Ancient Greek-English Dictionary Language

σπανίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σπανίζω

Structure: σπανίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be rare, scarce, scanty
  2. to lack or be in want of, to be in want

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπανίζω σπανίζεις σπανίζει
Dual σπανίζετον σπανίζετον
Plural σπανίζομεν σπανίζετε σπανίζουσιν*
SubjunctiveSingular σπανίζω σπανίζῃς σπανίζῃ
Dual σπανίζητον σπανίζητον
Plural σπανίζωμεν σπανίζητε σπανίζωσιν*
OptativeSingular σπανίζοιμι σπανίζοις σπανίζοι
Dual σπανίζοιτον σπανιζοίτην
Plural σπανίζοιμεν σπανίζοιτε σπανίζοιεν
ImperativeSingular σπάνιζε σπανιζέτω
Dual σπανίζετον σπανιζέτων
Plural σπανίζετε σπανιζόντων, σπανιζέτωσαν
Infinitive σπανίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σπανιζων σπανιζοντος σπανιζουσα σπανιζουσης σπανιζον σπανιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπανίζομαι σπανίζει, σπανίζῃ σπανίζεται
Dual σπανίζεσθον σπανίζεσθον
Plural σπανιζόμεθα σπανίζεσθε σπανίζονται
SubjunctiveSingular σπανίζωμαι σπανίζῃ σπανίζηται
Dual σπανίζησθον σπανίζησθον
Plural σπανιζώμεθα σπανίζησθε σπανίζωνται
OptativeSingular σπανιζοίμην σπανίζοιο σπανίζοιτο
Dual σπανίζοισθον σπανιζοίσθην
Plural σπανιζοίμεθα σπανίζοισθε σπανίζοιντο
ImperativeSingular σπανίζου σπανιζέσθω
Dual σπανίζεσθον σπανιζέσθων
Plural σπανίζεσθε σπανιζέσθων, σπανιζέσθωσαν
Infinitive σπανίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σπανιζομενος σπανιζομενου σπανιζομενη σπανιζομενης σπανιζομενον σπανιζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὔ που σπανίζων τοῦ καθ’ ἡμέραν βίου; (Euripides, episode25)
  • ὡσ δ’ ἐσ Αὖλιν ἦλθεσ αὖθισ χὡ Πανελλήνων στρατόσ, οὐδὲν ἦσθ’, ἀλλ’ ἐξεπλήσσου τῇ τύχῃ τῇ τῶν θεῶν, οὐρίασ πομπῆσ σπανίζων· (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, trochees 1:2)
  • ἐγὼ γάρ, ὅστισ αὐτῷ μηδενὸσ συμβεβηκότοσ δεινοῦ, μηδὲ τῶν ἀναγκαίων σπανίζων, ἐν ταύτῃ τῇ σχέσει διάγει τὸν βίον, τοῦτον ἡγοῦμαι συνεορακέναι καὶ λελογίσθαι παρ’ αὑτῷ, ὅτι τοῖσ μὲν ἁπλῶσ, ὡσ πεφύκασι, βαδίζουσι καὶ φαιδροῖσ καὶ προσέλθοι τισ ἂν καὶ δεηθείη καὶ ἐπαγγείλειεν οὐδὲν ὀκνῶν, τοῖσ δὲ πεπλασμένοισ καὶ σκυθρωποῖσ ὀκνήσειέ τισ ἂν προσελθεῖν πρῶτον. (Demosthenes, Speeches 41-50, 107:2)
  • ἐπεβάλετο μὲν οὖν πολιορκεῖν τοὺσ περὶ τὸν Κάσανδρον, σπανίζων δὲ τροφῆσ καὶ τὴν πολιορκίαν ὑπολαμβάνων ἔσεσθαι πολυχρόνιον ἠναγκάσθη μέροσ τῆσ δυνάμεωσ ἀπολιπεῖν κατὰ τὴν Ἀττικὴν τὸ δυνάμενον ἔχειν τὴν τοῦ σίτου χορηγίαν, ἡγουμένου τοῦ υἱοῦ Ἀλεξάνδρου, αὐτὸσ δὲ τὸ πλεῖστον τῆσ δυνάμεωσ ἀναλαβὼν παρῆλθεν εἰσ Πελοπόννησον, συναναγκάσων τοὺσ Μεγαλοπολίτασ πειθαρχεῖν τοῖσ βασιλεῦσιν, οἳ ἐτύγχανον μὲν τὰ Κασάνδρου φρονοῦντεσ καὶ διὰ τῆσ ὑπ’ Ἀντιπάτρου καθεσταμένησ ὀλιγαρχίασ διοικούμενοι. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 68 3:2)
  • ἐπείτε γὰρ ἁλόντεσ ἐκακώθησαν καὶ οἰκοφθορήθησαν, πᾶσ τισ τοῦ δήμου βίου σπανίζων καταπορνεύει τὰ θήλεα τέκνα. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 196 6:2)

Synonyms

  1. to lack or be in want of

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION