θεμιτός
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
θεμιτός
θεμιτή
θεμιτόν
Structure:
θεμιτ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- allowed by the laws of God and men, righteous
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὅτε δὲ ἦλθε πρόσ με, ἤρξατο κράζειν. καὶ εἶπα αὐτῇ. πόθεν τὸ ἐρίφιον̣ μὴ κλεψιμαῖόν ἐστιν̣ ἀπόδοσ αὐτὸ τοῖσ κυρίοισ. οὐ γὰρ θεμιτόν ἐστι φαγεῖν κλεψιμαῖον. (Septuagint, Liber Thobis 2:13)
- ἐπεὶ δὲ ἅλισ μὲν εἶχον βλασφημιῶν, ἅλισ δὲ ἐλέγχων, τὸ τελευταῖον ἤδη ὁ Διοκλῆσ ἔφη μηδὲ τὴν ἀρχὴν θεμιτὸν εἶναι τῷ Βαγώᾳ μεταποιεῖσθαι φιλοσοφίασ καὶ τῶν ἐπ’ αὐτῇ ἀριστείων εὐνούχῳ γε ὄντι, ἀλλὰ τοὺσ τοιούτουσ οὐχ ὅπωσ τούτων ἀποκεκλεῖσθαι ἠξίου, ἀλλὰ καὶ ἱερῶν αὐτῶν καὶ περιρραντηρίων καὶ τῶν κοινῶν ἁπάντων συλλόγων, δυσοιώνιστόν τι ἀποφαίνων καὶ δυσάντητον θέαμα, εἴ τισ ἑώθεν ἐξιὼν ἐκ τῆσ οἰκίασ ἴδοι τοιοῦτόν τινα. (Lucian, Eunuchus, (no name) 6:2)
- ἤδη σοι καὶ πρότερον ἔφην οὐ θεμιτὸν εἶναι πάντα σε εἰδέναι. (Lucian, Juppiter confuatus, (no name) 10:3)
- τῷ Διὶ τὴν Δίκην εἶναι καὶ τὴν Θέμιν παρέδρουσ, ἵνα πᾶν πραττόμενον ὑπὸ βασιλέωσ θεμιτὸν δοκῇ καὶ δίκαιον· (Plutarch, Ad principem ineruditum, chapter, section 4 1:1)
- διὰ τούτουσ πατέρεσ ἔνδοξοι, μητέρεσ περίβλε<π>τοι τοῖσ πολίταισ γεγόνασι, ἀδελφαὶ γάμων τῶν προσηκόντων ἐννόμωσ τετυχήκασι καὶ τεύξονται, παῖδεσ ἐφόδιον εἰσ τὴν πρὸσ τὸν δῆμον ε[ὔνοι]αν τὴν τῶν οὐκ ἀπολωλότων ἀρετήν, οὐ γὰρ θεμιτὸν τούτου τοῦ ὀνόματοσ τυχεῖν τοὺσ οὕτωσ ὑπὲρ καλῶν τὸ<ν> βίον ἐκλιπόντασ, ἀλλὰ τῶν τὸ ζῆν <ε>ἰσ αἰώνιον τάξιν μετηλλα[χό]των ἕξουσιν. (Hyperides, Speeches, <[E)pita/fios]> 27:1)
- ὦ Τρῶεσ ἀρηί̈φιλοι, Ζεὺσ ὑψιμέδων, ὃσ ἅπαντα δέρκεται, οὐκ αἴτιοσ θνατοῖσ μεγάλων ἀχέων, ἀλλ’ ἐν μέσῳ κεῖται κιχεῖν πᾶσιν ἀνθρώποισ Δίκαν ἰθεῖαν, ἁγνᾶσ Εὐνομίασ ἀκόλουθον καὶ πινυτᾶσ Θέμιτοσ· (Bacchylides, , dithyrambs, ode 15 6:1)
- Δίκα καὶ ὁμότροφοσ Εἰρήνα, ταμίαι ἀνδράσι πλούτου, χρύσεαι παῖδεσ εὐβούλου Θέμιτοσ· (Pindar, Odes, olympian odes, olympian 13 2:1)
- διὰ Θέμιτόσ τε καὶ Διόσ, οὐδ’ αὖ, ὡσ Αἰσχύλοσ λέγει, ἐατέον ἀκούειν τοὺσ νέουσ, ὅτι ‐ θεὸσ μὲν αἰτίαν φύει βροτοῖσ,ὅταν κακῶσαι δῶμα παμπήδην θέλῃ. (Plato, Republic, book 2 395:1)