헬라어 사전

헬라어 사전

헬라어(고대 그리스어, 희랍어)-한국어-영어 사전 Language

θεήλατος

1/2군 변화 형용사; 로마알파벳 전사: 고전 발음: [] 신약 발음: []

기본형: θεήλατος θεήλατον

형태분석: θεηλατ (어간) + ος (어미)

어원: e)lau/nw

뜻

  1. driven or hunted by a god
  2. sent or caused by a god, destiny
  3. built for the gods

곡용 정보

1/2군 변화
남/여성 중성
단수주격 θεήλατος

(이)가

 θεήλατον

(것)가
속격 θεηλάτου

(이)의

 θεηλάτου

(것)의
여격 θεηλάτῳ

(이)에게

 θεηλάτῳ

(것)에게
대격 θεήλατον

(이)를

 θεήλατον

(것)를
호격 θεήλατε

(이)야

 θεήλατον

(것)야
쌍수주/대/호 θεηλάτω

(이)들이

 θεηλάτω

(것)들이
속/여 θεηλάτοιν

(이)들의

 θεηλάτοιν

(것)들의
복수주격 θεήλατοι

(이)들이

 θεήλατα

(것)들이
속격 θεηλάτων

(이)들의

 θεηλάτων

(것)들의
여격 θεηλάτοις

(이)들에게

 θεηλάτοις

(것)들에게
대격 θεηλάτους

(이)들을

 θεήλατα

(것)들을
호격 θεήλατοι

(이)들아

 θεήλατα

(것)들아
원급 비교급 최상급
형용사 θεήλατος

θεηλάτου

(이)의

 θεηλατότερος

θεηλατοτέρου

더 (이)의

 θεηλατότατος

θεηλατοτάτου

가장 (이)의
부사 θεηλάτως

 θεηλατότερον

 θεηλατότατα

위에 제시된 변화형은 규칙에 따라 생성된 것이며 일부 형태는 실제 사용여부가 입증되지 않았으니, 참고용으로만 사용하시길 바랍니다.

현재 일부 변화형의 강세가 잘못 표기되는 오류가 있어 수정 중에 있으니 유의하시길 바랍니다.

예문

  • ἔκλειπε βωμὸν καὶ θεηλάτουσ ἕδρασ. (Euripides, Ion, episode, iambics 1:29)

    (에우리피데스, Ion, episode, iambics 1:29)

  • ἰδοὺ περίπτυγμ’ ἀντίπηγοσ εὐκύκλου ὡσ οὐ γεγήρακ’ ἔκ τινοσ θεηλάτου, εὐρώσ τ’ ἄπεστι πλεγμάτων· (Euripides, Ion, episode, iambics 4:2)

    (에우리피데스, Ion, episode, iambics 4:2)

  • Οὐκ ἔστιν οὐδὲν δεινὸν ὧδ’ εἰπεῖν ἔποσ οὐδὲ πάθοσ οὐδὲ ξυμφορὰ θεήλατοσ, ἧσ οὐκ ἂν ἄραιτ’ ἄχθοσ ἀνθρώπου φύσισ. (Euripides, episode 1:1)

    (에우리피데스, episode 1:1)

  • ὁ δ’ ἅπαξ ἐνειληθεὶσ μένει χρεώστησ διὰ παντόσ, ἄλλον ἐξ ἄλλου μεταλαμβάνων ἀναβάτην, ὥσπερ ἵπποσ ἐγχαλινωθείσ ἀποφυγὴ δ’ οὐκ ἔστιν ἐπὶ τὰσ νομὰσ ἐκείνασ καὶ τοὺσ λειμῶνασ, ἀλλὰ πλάζονται καθάπερ οἱ θεήλατοι καὶ οὐρανοπετεῖσ ἐκεῖνοι τοῦ Ἐμπεδοκλέουσ δαίμονεσ · (Plutarch, De vitando aere alieno, chapter, section 7 10:1)

    (플루타르코스, De vitando aere alieno, chapter, section 7 10:1)

  • "μὴ θεοὺσ οἷσ ἀπηλλάχθαι τῶν περὶ γῆν προσῆκόν ἐστιν, ἀλλὰ δαίμονασ ὑπηρέτασ θεῶν, οὐ δοκεῖ μοι κακῶσ ἀξιοῦσθαι τὸ δὲ τοῖσ δαίμοσι τούτοισ μονονουχὶ δράγδην λαμβάνοντασ ἐκ τῶν ἐπῶν τῶν Ἐμπεδοκλέουσ ἁμαρτίασ καὶ ἄτασ καὶ πλάνασ θεηλάτουσ ἐπιφέρειν, τελευτῶντασ δὲ καὶ θανάτουσ ὥσπερ ἀνθρώπων ὑποτίθεσθαι, θρασύτερον ἡγοῦμαι καὶ βαρβαρικώτερον. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 16 1:1)

    (플루타르코스, De defectu oraculorum, section 16 1:1)

  • ἐπέσχε δ’ αὐτοῦ τὰ βουλεύματα ὄντα τυραννικὰ ἑτέρα συμπεσοῦσα θεήλατοσ συμφορά. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 42 1:1)

    (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 42 1:1)

  • ἐπεὶ δὲ δαιμονίη τισ γίνεται ὁρμή, καὶ Ἕλληνασ, ὡσ οἶκε, καταλαμβάνει τισ φθορὴ θεήλατοσ, ἐγὼ μὲν καὶ αὐτὸσ τρέπομαι καὶ τὴν γνώμην μετατίθεμαι, σὺ δὲ σήμηνον μὲν Πέρσῃσι τὰ ἐκ τοῦ θεοῦ πεμπόμενα, χρᾶσθαι δὲ κέλευε τοῖσι ἐκ σέο πρώτοισι προειρημένοισι ἐσ τὴν παρασκευήν, ποίεε δὲ οὕτω ὅκωσ τοῦ θεοῦ παραδιδόντοσ τῶν σῶν ἐνδεήσει μηδέν. (Herodotus, The Histories, book 7, chapter 18 4:2)

    (헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 18 4:2)

유의어

  1. sent or caused by a god

  2. built for the gods

관련어

유사 형태

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

이 단어를 Perseus Greek Word Study Tool에서 찾기

SEARCH

MENU NAVIGATION