Sophocles, Antigone, episode 3:

(소포클레스, Antigone, episode 3:)

ἄναξ, ἐμοί τοί, μή τι καὶ θεήλατον τοὔργον τόδ’, ἡ ξύννοια βουλεύει πάλαι παῦσαι, πρὶν ὀργῆσ καὶ ’μὲ μεστῶσαι λέγων, μὴ ’φευρεθῇσ ἄνουσ τε καὶ γέρων ἅμα. λέγεισ γὰρ οὐκ ἀνεκτὰ δαίμονασ λέγων πρόνοιαν ἴσχειν τοῦδε τοῦ νεκροῦ πέρι. πότερον ὑπερτιμῶντεσ ὡσ εὐεργέτην ἔκρυπτον αὐτόν, ὅστισ ἀμφικίονασ ναοὺσ πυρώσων ἦλθε κἀναθήματα καὶ γῆν ἐκείνων καὶ νόμουσ διασκεδῶν; ἢ τοὺσ κακοὺσ τιμῶντασ εἰσορᾷσ θεούσ; οὔκ ἔστιν. ἀλλὰ ταῦτα καὶ πάλαι πόλεωσ ἄνδρεσ μόλισ φέροντεσ ἐρρόθουν ἐμοί, κρυφῇ κάρα σείοντεσ, οὐδ’ ὑπὸ ζυγῷ λόφον δικαίωσ εἶχον, ὡσ στέργειν ἐμέ. ἐκ τῶνδε τούτουσ ἐξεπίσταμαι καλῶσ παρηγμένουσ μισθοῖσιν εἰργάσθαι τάδε. οὐδὲν γὰρ ἀνθρώποισιν οἱο͂ν ἄργυροσ κακὸν νόμισμ’ ἔβλαστε. τοῦτο καὶ πόλεισ πορθεῖ, τόδ’ ἄνδρασ ἐξανίστησιν δόμων· τόδ’ ἐκδιδάσκει καὶ παραλλάσσει φρένασ χρηστὰσ πρὸσ αἰσχρὰ πράγματ’ ἵστασθαι βροτῶν· πανουργίασ δ’ ἔδειξεν ἀνθρώποισ ἔχειν καὶ παντὸσ ἔργου δυσσέβειαν εἰδέναι. ὅσοι δὲ μισθαρνοῦντεσ ἤνυσαν τάδε, χρόνῳ ποτ’ ἐξέπραξαν ὡσ δοῦναι δίκην. ἀλλ’ εἴπερ ἴσχει Ζεὺσ ἔτ’ ἐξ ἐμοῦ σέβασ, εὖ τοῦτ’ ἐπίστασ’, ὁρ́κιοσ δέ σοι λέγω· εἰ μὴ τὸν αὐτόχειρα τοῦδε τοῦ τάφου εὑρόντεσ ἐκφανεῖτ’ ἐσ ὀφθαλμοὺσ ἐμούσ, οὐχ ὑμὶν Αἵδησ μοῦνοσ ἀρκέσει, πρὶν ἂν ζῶντεσ κρεμαστοὶ τήνδε δηλώσηθ’ ὕβριν, ἵν’ εἰδότεσ τὸ κέρδοσ ἔνθεν οἰστέον τὸ λοιπὸν ἁρπάζητε, καὶ μάθηθ’ ὅτι οὐκ ἐξ ἅπαντοσ δεῖ τὸ κερδαίνειν φιλεῖν. ἐκ τῶν γὰρ αἰσχρῶν λημμάτων τοὺσ πλείονασ ἀτωμένουσ ἴδοισ ἂν ἢ σεσωσμένουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION