Ancient Greek-English Dictionary Language

σπανίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σπανίζω

Structure: σπανίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be rare, scarce, scanty
  2. to lack or be in want of, to be in want

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπανίζω σπανίζεις σπανίζει
Dual σπανίζετον σπανίζετον
Plural σπανίζομεν σπανίζετε σπανίζουσιν*
SubjunctiveSingular σπανίζω σπανίζῃς σπανίζῃ
Dual σπανίζητον σπανίζητον
Plural σπανίζωμεν σπανίζητε σπανίζωσιν*
OptativeSingular σπανίζοιμι σπανίζοις σπανίζοι
Dual σπανίζοιτον σπανιζοίτην
Plural σπανίζοιμεν σπανίζοιτε σπανίζοιεν
ImperativeSingular σπάνιζε σπανιζέτω
Dual σπανίζετον σπανιζέτων
Plural σπανίζετε σπανιζόντων, σπανιζέτωσαν
Infinitive σπανίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σπανιζων σπανιζοντος σπανιζουσα σπανιζουσης σπανιζον σπανιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπανίζομαι σπανίζει, σπανίζῃ σπανίζεται
Dual σπανίζεσθον σπανίζεσθον
Plural σπανιζόμεθα σπανίζεσθε σπανίζονται
SubjunctiveSingular σπανίζωμαι σπανίζῃ σπανίζηται
Dual σπανίζησθον σπανίζησθον
Plural σπανιζώμεθα σπανίζησθε σπανίζωνται
OptativeSingular σπανιζοίμην σπανίζοιο σπανίζοιτο
Dual σπανίζοισθον σπανιζοίσθην
Plural σπανιζοίμεθα σπανίζοισθε σπανίζοιντο
ImperativeSingular σπανίζου σπανιζέσθω
Dual σπανίζεσθον σπανιζέσθων
Plural σπανίζεσθε σπανιζέσθων, σπανιζέσθωσαν
Infinitive σπανίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σπανιζομενος σπανιζομενου σπανιζομενη σπανιζομενης σπανιζομενον σπανιζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ἆρ’ οὐκ εἰκόσ ἐστι τὸν ῥιγοῦντα φανερῶσ καὶ πεινᾶν οἴκοι καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων σπανίζειν; (Plutarch, , chapter 25 4:3)
  • καὶ τῶν ἐραστῶν Συριακοῦ τινοσ ξένου πέμψαντοσ αὐτῇ χιόνα σαπέρδην θ’ ἕνα, αἰσχυνομένη τὰ δῶρα μή τισ καταμάθῃ φυλαττομένη τε πολὺ μάλιστα Δίφιλον μὴ δῷ δίκην μετὰ ταῦτα κωμῳδουμένη, τὸ μὲν τάριχοσ εἶπε ταχέωσ ἀποφέρειν πρὸσ τοὺσ σπανίζειν ὁμολογουμένουσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 43 2:1)
  • "καὶ εἴ τισ ἀντιστρέψασ αἰτιῷτο τοὺσ Αἰσχύλου Καβείρουσ ὄξουσ σπανίζειν δῶμα ποιήσαντασ, ὥσπερ αὐτοὶ παίζοντεσ ἠπείλησαν. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 2, 12:5)
  • σπεύδων δὲ καὶ παρὰ τῶν ἄλλων σατραπῶν καὶ στρατηγῶν ὥσπερ ὅμηρα λαβεῖν τοῦ μὴ καταλείψειν αὐτόν, προσεποιήθη χρημάτων σπανίζειν καὶ παρεκάλεσεν ἕκαστον κατὰ δύναμιν δανεῖσαι τοῖσ βασιλεῦσι. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 24 2:1)
  • ἄλλο τι οὖν, ἔφη, ἢ διὰ τὸ γῆσ σπανίζειν ἀγαθῆσ νῦν πένητεσ νομίζετ’ εἶναι; (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 2 24:4)

Synonyms

  1. to lack or be in want of

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION