στρατηλάτης
First declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
στρατηλάτης
στρατηλάτου
Structure:
στρατηλατ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- a leader of an army, a general, commander
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ τὸν μὲν στρατηλάτην αὐτὸν ἐφ’ ἁρ́ματοσ ὀχεῖσθαι παρδάλεων ὑπεζευγμένων, ἀγένειον ἀκριβῶσ, οὐδ’ ἐπ’ ὀλίγον τὴν παρειὰν χνοῶντα, κερασφόρον, βοτρύοισ ἐστεφανωμένον, μίτρᾳ τὴν κόμην ἀναδεδεμένον, ἐν πορφυρίδι καὶ χρυσῇ ἐμβάδι· (Lucian, (no name) 2:1)
- ἐπεὶ δὲ ἤγγελτο πυρπολῶν ὁ θεὸσ ἤδη τὴν χώραν καὶ πόλεισ αὐτάνδρουσ καταφλέγων καὶ ἀνάπτων τὰσ ὕλασ καὶ ἐν βραχεῖ πᾶσαν τὴν Ἰνδικὴν φλογὸσ ἐμπεπληκώσ ‐ ὅπλον γάρ τι Διονυσιακὸν τὸ πῦρ, πατρῷον αὐτῷ κἀκ τοῦ κεραυνοῦ ‐ ἐνταῦθα ἤδη σπουδῇ ἀνελάμβανον τὰ ὅπλα καὶ τοὺσ ἐλέφαντασ ἐπισάξαντεσ καὶ ἐγχαλινώσαντεσ καὶ τοὺσ πύργουσ ἀναθέμενοι ἐπ’ αὐτοὺσ ἀντεπεξῄεσαν, καταφρονοῦντεσ μὲν καὶ τότε, ὀργιζόμενοι δὲ ὅμωσ καὶ συντρῖψαι σπεύδοντεσ αὐτῷ στρατοπέδῳ τὸν ἀγένειον ἐκεῖνον στρατηλάτην. (Lucian, (no name) 3:2)
- ἄνδρ’ εἶχεσ οὐ κακίον’ Αἰγίσθου πόσιν, ὃν Ἑλλὰσ αὑτῆσ εἵλετο στρατηλάτην· (Euripides, episode, anapests 4:12)
- νοῦν χρὴ τὸν στρατηλάτην ἔχειν· (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, trochees 1:18)
- μισῶν δὲ μητέρ’ ἐνδίκωσ ἀπώλεσα, ἥτισ μεθ’ ὅπλων ἄνδρ’ ἀπόντ’ ἐκ δωμάτων πάσησ ὑπὲρ γῆσ Ἑλλάδοσ στρατηλάτην προύδωκε κοὐκ ἔσῳσ’ ἀκήρατον λέχοσ· (Euripides, episode, iambic 12:4)
Synonyms
-
a leader of an army
