Etym.: possessive adj. of pers. Pron. su/, the earlier form being teo/s

Sense

1. your

Examples

• τὸ γὰρ υκ καθ’ ἱερὰν γλῶσσαν βασιλέα σημαίνει, τὸ δὲ σὼσ ποιμήν ἐστι καὶ ποιμένεσ κατὰ τὴν κοινὴν διάλεκτον, καὶ οὕτωσ συντιθέμενον γίνεται Ὑκσώσ. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 96:2)
• "ἡ δὲ αὐτίκα ἐπένευσεν, καὶ σῶσ ἦν, καὶ νῦν Θεόδωρον, μᾶλλον δὲ περιφανῶσ Ἀρτεμίδωρον ἔχουσι τὸν νεανίσκον. (Lucian, Lexiphanes, (no name) 12:4)
• καὶ γάρ, εἴπερ ἐστὶ σῶσ, ἤδη πελάζει στρατοπέδοισι Τρωικοῖσ. (Euripides, Rhesus, episode, iambic 2:24)
• ὁ μὲν οὖν Πύθιοσ τὴν δικαίαν ἤδη περὶ τοῦ ἀναθήματοσ ψῆφον ἤνεγκεν εἰ γοῦν ἐμίσει τὸν Φάλαριν ἢ τὸ δῶρον αὐτοῦ ἐμυσάττετο, ῥᾴδιον ἦν ἐν τῷ Ιὀνίῳ μέσῳ καταδῦσαι αὐτὸ μετὰ τῆσ ἀγούσησ ὁλκάδοσ, ὁ δὲ πολὺ τοὐναντίον ἐν εὐδίᾳ τε διαπεραιωθῆναι, ὥσ φασι, παρέσχεν αὐτοῖσ καὶ σῶσ ἐσ τὴν Κίρραν κατᾶραι. (Lucian, Phalaris, book 2 4:1)
• εἰ δὲ καὶ στρατὸσ σῶσ ἐστ’ Ἀθηνῶν, πάντ’ ἂν ἀγγέλλοισ φίλα. (Euripides, Suppliants, episode7)
• σῶσ, καὶ πέπραγεν ὡσ Ἄδραστοσ ὤφελεν πρᾶξαι ξὺν Ἀργείοισιν, οὓσ ἀπ’ Ἰνάχου στείλασ ἐπεστράτευσε Καδμείων πόλιν. (Euripides, Suppliants, episode8)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary