- ὤφθη δ’ οὐδεὶσ οὕτωσ ἀμνήμων τῆσ πατρίδοσ, ὡσ ἐν ἄλλῃ πόλει γενόμενοσ ἀμελεῖν, ἀλλ’ οἳ τε κακοπραγοῦντεσ ἐν ταῖσ ἀποδημίαισ συνεχῶσ ἀνακαλοῦσιν ὡσ μέγιστον τῶν ἀγαθῶν ἡ πατρίσ, οἵ τε εὐδαιμονοῦντεσ, ἂν καὶ τὰ ἄλλα εὖ πράττωσιν, τοῦτο γοῦν αὐτοῖσ μέγιστον ἐνδεῖν νομίζουσιν τὸ μὴ τὴν πατρίδα οἰκεῖν, ἀλλὰ ξενιτεύειν ὄνειδοσ γὰρ τὸ τῆσ ξενιτείασ. (Lucian, Patriae Encomium, (no name) 8:1)
(루키아노스, Patriae Encomium, (no name) 8:1)
- αὐτοῦ γενοίμην πέτροσ ἀμνήμων κακῶν. (Euripides, Heracles, episode, lyric 5:10)
(에우리피데스, Heracles, episode, lyric 5:10)
- ἐπεὶ δὲ τέκνων γένυσ ἐμῶν σκιάζεται, κλῄθροισ ἔκρυψαν πατέρ’, ἵν’ ἀμνήμων τύχη γένοιτο πολλῶν δεομένη σοφισμάτων· (Euripides, Phoenissae, episode 4:4)
(에우리피데스, Phoenissae, episode 4:4)
- ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τῆσ κώμησ ἀμνήμων εἰμὶ ἣν Πλακοῦντά φησι καλεῖσθαι Δημήτριοσ ὁ Σκήψιοσ ἐν δωδεκάτῳ Τρωικοῦ Διακόσμου, τῶν Ὑποπλακίων Θηβῶν φάσκων αὐτὴν ἀπέχειν σταδίουσ ἕξ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 51 2:3)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 51 2:3)
- τόν δὲ Περπένναν ἀχθέντα πρὸσ αὐτὸν ἀπέκτεινεν, οὐκ ἀχάριστοσ οὐδ’ ἀμνήμων γενόμενοσ τῶν περὶ Σικελίαν, ὡσ ἐγκαλοῦσιν ἔνιοι, μεγάλῃ δὲ διανοίᾳ καὶ σωτηρίῳ τῶν ὅλων γνώμῃ χρησάμενοσ. (Plutarch, Pompey, chapter 20 3:2)
(플루타르코스, Pompey, chapter 20 3:2)