- ὤφθη δ οὐδεὶς οὕτως ἀμνήμων τῆς πατρίδος, ὡς ἐν ἄλλῃ πόλει γενόμενος ἀμελεῖν, ἀλλ οἳ τε κακοπραγοῦντες ἐν ταῖς ἀποδημίαις συνεχῶς ἀνακαλοῦσιν ὡς μέγιστον τῶν ἀγαθῶν ἡ πατρίς, οἵ τε εὐδαιμονοῦντες, ἂν καὶ τὰ ἄλλα εὖ πράττωσιν, τοῦτο γοῦν αὐτοῖς μέγιστον ἐνδεῖν νομίζουσιν τὸ μὴ τὴν πατρίδα οἰκεῖν, ἀλλὰ ξενιτεύειν ὄνειδος γὰρ τὸ τῆς ξενιτείας. (Lucian, Patriae Encomium, (no name) 8:1)
(루키아노스, Patriae Encomium, (no name) 8:1)
- αὐτοῦ γενοίμην πέτρος ἀμνήμων κακῶν. (Euripides, Heracles, episode, lyric 5:10)
(에우리피데스, Heracles, episode, lyric 5:10)
- ἐπεὶ δὲ τέκνων γένυς ἐμῶν σκιάζεται, κλῄθροις ἔκρυψαν πατέρ, ἵν ἀμνήμων τύχη γένοιτο πολλῶν δεομένη σοφισμάτων: (Euripides, Phoenissae, episode 4:4)
(에우리피데스, Phoenissae, episode 4:4)
- ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τῆς κώμης ἀμνήμων εἰμὶ ἣν Πλακοῦντά φησι καλεῖσθαι Δημήτριος ὁ Σκήψιος ἐν δωδεκάτῳ Τρωικοῦ Διακόσμου, τῶν Ὑποπλακίων Θηβῶν φάσκων αὐτὴν ἀπέχειν σταδίους ἕξ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 51 2:3)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 51 2:3)
- τόν δὲ Περπένναν ἀχθέντα πρὸς αὐτὸν ἀπέκτεινεν, οὐκ ἀχάριστος οὐδ ἀμνήμων γενόμενος τῶν περὶ Σικελίαν, ὡς ἐγκαλοῦσιν ἔνιοι, μεγάλῃ δὲ διανοίᾳ καὶ σωτηρίῳ τῶν ὅλων γνώμῃ χρησάμενος. (Plutarch, Pompey, chapter 20 3:2)
(플루타르코스, Pompey, chapter 20 3:2)
