뜻

2. 필요로 하다, 요구하다

1. to be rare, scarce, scanty
2. to lack or be in want of, to be in want

예문

• τοὺσ δὲ πελάτασ ἔδει τοῖσ ἑαυτῶν προστάταισ θυγατέρασ τε συνεκδίδοσθαι γαμουμένασ, εἰ σπανίζοιεν οἱ πατέρεσ χρημάτων, καὶ λύτρα καταβάλλειν πολεμίοισ, εἴ τισ αὐτῶν ἢ παίδων αἰχμάλωτοσ γένοιτο· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 10 3:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 10 3:1)

• σπανίζοιέν τ’ ἂν ὕδατοσ, εἰ τὸ φρέαρ τοῦτο ἐπιλείποι. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 25 5:2)

  (파우사니아스, Description of Greece, , chapter 25 5:2)

유사 형태

• σπάνιον (79)
• σπανίως (77)
• σπάνιν (58)
• σπάνις (38)
• σπάνια (16)
• σπανίζειν (13)
• σπάνιος (12)
• σπάνιοι (10)
• σπανίους (10)
• σπανίων (9)
• σπάνιόν (8)
• σπανίζει (8)
• σπανιώτατα (5)
• σπανίζουσι (5)
• σπανίου (5)
• σπανίζοντα (5)
• Σπανίαν (5)
• σπανίζων (5)
• σπανίζουσα (5)
• σπανιώτερα (4)
• σπανίοις (4)
• σπανίῳ (4)
• σπάνιά (3)
• σπανίζεται (3)
• σπανίζομεν (3)
• σπανίας (2)
• Σπανίᾳ (2)
• σπανίσας (2)
• σπανία (2)
• σπανιώτερά (2)
• σπάνιοί (2)
• σπάνιός (2)
• σπανιάκις (1)
• σπανίσασα (1)
• σπανίζοι (1)
• σπανίζεις (1)
• σπανίζους (1)
• σπανιστὴ (1)
• σπανίζοιέν (1)
• σπανίζωσι (1)
• σπανιώτατ (1)
• σπανίζετε (1)
• σπανιζούσῃ (1)
• σπανίσῃ (1)
• σπανίζοιεν (1)
• σπάνι (1)
• σπανιεῖ (1)
• σπανιστοῖς (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.