοι δύνανται γῆσ καὶ θαλάττησ ἄρχειν, ἔθνη καὶ πόλεισ συνάγοντεσ εἰσ μίαν ἐξουσίαν καὶ διοίκησιν πολιτικήν. (Strabo, Geography, book 1, chapter 1 32:12)

Synonyms

  1. a leader of an army

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION