헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τῆσ κώμησ ἀμνήμων εἰμὶ ἣν Πλακοῦντά φησι καλεῖσθαι Δημήτριοσ ὁ Σκήψιοσ ἐν δωδεκάτῳ Τρωικοῦ Διακόσμου, τῶν Ὑποπλακίων Θηβῶν φάσκων αὐτὴν ἀπέχειν σταδίουσ ἕξ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 51 2:3)
μήτ’ ἀχάριστοσ ἴσθι μήτε πάλιν ἀμνήμων τῶν κρεισσόνων, ἀλλ’ ὑπὲρ μὲν τοῦ ὁρᾶν καὶ ἀκούειν καὶ νὴ Δία ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ ζῆν καὶ τῶν συνεργῶν πρὸσ αὐτό, ὑπὲρ καρπῶν ξηρῶν, ὑπὲρ οἴνου, ὑπὲρ ἐλαίου εὐχαρίστει τῷ θεῷ·
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ τῆσ τοῦ λέγειν δυνάμεωσ. 5:1)
αὐτοῦ γενοίμην πέτροσ ἀμνήμων κακῶν.
(에우리피데스, Heracles, episode, lyric 5:10)
ἐπεὶ δὲ τέκνων γένυσ ἐμῶν σκιάζεται, κλῄθροισ ἔκρυψαν πατέρ’, ἵν’ ἀμνήμων τύχη γένοιτο πολλῶν δεομένη σοφισμάτων·
(에우리피데스, Phoenissae, episode 4:4)
καὶ φιλίασ ἀμνήμων, εἰ καὶ πλείστη τε καὶ διὰ μεγίστων γένοιτο, οἷσ τότε ὀργισθείη ἐκπλήξει κολάσεωσ καὶ ἐλαχίσταισ, πολέμιον δὲ ἡγούμενοσ πᾶν τὸ ἀρετῇ συνερχόμενον, ἀναντίλεκτον ἐπὶ πᾶσιν οἷσ κελεύσειε τὴν ἐπιθυμίαν λαμβάνων·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 230:1)
οὐκ ἐγένετο μὴν ἀμνήμων τῶν εἰσ αὐτὸν εὐεργεσιῶν, ἀλλ’ ἀντιδωρεῖται τὸν Ἰζάτην ταῖσ μεγίσταισ τιμαῖσ παρ’ αὐτοῖσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 20 80:2)
ὤφθη δ’ οὐδεὶσ οὕτωσ ἀμνήμων τῆσ πατρίδοσ, ὡσ ἐν ἄλλῃ πόλει γενόμενοσ ἀμελεῖν, ἀλλ’ οἳ τε κακοπραγοῦντεσ ἐν ταῖσ ἀποδημίαισ συνεχῶσ ἀνακαλοῦσιν ὡσ μέγιστον τῶν ἀγαθῶν ἡ πατρίσ, οἵ τε εὐδαιμονοῦντεσ, ἂν καὶ τὰ ἄλλα εὖ πράττωσιν, τοῦτο γοῦν αὐτοῖσ μέγιστον ἐνδεῖν νομίζουσιν τὸ μὴ τὴν πατρίδα οἰκεῖν, ἀλλὰ ξενιτεύειν ὄνειδοσ γὰρ τὸ τῆσ ξενιτείασ.
(루키아노스, Patriae Encomium, (no name) 8:1)
τόν δὲ Περπένναν ἀχθέντα πρὸσ αὐτὸν ἀπέκτεινεν, οὐκ ἀχάριστοσ οὐδ’ ἀμνήμων γενόμενοσ τῶν περὶ Σικελίαν, ὡσ ἐγκαλοῦσιν ἔνιοι, μεγάλῃ δὲ διανοίᾳ καὶ σωτηρίῳ τῶν ὅλων γνώμῃ χρησάμενοσ.
(플루타르코스, Pompey, chapter 20 3:2)
ἢν δὲ τὰ Μηδείησ Αἰητίδοσ ἄκρα χαράξῃσ, ἀμνήμων κείσῃ νέρθεν.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 50 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION