뜻

1. 제물, 피해자, 공물
2. 도살, 살해, 희생

1. a victim, offering
2. slaughter, sacrifice

예문

• ‐ ποῦ σφαγίων ἔφοροι; (Euripides, Rhesus, choral, strophe 15)

  (에우리피데스, Rhesus, choral, strophe 15)

• σπουδαὶ δὲ λόγων κατατεινομένων ἦσαν ἴσαι πωσ, πρὶν ὁ ποικιλόφρων κόπισ ἡδυλόγοσ δημοχαριστὴσ Λαερτιάδησ πείθει στρατιὰν μὴ τὸν ἄριστον Δαναῶν πάντων δούλων σφαγίων εἵνεκ’ ἀπωθεῖν, μηδέ τιν’ εἰπεῖν παρὰ Φερσεφόνῃ στάντα φθιμένων ὡσ ἀχάριστοι Δαναοὶ Δαναοῖσ τοῖσ οἰχομένοισ ὑπὲρ Ἑλλήνων Τροίασ πεδίων ἀπέβησαν. (Euripides, Hecuba, choral, anapests 2:1)

  (에우리피데스, Hecuba, choral, anapests 2:1)

• Κόμισαί μ’ ἐσ Ἄργοσ, ὦ σύναιμε, πρὶν θανεῖν, ἐκ βαρβάρου γῆσ καὶ μετάστησον θεᾶσ σφαγίων, ἐφ’ οἷσι ξενοφόνουσ τιμὰσ ἔχω. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode, lyric 6:6)

  (에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, lyric 6:6)

• ἐπεὶ δὲ καὶ πρὸσ ἑτέρουσ τινὰσ ὑποψίαν ἔχων ὁ Βροῦτοσ ἐβούλετο διὰ σφαγίων ὁρκῶσαι τὴν βουλὴν καὶ προεῖπεν ἡμέραν, καταβὰσ μάλα φαιδρὸσ εἰσ ἀγορὰν ὁ Οὐαλλέριοσ, καὶ πρῶτοσ ὀμόσασ μηδὲν ἐνδώσειν μηδ’ ὑφήσεσθαι Ταρκυνίοισ, ἀλλὰ πολεμήσειν κατὰ κράτοσ ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ, ἡδονήν τε τῇ βουλῇ καὶ θάρσοσ ἅμα τοῖσ ἄρχουσι παρέσχεν. (Plutarch, Publicola, chapter 2 2:1)

  (플루타르코스, Publicola, chapter 2 2:1)

• λοιδορήσασ δὲ τὸν Λυσίμαχον ὅμωσ ἐποιεῖτο τὴν εἰρήνην, καὶ συνῄεσαν ὡσ κατὰ σφαγίων ὁρκωμοτήσοντεσ. (Plutarch, chapter 6 4:3)

  (플루타르코스, chapter 6 4:3)

유사 형태

• σφάγια (37)
• σφάγιον (19)
• σφαγίων (14)
• σφάγι (4)
• σφαγιάσαι (4)
• σφαγίδα (3)
• σφαγίοις (2)
• σφάγιά (2)
• σφαγίῳ (2)
• Σφαγίαν (1)
• σφαγίτιδας (1)
• Σφαγίᾳ (1)
• σφαγιασμῶν (1)
• σφαγίς (1)
• σφάγιαί (1)
• σφαγιάζοιο (1)
• σφαγίσι (1)
• σφαγιασμός (1)
• σφάγιόν (1)
• Σφαγίας (1)
• σφαγίδας (1)
• Σφαγία (1)
• σφαγιάζειν (1)
• σφαγῖσι (1)
• σφαγιάσας (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.