- "μάλα θαυμαστὸν ἄνδρα τὸν Ἀβδηρόθεν ἐκεῖνον Δημόκριτον, ὃσ οὕτωσ ἄρα ἐπέπειστο μηδὲν οἱο͂́ν τε εἶναι συστῆναι τοιοῦτον ὥστε, ἐπειδὴ καθείρξασ ἑαυτὸν εἰσ μνῆμα ἔξω πυλῶν ἐνταῦθα διετέλει γράφων καὶ συντάττων καὶ νύκτωρ καὶ μεθ’ ἡμέραν, καί τινεσ τῶν νεανίσκων ἐρεσχελεῖν αὐτὸν βουλόμενοι καὶ δειματοῦν στειλάμενοι νεκρικῶσ ^ ἐσθῆτι μελαίνῃ καὶ προσωπείοισ εἰσ τὰ κρανία μεμιμημένοισ περιστάντεσ αὐτὸν περιεχόρευον ὑπὸ πυκνῇ τῇ βάσει ἀναπηδῶντεσ, ὁ δὲ οὔτε ἔδεισεν τὴν προσποίησιν αὐτῶν οὔτε ὅλωσ ἀνέβλεψεν πρὸσ αὐτούσ, ἀλλὰ μεταξὺ γράφων, ’ παύσασθε,’ ἔφη, ’ παίζοντεσ· (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 26:6)
(루키아노스, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 26:6)
- νῦν μὲν γὰρ ὁπότε ἤδη τέθνηκασ, οὐκ οἰεί πολλοὺσ εἶναι τοὺσ τὴν προσποίησιν ἐκείνην ἐπικερτομοῦντασ, ὁρῶντασ τὸν νεκρὸν τοῦ θεοῦ ἐκτάδην κείμενον, μυδῶντα ἤδη καὶ ἐξῳδηκότα κατὰ νόμον σωμάτων ἁπάντων; (Lucian, Dialogi mortuorum, 9:2)
(루키아노스, Dialogi mortuorum, 9:2)
- "ταῦτα δ’’ ὁ Σαβῖνοσ πυνθανόμενοσ καὶ φοβηθείσ, μὴ διαφθείρῃ παντάπασιν ἑαυτήν, ἐκέλευσε φράσαι κρύφα τὸν Μαρτιάλιον πρὸσ αὐτήν, ὅτι ζῇ καὶ κρύπτεται, δεῖται δ’ αὐτῆσ ὀλίγον ἐμμεῖναι τῷ πένθει, καὶ μηδὲ πιθανὴν ἐν τῇ προσποιήσει γενέσθαι. (Plutarch, Amatorius, section 2510)
(플루타르코스, Amatorius, section 2510)
- κρατῶν δὲ ἐφ’ ἱκανὸν χρόνον ὑπέφαινε δισταγμὸν καὶ προσποίησιν εἶχεν ἀποροῦντοσ, μέχρι τῷ ἥπατι συναναληφθέντεσ ἐτυπώθησαν οἱ τῶν γραμμάτων χαρακτῆρεσ. (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 77 1:3)
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, , section 77 1:3)
- κρατῶν δὲ ἐφ’ ἱκανὸν χρόνον ὑπέφαινε δισταγμὸν καὶ προσποίησιν ἔχειν ἀποροῦντοσ, μέχρι τῷ ἥπατι συναναληφθέντεσ ἐτυπώθησαν οἱ τῶν γραμμάτων χαρακτῆρεσ. (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 77 2:3)
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, , section 77 2:3)
- ἦν δὲ δόλοσ ἡ προσποίησισ αὕτη τοῦ τυράννου καὶ σκευωρία κατὰ τῶν Συρακουσίων, τούσ μὲν γὰρ ἐλθόντασ πρὸσ αὐτὸν ἐκ τῆσ πόλεωσ συγκλείσασ εἶχε, τούσ δὲ μισθοφόρουσ πρὸσ ὄρθρον ἐμπλήσασ ἀκράτου δρόμῳ πρὸσ τὸ περιτείχισμα τῶν Συρακουσίων ἐφῆκε· (Plutarch, Dion, chapter 30 3:2)
(플루타르코스, Dion, chapter 30 3:2)
- Ἡ μὲν οὖν εἰρωνεία δόξειεν ἂν εἶναι, ὡσ τύπῳ λαβεῖν, προσποίησισ ἐπὶ χεῖρον πράξεων καὶ λόγων, ὁ δὲ εἴρων τοιοῦτόσ τισ, οἱο͂σ προσελθὼν τοῖσ ἐχθροῖσ ἐθέλειν λαλεῖν, οὐ μισεῖν· (Theophrastus, Characters, 1:1)
(테오프라스토스, Characters, 1:1)
- Ἀμέλει δὲ ἡ ἀλαζονεία δόξει εἶναι προσποίησίσ τισ ἀγαθῶν οὐκ ὄντων, ὁ δὲ ἀλαζὼν τοιοῦτόσ τισ, οἰο͂σ ἐν τῷ διαζεύγματι ἑστηκὼσ διηγεῖσθαι ξένοισ, ὡσ πολλὰ χρήματα αὑτῷ ἐστιν ἐν τῇ θαλάττῃ· (Theophrastus, Characters, 1:1)
(테오프라스토스, Characters, 1:1)
- ὁ μὲν μέσοσ ἀληθήσ τισ καὶ ἡ μεσότησ ἀλήθεια λεγέσθω, ἡ δὲ προσποίησισ ἡ μὲν ἐπὶ τὸ μεῖζον ἀλαζονεία καὶ ὁ ἔχων αὐτὴν ἀλαζών, ἡ δ’ ἐπὶ τὸ ἔλαττον εἰρωνεία καὶ εἴρων <ὁ ἔχων>. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 87:1)
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 87:1)
- ἐπίφθονοσ γὰρ ἡ προσποίησισ τῆσ τοιαύτησ ἐπιστήμησ, ὥστ’ εἰ μή τι θαυμαστὸν ὅσον διαφέρει τῇ ἀρετῇ τῶν ἄλλων, οὐκ ἔσθ’ ὅπωσ ἄν τισ φύγοι τὸ καταγέλαστοσ γενέσθαι φάσκων ἔχειν ταύτην τὴν ἐπιστήμην. (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 37:1)
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 37:1)