προκινδυνεύω
Non-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
προκινδυνεύω
προκινδυνεύσω
Structure:
προ
(Prefix)
+
κινδυνεύ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to run risk before, brave the first danger, bear the brunt of battle
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὃ γὰρ εἰσ ἔπαινον ὑπάρχει τοῖσ ἀνδράσι μέγιστον, ἡ πρὸσ τοὺσ τυράννουσ ἀπέχθεια καὶ μισοπονηρία, τοῦτ’ εἰλικρινέσ ἐστι τῷ Βρούτῳ καὶ καθαρόν, ἰδίᾳ γὰρ οὐδὲν ἐγκαλῶν Καίσαρι τῆσ κοινῆσ προεκινδύνευεν ἐλευθερίασ· (Plutarch, Comparison of Dion and Brutus, chapter 3 4:2)
- Καὶ οἱ Πέρσαι παιόμενοί τε πανταχόθεν ἤδη ἐσ τὰ πρόσωπα αὐτοί τε καὶ ἵπποι τοῖσ ξυστοῖσ καὶ πρὸσ τῶν ἱππέων ἐξωθούμενοι, πολλὰ δὲ καὶ πρὸσ τῶν ψιλῶν ἀναμεμιγμένων τοῖσ ἱππεῦσι βλαπτόμενοι ἐγκλίνουσι ταύτῃ πρῶτον, ᾗ Ἀλέξανδροσ προεκινδύνευεν. (Arrian, Anabasis, book 1, chapter 16 1:1)
- Τρεπομένων δὲ τῶν Σύλλα στρατιωτῶν, ὁ Σύλλασ σημεῖον ἁρπάσασ προεκινδύνευεν, ὡσ αἰδοῖ τε τοῦ στρατηγοῦ καὶ δέει τῆσ ἐπὶ τῷ σημείῳ εἰ ἀπέχοιντο, ἀτιμίασ εὐθὺσ ἐκ τῆσ τροπῆσ αὐτοὺσ μετατίθεσθαι. (Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 7 4:8)
- πεσόντοσ δέ, καὶ γὰρ προεκινδύνευεν ἀεὶ τοῖσ ἡττωμένοισ παραβοηθῶν, ἐγκλίνουσιν πάντεσ, καὶ τὸ μὲν πλεῖστον αὐτῶν ἐπί τε τῆσ παρατάξεωσ κἀν τῇ φυγῇ διαφθείρεται, τοὺσ δὲ λοιποὺσ καταφυγόντασ εἰσ Κανὰ κώμην σπάνει τῶν ἐπιτηδείων ἀναλωθῆναι συνέβη πλὴν ὀλίγων ἅπαντασ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 146:1)
Derived
- ἀνακινδυνεύω (to run into danger again, to run a fresh risk)
- ἀποκινδυνεύω (to make a bold attempt or venture, try a forlorn hope, against)
- διακινδυνεύω (to run all risks, make a desperate attempt, hazard all)
- ἐπικινδυνεύομαι (to be risked)
- κινδυνεύω (to be daring, to make a venture, take the risk)
- παρακινδυνεύω (to make a rash venture, to venture, run the risk)
- συγκινδυνεύω (to incur danger along with, to be partners in danger)
