σπασμός
Second declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
σπασμός
σπασμοῦ
Structure:
σπασμ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- a convulsion, spasm
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εἱλουμένουσ δὲ ἐν ὀλίγῳ καὶ συμπίπτοντασ ἀλλήλοισ βάλλεσθαι καὶ ἀποθνῄσκειν οὐ ῥᾴδιον οὐδ’ ὀξὺν θάνατον, ἀλλ’ ὑπὸ σπασμοῦ καὶ ὀδύνησ δυσανασχετοῦντασ καὶ κυλινδουμένουσ περὶ τοῖσ ὀιστοῖσ ἐναποθραύειν τοῖσ τραύμασι, βίᾳ τε πειρωμένουσ ἐξέλκειν ἠγκιστρωμένασ ἀκίδασ καὶ δεδυκυίασ διὰ φλεβῶν καὶ νεύρων προσαναρρηγνύναι καὶ λυμαίνεσθαι σφᾶσ αὐτούσ. (Plutarch, chapter 25 5:1)
- τρίτῃ πόνοσ τραχήλου καὶ κεφαλῆσ καὶ κατὰ κληῖδα δεξιήν‧ διὰ ταχέων δὲ γλῶσσα ἠφώνει, δεξιὴ χεὶρ παρελύθη μετὰ σπασμοῦ παραπληγικὸν τρόπον, παρελήρει πάντα. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, 373)
- καὶ σχεδὸν ἐν πᾶσι μόνον εὑρ́ισκε τὸ δῆγμα τῆσ ἀσπίδοσ ἄνευ σπασμοῦ καὶ στεναγμοῦ κάρον ὑπνώδη καὶ καταφορὰν ἐφελκόμενον, ἱδρῶτι μαλακῷ τοῦ προσώπου, καὶ τῶν αἰσθητηρίων ἀμαυρώσει παραλυομένων ῥᾳδίωσ καὶ δυσχεραινόντων πρὸσ τὰσ ἐξεγέρσεισ καὶ ἀνακλίσεισ, ὥσπερ οἱ βαθέωσ καθεύδοντεσ. (Plutarch, Antony, chapter 71 5:2)
- ἢν δὲ μέζων ὁ τρόμοσ ἐῄ, καὶ κίνδυνοσ σπασμοῦ, καὶ σικυωνίῳ εἰσ τὴν κεφαλὴν ὑπ’ ἀνάγκησ χρέεσθαι· ὀλίγη δὲ ἤτω ἡ χρῖσισ· ἢν δὲ καὶ φλεγμασίαι τῶν ὑποχονδρίων ἐώσι, καὶ πρήσιεσ καὶ φῦσαι, καὶ περιτάσιεσ τοῦ δέρματοσ, ἢ κοῖλον γίγνηται, εἴσω εἰρυομένου τοῦ ὑποχονδρίου, ἐμβρέγματα καὶ ἐπιπλάσματα, ὁκόσα μοι ἐν φρενιτι κοῖσι λέλεκται. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 114)
- ἢν δὲ αἱ ἐσχάραι ἤδη τε ἀπολύωνται, τὰ δὲ ἕλκεα ἐρυθρὰ γίγνηται, κίνδυνοσ τότε μάλιστα σπασμοῦ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 341)
- οὖρα σχεθεῖσα κύστισ ὑπὸ σπασμοῦ· ἀλλ’ οὐδὲ οὖρον ἁλίζεται ὑπὸ τῆσ ἐσ τὸ ἔντερον τῶν ὑγρῶν μετοχετεύσεωσ· ἀφωνίη, σφυγμοὶ σμικρότατοι καὶ πυκνότατοι, ὁκόσοι ἐπὶ ξυγκοπῇ· ἐντάσιεσ ἐμέτου ξυνεχέεσ κενεαὶ, προθυμίαι τεινεσμώδεεσ, ξηραὶ, ἄχυλοι · θάνατοσ ἐπώδυνοσ καὶ οἴκτιστοσ , σπασμῷ καὶ πνιγὶ καὶ ἐμέτῳ κενῷ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 125)
