뜻

2. 필요로 하다, 요구하다

1. to be rare, scarce, scanty
2. to lack or be in want of, to be in want

예문

• τῶν δὲ Βοιωτῶν οἱ μὲν κατακοντιζόμενοι συνεχῶσ ἀπέθνησκον, οἱ δὲ τραύμασι περιέπιπτον, τέλοσ δ’ οὔτε μένειν οὔτε προάγειν ἐώμενοι εἰσ πολλὴν ἀμηχανίαν ἐνέπιπτον, ἅτε δὴ καὶ τῶν ἐπιτηδείων σπανιζόντων. (Diodorus Siculus, Library, book xv, chapter 71 6:2)

  (디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 71 6:2)

• Ταῖσ δὲ δεκάταισ ταῖσ δυσίν, ἃσ ἔτουσ ἑκάστου προεῖπον τελεῖν, τὴν μὲν τοῖσ Λευίταισ, τὴν δ’ ἑτέραν πρὸσ τὰσ εὐωχίασ, τρίτην πρὸσ αὐταῖσ κατὰ τὸ ἔτοσ τρίτον συμφέρειν εἰσ διανέμησιν τῶν σπανιζόντων γυναιξί τε χήραισ καὶ παισὶν ὀρφανοῖσ· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 4 309:1)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 4 309:1)

유사 형태

• σπάνιον (79)
• σπανίως (77)
• σπάνιν (58)
• σπάνις (38)
• σπάνια (16)
• σπανίζειν (13)
• σπάνιος (12)
• σπανίους (10)
• σπάνιοι (10)
• σπανίων (9)
• σπάνιόν (8)
• σπανίζει (8)
• σπανίου (5)
• σπανίζοντα (5)
• σπανίζων (5)
• Σπανίαν (5)
• σπανίζουσα (5)
• σπανιώτατα (5)
• σπανίζουσι (5)
• σπανίοις (4)
• σπανίῳ (4)
• σπανιώτερα (4)
• σπανίζεται (3)
• σπάνιά (3)
• σπανίζομεν (3)
• σπανίσας (2)
• Σπανίᾳ (2)
• σπανία (2)
• σπανιώτερά (2)
• σπάνιοί (2)
• σπάνιός (2)
• σπανίας (2)
• σπανιώτατ (1)
• σπανίζετε (1)
• σπανιζούσῃ (1)
• σπανίσῃ (1)
• σπανίζοιεν (1)
• σπανιστοῖς (1)
• σπάνι (1)
• σπανιεῖ (1)
• σπανίσασα (1)
• σπανίζοι (1)
• σπανιάκις (1)
• σπανίζεις (1)
• σπανίζους (1)
• σπανιστὴ (1)
• σπανίζοιέν (1)
• σπανίζωσι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.